In Pennsylvania regelt een krachtige commissie particuliere water- en afvalwaterhulpprogramma’s, waardoor klanten een uitlaatklachten krijgen om klachten op te lossen over servicekwesties, facturering en meer.
Maar een dergelijke toezicht entiteit op staatsniveau bestaat niet voor de meeste gemeentelijke nutsbedrijven, waardoor bewoners met werken en op lokale functionarissen kunnen werken wanneer problemen zich voordoen, of onafhankelijke juridische stappen ondernemen.
Deze lokaal gecontroleerde entiteiten werken op basis van beleid dat wordt aangenomen door gekozen functionarissen en aangestelden. Ze stellen tarieven in, stellen hun eigen processen op om klachten af te handelen en te beslissen of ze betalingsplannen aanbieden om klanten te helpen bij rekeningen.
Deze entiteiten zijn echter niet helemaal niet aangevinkt.
“Wanneer mensen een geschil hebben met hun nut – of het nu onder de Public Utility Commission is of de gemeentelijke autoriteit – is het niet dat ze geen rechten hebben,” zei Elizabeth Marx, uitvoerend directeur van het non -profit Pennsylvania Utility Law Project, dat legaal is Hulp aan personen die moeite hebben om hun rekeningen te betalen.
Klanten van particuliere bedrijven gereguleerd door de nutscommissie van de staat kunnen informele en formele klachten indienen wanneer ze een probleem hebben met hun provider. De vijfkoppige commissie-die toezicht houdt op meer dan 150 water- en afvalwaterhulpprogramma’s-beschouwt ook publiekelijk verzoeken om de tarieven te verhogen.
Lokale water- en afvalwaterautoriteiten zijn “sterk gereguleerd” door de federale en nationale regeringen, zei Tony Bellitto, uitvoerend directeur van North Penn Water Authority.
“We kunnen niet zomaar doen wat we willen,” vertelde hij Spotlight PA.
Bellitto merkte op dat klanten ook rechtstreeks kunnen contact opnemen met vragen over facturering of specifiek beleid en maandelijkse openbare vergaderingen bijwonen om zorgen te maken en input te geven over beslissingen.
Verschillende federale en nationale wetten beschermen klanten tegen exorbitante facturering en bieden consumenten rechten met betrekking tot utility -afwijzingen, zei Marx. Bovendien vereist de gemeentelijke autoriteitenwet van de staat dat tarieven ‘redelijk en uniform’ zijn. Autoriteiten moeten ook de eisen van het milieu en de veilige drinkwater volgen, die worden gevolgd door het Federal Environmental Protection Agency en het ministerie van Milieubescherming.
Maar de afwezigheid van een toezichthoudende instantie op staatsniveau geeft ongelukkige klanten enigszins beperkt gebruik, wat betekent dat gemeentelijke autoriteiten grotendeels verantwoordelijk worden gehouden door stemmen en lokale politieke druk, zei Patrick Cicero, de door de staat benoemde consumentenadvocaat.
Klanten kunnen ook aanklagen, maar op eigen kosten, voegde hij eraan toe.
Voor specifieke problemen – zoals het niet in staat zijn om een rekening of water te betalen die grappig rook – raadde Cicero aan om eerst rechtstreeks contact op te nemen met de gemeentelijke autoriteit om te zien of ze de kwestie kunnen oplossen. Hij voegde eraan toe dat consumenten hun communicatie moeten documenteren, inclusief elke ontevredenheid.
Deze eerste outreach wordt ook aanbevolen voor klanten van nutsbedrijven die onder het toezicht van de Commissie vallen.
Hoewel sommige gemeentelijke autoriteiten betalingsplannen aanbieden voor mensen die worstelen met rekeningen, hoeven ze dit niet te doen volgens de staatswet, zei Cicero. Als een klant zijn saldo niet kan betalen, stelde hij voor zoveel mogelijk te betalen, zelfs als dit niet het volledige bedrag is en probeert een oplossing te vinden bij de nutsprovider.
Het Pennsylvania Utility Law Project heeft sommige autoriteiten geholpen gestandaardiseerde betalingsregelingen te ontwikkelen, zei Marx. Ze zei echter dat er meer gestructureerde consumentenbescherming moet zijn in de gemeentelijke water- en afvalwaterindustrie.
Naast het rechtstreeks contact met lokale ambtenaren, als klanten nog steeds een klacht hebben, kunnen ze juridische stappen ondernemen. Dat komt echter op persoonlijke kosten, en het navigeren van het gerechtssysteem kan effectief een uitdaging zijn, zei Marx.
In 2017 introduceerde staat Rep. Tina Davis (D., Bucks) een wetsvoorstel dat de Public Utility Commission toezicht zou hebben gegeven op gemeentelijke water- en afvalwaterautoriteiten. In een memo dat ondersteuning zocht voor de wetgeving, zei Davis dat toezicht van de staat bewoners meer opties zou geven bij het omgaan met slechte service en een betere activiteiten met een redelijk tarief zou zorgen.
Het voorstel heeft nooit een stemming ontvangen. Davis stelde later voor om een toezichtcommissie te vormen, die nergens heen ging.