Toen Shyam Thakkar in 2020 werd ontslagen uit Allegheny Health Network, kon hij niet een andere baan krijgen in West -Pennsylvania vanwege de niet -concurrentieovereenkomst die hij jaren eerder had ondertekend.
Thakkar, een gastro -enteroloog, beweert in de rechtbankaanvragen dat toen Ahn “abrupt” besloot zijn contract niet te verlengen, de niet -compete zich verstoorde met zijn onvermogen om nog een baan in het gebied aan te nemen.
Hij zegt dat dit niet alleen zijn vermogen om de kost te verdienen, maar ook op mogelijk onveilige manieren heeft geschaad, maar onderbroken, en verhinderde hem om de behandeling te hervatten voor ‘patiënten met bijzonder moeilijke medische situaties’.
Een nieuwe wet van Pennsylvania is bedoeld om de continuïteit van de zorg voor patiënten te behouden door de grip van gezondheidssystemen op de arbeidsmarkten los te maken en de concurrentie te vergroten. Het beperkt het gebruik van niet -concurrenten voor bepaalde artsen in de gezondheidszorg, die eerder werden gedwongen aan spookpatiënten toen ze een werkgever verlieten.
Onder de Fair Contracting for Health Care Practitioners Act, ondertekend door Gov. Josh Shapiro afgelopen zomer, wordt een niet -compete ongeldig als een arts wordt afgewezen. Die bescherming strekt zich uit tot gecertificeerde geregistreerde verpleegkundige anesthesisten, gecertificeerde geregistreerde verpleegkundigen en artsenassistenten.
Het stelt ook een tijdslimiet op niet -concurrenten en vereist dat werkgevers patiënten binnen 90 dagen op de hoogte stellen van het vertrek van een arts.
Maar de wet – die niet met terugwerkende kracht is en op 1 januari in werking is genomen – is niet zonder zijn critici. Het laat vele soorten gezondheidswerkers weg en beperkt de geografische reikwijdte van niet -concurrenten niet.
Aan de andere kant zeggen ziekenhuizen en gezondheidssystemen dat deze nieuwe voorschriften de kosten voor patiënten kunnen verhogen en het nog moeilijker kunnen maken voor landelijke Pennsylvanians om medische zorg te krijgen.
Zoals de situatie van Thakkar aantoont, kan een niet -concurrent, wanneer een arts hun baan verliest, hen uit de gemeenschap dwingen waar ze oefenen. Dat kan beoefenaars die deze overeenkomsten ondertekenen, minder geneigd zijn om de boot te rocken, zelfs als ze voelen dat beslissingen door hogere ups de patiëntenzorg belemmeren.
Deze machtsverschuiving is belangrijk omdat grote gezondheidssystemen kleinere kopen en meer private equity -bedrijven de markt betreden.
Veel artsen zien steeds vaker dat hun bazen prioriteit geven aan financiële doelen vóór patiënten, zei Lynn Lucas-Fehm, een radioloog in de buitenwijk van Philadelphia en president van de Pennsylvania Medical Society, een professionele organisatie voor de gehele staat voor artsen en medische studenten.
Lucas-Fehm vertelde hoe we erom geven dat ze vorig jaar haar gezondheidssysteem verliet nadat private equity het management van haar afdeling overnam. Ze zei dat de druk om haar werklast te vergroten, haar niet in staat liet om sommige patiënten de aandacht te geven die ze nodig hadden. Het gaf haar het gevoel dat ze zich op een “assemblagelijn” bevond.
“Ik ben getraind om evidence-based geneeskunde te beoefenen. Niet op financieel gebaseerde geneeskunde en niet op administratief gebaseerde geneeskunde,” zei ze.
Lucas-Fehm zei na ‘een zeer gecompliceerde onderhandeling’, ze werd vrijgelaten uit haar niet-concurrent. Maar veel mensen hebben niet zoveel geluk.
Een belangrijke reden waarom medische systemen niet -concurrenten gebruiken, is om hun klantenbestand te beschermen. Als een populaire arts een medische praktijk verlaat voor een baan aan de overkant, kunnen patiënten hetzelfde doen, wat resulteert in verloren inkomsten.
Via het kantoor van zijn advocaat weigerde Thakkar een verzoek om een interview met hoe we erom geven. De Allegheny County Court of Common Pleas heeft afgelopen zomer geregeerd in het voordeel van AHN en hij is aantrekkelijk voor het Superior Court van Pennsylvania.
In zijn eerste klacht zei Thakkar dat hij een aanbod ontving van een nabijgelegen UPMC -ziekenhuis dat hij niet kon accepteren vanwege de niet -compete met AHN.
Sommige patiënten hebben misschien Thakkar naar UPMC gevolgd, zodat ze de behandeling met hem konden voortzetten. Thakkar zei voor de rechtbank dat meerdere patiënten, waaronder de voorzitter van de AHN -raad, hem belden om zorg te vragen nadat Ahn hem in wezen heeft ontslagen.
Het is onduidelijk waarom het contract van Thakkar niet is vernieuwd.
Hij zei in de rechtbank dat in zijn ontslag hem in zijn ontslag ‘heeft misleid en in een hinderlaag gelokt’ en dat hij niet in staat was om behandelingsaanbevelingen te doen of veilige overgangen van zijn patiënten te coördineren naar de zorg voor andere artsen.
Ahn vertelde hoe we erom geven dat het geen commentaar heeft over de rechtszaak van Thakkar.
