Studenten van de Pittsburgh Public Schools die tijdens de pandemie speciale onderwijsdiensten hebben gemist, konden deze zomer kiezen uit meer dan dertig gratis programma’s, en de mogelijkheden gingen veel verder dan remedial tutoring.
PPS bood studenten en hun gezinnen hun keuze uit universitaire cursussen, kunstworkshops en weekendretraites met overnachtingen, zelfs lessen in rotsklimmen en vliegen met drones.
Elk uur aan voltooide activiteiten telt mee voor het totale aantal uren dat het district heeft afgesproken om studenten te voorzien van de tijd en het leerverlies dat tijdens de pandemie verloren is gegaan. Bijna 2.200 huidige en voormalige studenten hebben recht op een totaal van 600.701 uur aan gemiste speciale onderwijsdiensten.
Maar het inhalen van de verloren tijd ging langzaam. Volgens PPS-assistent-hoofdinspecteur Patti Camper heeft het district begin oktober ruim 62.000 uren aan studenten verstrekt, oftewel iets meer dan 10% van het totaal aantal uren dat het district verplicht is te verstrekken.
Slechts 771 van de bijna 2.200 studenten die in aanmerking komen voor deze compenserende diensten hebben deze eind september ontvangen. Camper zei dat haar team nog steeds probeert te achterhalen waarom het aantal gezinnen dat zich inschrijft voor diensten zo laag is.
Haar afdeling heeft geprobeerd zoveel mogelijk programma’s aan te bieden die studenten met verschillende interesses zouden verleiden. “Maar het is voor ons absoluut een mysterie. We hebben nog geen antwoord waarom ze niet meedoen.”
Een onafhankelijke contractant die door het district was ingehuurd om toezicht te houden op het COVID Compensatory Services-programma, bekend als CCS 2.0, ontdekte daarbij meerdere belemmeringen voor de betrokkenheid van het gezin. Districtsambtenaren konden sommige in aanmerking komende gezinnen niet bereiken, terwijl andere ouders weigerden deel te nemen aan de diensten waarmee ze eerder hadden ingestemd voor hun kinderen.
Maar de monitor, Ozalle Toms, ontdekte ook dat veel in aanmerking komende studenten vanaf augustus 2025 geen diensten hadden ontvangen, ondanks schriftelijke overeenkomsten met het district.
Van de 2.196 studenten met een CCS-overeenkomst met het stadsdeel hebben er volgens Camper nog 1.425 geen diensturen ingevuld. Ongeveer de helft van deze studenten is afgestudeerd of verhuisd uit de wijk.
“Ik weet dat ze deze zomer veel uren hebben kunnen besteden, en ze werken eraan om deze kinderen echt vast te leggen met hun (Individualized Education Program) bijeenkomsten dit jaar – om deze ouders echt te overtuigen om te zeggen: ‘Hé, jij hebt deze uren'”, zegt Toms, die in Michigan woont en het district regelmatig bezoekt voor observaties.
“Het is gewoon een groot probleem. Het is een grote taak, maar ik denk wel dat ze het proberen.”
Barrières voor betrokkenheid
In overeenstemming met een memo uit 2022 van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs hebben studenten die speciale onderwijsdiensten hebben gemist tijdens schoolsluitingen, leren op afstand en andere pandemische verstoringen recht op aanvullende diensten.
De periode dat PPS aan de haak zit voor herstel beslaat ruim twee jaar, van maart 2020 tot en met juni 2022. Hoe het stadsdeel dat doet, wordt mede bepaald door een vaststellingsovereenkomst met KidsVoice. De in Pittsburgh gevestigde juridische dienstverlener diende in 2022 een klacht in bij het Pennsylvania Bureau of Special Education, waarin hij beweerde dat PPS zich niet aan de richtlijnen van de staat had gehouden bij het terugbrengen van studenten met een handicap naar de klas.
De hieruit resulterende schikking vereiste dat het district duizenden gezinnen moest ontmoeten om de omvang van hun leerverlies te bepalen en hoeveel uren diensten elke student verschuldigd was.
Tegenwoordig hebben sommige studenten recht op een paar honderd uur lees- of rekenondersteuning. Andere kinderen, vaak kinderen met complexere behoeften, hebben duizenden uren gespecialiseerde ondersteuning en therapieën tegoed.
Toch zei Camper dat het district gezinnen niet zal dwingen tot een bepaald traject of programma, terwijl ze proberen te vinden wat het beste bij hun leerling past.
“Als je kind recht heeft op 200 uur leesplezier, maar je wilt dat ze naar het dierentuinkamp gaan, wat erg populair is, dan zeggen we niet: ‘Nee, sorry, je komt alleen in aanmerking voor leesbegeleiding, want dat is wat het district je verschuldigd is’”, legt Camper uit.
‘Onze ouders hadden geen keus tijdens COVID’, vervolgde ze. “En dus geven we ze volledige keuze.”
Maar volgens het onafhankelijke rapport van Toms blijft het vervoer van en naar CCS-locaties voor sommige gezinnen een barrière. Terwijl studenten van de basisschool via het programma vervoer krijgen, wordt van oudere studenten verwacht dat ze het openbaar vervoer nemen, tenzij anders vermeld in hun IEP.
Toms zei dat dit een grote uitdaging vormde op een van de schoollocaties die ze bezocht.
