De Hall of Botany in het Carnegie Museum of Natural History in Pittsburgh bevat diorama’s van natuurlijke plantenscènes, sommige van bijna 100 jaar geleden. Een lente bloemendiorama van Laurel Highlands van Pennsylvania is weelderig met bloeiende kornoelbomen en gele forellelies die de bosbodem omhelzen. Maar zo is niet hetzelfde landschap vandaag, deels vanwege invasieve planten.
Een nieuwe tentoonstelling werd geopend in maart in het museum dat worstelt met dat contrast. “Uproot
In de Botany Hall of Botany worden drie soorten onderzocht door bewegwijzering, plantenspecimens, illustraties, historische documenten en sensorische tentoonstellingen: Multiflora Rose, Stiltgrass en knoflookmosterd.
“Vaak wijzen we op specifieke soorten, misschien zullen we zeggen dat Multiflora Rose zo slecht is, alsof deze soort een soort van gevoel heeft en erop uit is ons te ruïneren,” zei Mason Heberling, geassocieerd curator in het gedeelte Botany in het museum. “In feite, wanneer we het volledige verhaal vertellen over hoe het hier is gekomen en hoe we zijn waar we vandaag zijn met onze omgeving, realiseren we ons dat dit menselijke activiteit was.”
Multiflora Rose bladert eerder in het voorjaar uit dan inheemse planten in oostelijke Amerikaanse bossen, die mogelijk inheemse wilde bloemen, jonge bomen en struiken schaduwen. Maar het werd oorspronkelijk vanuit de jaren 1860 vanuit Azië naar Amerika gebracht als een wortelstock voor het enten van andere soorten rozen.
Heberling zei dat invasieve planten plantensoorten zijn geïntroduceerd vanuit een ander gebied die een impact hebben op het milieu, de economie of de menselijke gezondheid.
“Dus het idee van wat een negatieve impact is, is waar we een beetje in dat een beetje van het grijze gebied tussen wetenschap en samenleving krijgen,” zei hij. “Wie beslist welke plant in het bijzonder als invasief wordt beschouwd?
Terwijl de displays in de hal van plantkunde focussen op biologie en de geschiedenis van de introductie van de planten, zegt Heberling dat de tentoonstelling op de derde verdieping van het museum meer reflecterend is, kijkend naar culturele percepties rond invasieve planten en landbeheerschap.
“Een ding dat misschien duidelijk is, maar soms vergeten is dat geïntroduceerde planten ergens inheems zijn en dat ze een relatie hebben met niet alleen hun inheemse omgeving, maar ook de mensen die in die inheemse omgeving leven,” zei hij.
Eén muur heeft ingelijste Herbarium -collectie Specimens of Knotweed, algemeen bekend als Itadori in Japan, en beschouwd als een invasieve wiet in de VS op de achtergrond, Green Wallpaper vertoont enkele van de meer dan 600 historische Japanse woorden voor knoopwed en hoe mensen ermee omgaan, zoals “Taro Stem en” Chin Corn “.
Twee stukken boven, in opdracht van de tentoonstelling van fotograaf Koichi Watanabe Show Knotweed’s bereik. Eén foto toont een wilde patch die floreert langs een bakstenen muur bij de oude Pittsburgh Brew Works. Daarnaast laat een foto zien dat Itadori door de scheuren groeit in de ruïnes van Osaka Castle in Japan.
Een videodisplay bevat ook lokale Pittsburgh -groepen, zoals Allegheny Goatscape en Garfield Community Farm, die proberen invasieve planten op het landschap holistisch te verwerken.
Bezoekers worden aangemoedigd om na te denken over invasieve planten die mogelijk in hun tuinen zijn door een kleurrijke weergave van bloemen, en om een plantentag te nemen om meer te leren over gewone en populaire invasieve soorten zoals Butterfly Bush en Engelse klimop.
De tentoonstelling zal het volgende jaar open zijn.