Maar in een e -mail zei het gezondheidssysteem dat niet -concurrenten moeten worden overwogen binnen de bredere context van arts -contracten met werkgevers, “die door beide partijen worden geëvalueerd en overeengekomen.”
AHN zei ook dat deze overeenkomsten helpen bij het voorkomen van “biedende oorlogen” waarin specialisten tussen praktijken hangen op zoek naar grotere salarissen. Deze ballonvaren kunnen de operationele kosten verhogen, betoogde AHN.
Het grootste budgetitem voor een medisch systeem is vaak arbeid, zei Hayden Rooke-Lley, een fellow van de gezondheidsrecht en beleid aan de Brown University School of Public Health.
Wanneer systemen echter lagere kosten hebben, zei Rooke-Lley, worden besparingen niet noodzakelijk doorgegeven aan patiënten. Hij noemde een grote hoeveelheid onderzoek dat aantoont dat ziekenhuisnetwerken hun marktkracht exploiteren om de prijzen te verhogen.
“De literatuur is echt overweldigend over de mate waarin ze hun marktmacht misbruiken,” zei Rooke-Lley.
Jolene Calla – vice -president van financiën en juridische zaken voor de ziekenhuis- en Healthsystem Association of Pennsylvania, een lobbyorganisatie die in 1921 werd opgericht door ziekenhuisbeheerders – bracht ook bezorgdheid uit over het bieden van oorlogen. In een e -mail betoogde Calla dat opgeblazen clinicuscompensatie de medische rekeningen voor patiënten verhoogt.
Ze zei dat niet -concurrenten beoefenaars stimuleren om in hun huidige rol te blijven, wat de stabiliteit creëert die essentieel is voor het opbouwen van vertrouwen tussen patiënten en clinici. En ziekenhuizen kunnen alleen diensten verlenen als het “juiste personeelsbestand beschikbaar is”, voegde Calla eraan toe.
“Soms bouwen ziekenhuizen hele eenheden en praktijken rond één provider. Als ze vertrekken, doen dat ook vaak die service,” zei Calla.
Hoewel de eerlijke contractwet het speelveld voor clinici enigszins heeft geëgaliseerd, beweren sommige critici dat het hiaten heeft.
Het stelt bijvoorbeeld geen geografische beperkingen op niet-concurrenten, waarmee medische systemen en andere werkgevers in de gezondheidszorg door deze contracten aanzienlijk kunnen worden gebruikt, zei Rachel McElroy, een in Pittsburgh gevestigde advocaat die voornamelijk de werkgelegenheidswet beoefent.
Sommige niet -concurrenten hebben clinici om binnen een bepaalde stad of provincie te werken. Of ze verbieden voormalige werknemers om een nieuwe baan te accepteren die binnen een specifieke straal van een van haar ziekenhuizen of klinieken valt. Afhankelijk van de werkgever kan dat een groot gebied zijn.
Thakkar was niet in staat om voor een concurrent binnen 10 mijl van de 14 ziekenhuizen van AHN voor een jaar te werken. Hij werd ook verboden om een baan te nemen met zijn belangrijkste rivaal UPMC, met 40 ziekenhuizen en 800 artsenkantoren en poliklinische sites in de hele staat.
Hij oefent nu ongeveer 75 mijl ten zuiden van het vlaggenschip van AHN, werkt als professor aan de West Virginia University en directeur van Advanced Therapeutic Endoscopy bij WVU Medicine.
De eerlijke contractwet heeft ook de limiet voor een jaar voor niet-concurrenten opgenomen.
Op het eerste gezicht plaatst dit een extra controle op hoe gezondheidssystemen deze contracten gebruiken. Maar McElroy zei dat de regel van één jaar werkgevers zou kunnen aanmoedigen om de voetafdruk van toekomstige niet-concurrenten in hun voordeel aanzienlijk te verbreden.
Eerder kon een niet -compete voor de rechtbank worden geslagen als de geografische reikwijdte te extreem was. De nieuwe wet zwijgt over de kwestie van geografie. Bij het verdedigen van een verbreed niet -concurrentiegebied, zou een gezondheidssysteem nu met succes kunnen beweren dat als wetgevers zich zorgen maakten over deze kwestie, ze dit in de nieuwe wet zouden hebben aangepakt.
Een andere kritiek op de wet is dat het alleen het gebruik van niet -concurrenten aanpakt voor een handvol zorgverleners. Therapeuten en geregistreerde verpleegkundigen zijn bijvoorbeeld niet gedekt.
Ten minste één wetgever noteert al deze feedback over het nieuwe statuut.
Staat Rep. Dan Frankel (D., Allegheny) was de belangrijkste sponsor van de wetgeving. Hij wilde aanvankelijk niet -concurrenten volledig verbieden voor alle gezondheidswerkers, maar dat was niet politiek mogelijk, vertelde hij hoe we erom geven.
“Het is misschien een halve brood,” zei hij over de versie die wet werd, en voegde eraan toe dat de invloed van de ziekenhuisvereniging van de staat onderhandelingen erg moeilijk maakte.
Wetgevers zijn gepland om de rol van niet -concurrenten langs de lijn te beoordelen. De wet verplicht dat de Pennsylvania Health Care Cost Containment Council, een onafhankelijk staatsorgaan, de effecten van de wetgeving binnen de komende drie jaar bestudeert.
Frankel hoopt terug te keren naar het probleem wanneer dat onderzoek is voltooid.