“En dus (de directeur) had deze diensten opgezet, maar ze zei dat de studenten gewoon niet kwamen. En een van de problemen was het busverkeer”, zei Toms, en legde uit dat ouders hun kinderen niet laat op de dag in de stadsbussen wilden hebben.
Eén ouder waar Soest Nu mee sprak, zei dat van haar dochter werd verwacht dat ze een busrit van 90 minuten van en naar de North Side zou maken voor een zomers CCS-programma dat werd aangeboden in samenwerking met het Community College van Allegheny County.
Rachel Schlosser, een ouder van twee middelbare scholieren die compenserende diensten verschuldigd zijn, zei dat het district niet genoeg informatie aan gezinnen heeft verstrekt over de programma’s en ondersteuning die zij bieden.
Ouders kunnen de website van elk programma bezoeken of het district bellen voor meer informatie. “Maar al deze dingen leggen nog steeds het werk op de schouders van de ouders”, zei Schlosser.
“Als ouder met kinderen met een handicap nemen we altijd beslissingen over wat prioriteit heeft en waar we als ouders onze eigen energie aan gaan besteden”, vervolgde ze. “Want er is gewoon meer dat we voor onze kinderen moeten doen als ze een beperking hebben.”
Met 1.530 beschikbare plaatsen in 30 CCS-programma’s die deze zomer door non-profitpartners worden georganiseerd, had het district het potentieel om meer dan 172.400 van de uren die het aan studenten verschuldigd was, te vervullen.
Maar uit interne rapporten verkregen door Soest Nu blijkt dat het district in die periode slechts een fractie heeft geleverd – in totaal minder dan 12.000 uren. Geen van de aangeboden zomerprogramma’s bereikte de maximale capaciteit.
Schlosser zei dat sommige gezinnen – wetende dat “het buitengewoon moeilijk zou zijn om al deze uren daadwerkelijk te leveren, hetzij door PPS-personeel of zelfs via deze externe programma’s” – het district hebben gevraagd om de uren om te zetten in een fonds dat ouders kunnen gebruiken om hun eigen doorgelichte dienstverleners te betalen.
Maar Camper zei dat het district die optie niet zou bieden, tenzij het een student geen diensten kan bieden, bijvoorbeeld wanneer een student naar een ander deel van het land verhuist.
“Compenserende fondsen zijn geen contante betalingen. Het is een overeenkomst waarmee u een partnerschap of diensten voor uw kind kunt krijgen”, zei Camper. “Dat is precies wat wij doen.”
Voortdurende corrigerende maatregelen
In haar overzicht van de zomerprogramma’s ontdekte Toms ook hardnekkige lacunes in de documentatie en uitte zij haar bezorgdheid over het gebrek aan gecertificeerde leraren in het speciaal onderwijs bij sommige programma’s. CCS-serviceovereenkomsten ontbraken in de studentendossiers en de planningsdocumenten voor speciaal onderwijs bleven onvolledig.
Toms zei dat sommige partners van het district geen toegang hadden tot de gegevens van studenten. In haar kwartaalrapport deze zomer adviseerde ze de PPS om gerichte documentatie-audits uit te voeren en de transportondersteuning te versterken.
Camper zei dat het district er dit schooljaar voor zal zorgen dat serviceovereenkomsten worden opgenomen in de geïndividualiseerde onderwijsprogramma’s van studenten (de schriftelijke onderwijsplannen die in kaart brengen welke ondersteuning een student op school zal krijgen).
Ze zei ook dat casemanagers van scholen contact hebben opgenomen met de families van PPS-studenten die tot nu toe geen CCS-uren hebben. Ze maken ook lijsten voor het schoolpersoneel met een gedetailleerd overzicht van de CCS-uren die aan de leerlingen in hun gebouw verschuldigd zijn.
Sinds augustus hebben schoolbestuursleden naschoolse begeleiding en andere diensten goedgekeurd op Brashear High School, SciTech 6-12, Manchester PreK-8, Langley PreK-8, Pittsburgh Bridges Academy en Minadeo PreK-5.
Bij het Conroy Education Center heeft het district $300.000 uitgetrokken om op zaterdag 4,5 uur lang CCS-programmering aan te bieden. Camper zei dat ze verwacht dat er later dit najaar meer schoolprogramma’s online zullen komen.
“We moeten het voor elk schoolteam centraal stellen, zodat ze het in elk IEP zien”, zei ze.
Daarnaast zal het district professionele ontwikkeling bieden aan het personeel van externe programma’s waarmee het samenwerkt, door de gegevens van het speciaal onderwijs van studenten te gebruiken en hen gedifferentieerd onderwijs te bieden.
Elf partnersites bieden dit najaar CCS-mogelijkheden aan studenten. De programma’s starten deze maand.
Of studenten en gezinnen ervoor zullen kiezen om zich voor deze programma’s in te schrijven, valt nog te bezien. Camper zei dat het voor sommige gezinnen zal neerkomen op de vraag of studenten geïnteresseerd zijn in de geboden kansen.
Leerlingen die ten tijde van de COVID-schoolsluitingen in de vierde of vijfde klas zaten, zitten nu op de middelbare school en hebben meer mogelijkheden om zich te wegen tijdens de zomer en na schooltijd.
“We hebben niet te maken met 5-, 6-, 7-jarigen die je zomaar in de auto gooit en aflevert”, zei Camper. “We hebben nu te maken met 10- tot 22-jarigen die wel een stem hebben in wat ze doen.”
