Bijgewerkt op 4 oktober 2025 om 7:00 uur EDT
BOGOTÁ, Colombia – Manuel Alejandro Tique woonde vroeger in een rustig appartement aan de rand van Bogotá, vanwaar hij meerdere keren per week naar zijn kantoor in het centrum van de stad fietste. Nu zit hij in een streng beveiligde gevangenis in Venezuela, waar gevangenen zelden met de buitenwereld mogen communiceren.
“We maken ons voortdurend zorgen over hoe het met hem gaat”, zegt zijn zus Diana Tique, die in het appartement met drie slaapkamers woont dat al jaren het huis van het gezin is.
Ze zegt dat ze tijdens de eerste maanden van de detentie van haar broer moeite had met slapen, en voegt eraan toe dat de ‘emotionele tol’ van het feit dat hij zonder vorm van proces in een buitenlandse gevangenis werd vastgehouden enorm was.
Manuel Tique, een 32-jarige humanitaire hulpverlener, behoort tot een groeiend aantal buitenlanders die worden vastgehouden door de autoritaire regering van Nicolás Maduro, nu Venezuela wordt geconfronteerd met economische sancties en politiek isolement van de Verenigde Staten en Europa.
Nu de VS nu zeestrijdkrachten verzamelen en zelfs verschillende boten in het zuidelijke Caribische gebied opblazen in een anti-narcoticamissie die Maduro heeft beschreven als het begin van een mogelijke aanval op zijn regering, zeggen familieleden van de gevangenen dat ze met een nieuw niveau van onzekerheid worden geconfronteerd.
“Ik ben bang voor de militaire druk”, zegt de vader van Manuel Tique, Víctor Manuel. “Het zou kunnen leiden tot vrijheid, maar het zou ook kunnen betekenen dat Maduro deze gevangenen langer vasthoudt.”
De Venezolaanse regering heeft veel buitenlanders in haar gevangenissen beschuldigd van samenzwering om president Maduro omver te werpen.
Maar mensenrechtenorganisaties zeggen dat deze gevangenen voornamelijk toeristen, zakenmensen en humanitaire hulpverleners zijn die niets met de Venezolaanse politiek te maken hadden.
Juan Pappier, plaatsvervangend directeur Amerika bij Human Rights Watch, zegt dat er momenteel 89 buitenlanders gevangen zitten in Venezolaanse gevangenissen, uit landen als Colombia, Spanje, Argentinië, Frankrijk en Tsjechië.
Eerder dit jaar liet Venezuela tien Amerikanen vrij die in zijn gevangenissen vastzaten, in ruil voor meer dan tweehonderd Venezolaanse migranten die de VS naar een beruchte gevangenis in El Salvador hadden gedeporteerd.
Pappier zegt dat Venezuela de detenties van buitenlanders heeft geïntensiveerd na de presidentsverkiezingen in 2024 – een stem waarvan Maduro alom wordt beschuldigd van diefstal.
Tientallen landen hebben de herverkiezing van Maduro vorig jaar niet erkend, waarbij huidige functionarissen van het Witte Huis de Venezolaanse president omschrijven als een ‘onwettige’ leider die aan het hoofd staat van een ‘narcoterreurkartel’.
“Het lijkt erop dat het Venezolaanse regime deze buitenlanders gijzelt”, zegt Pappier.
“Buitenlandse regeringen hebben het juiste gedaan door de verkiezingsfraude in 2024 te veroordelen. En als reactie daarop perst het Maduro-regime hen af door hun onderdanen in de gevangenis te houden en hen te dwingen samen te werken met het Maduro-regime voor hun vrijlating.”
Manuel Tique werkte voor een humanitaire groep genaamd de Deense Vluchtelingenraad toen hij vorig jaar naar Venezuela reisde. Hij was gevraagd een workshop te geven aan lokale hulpgroepen over het monitoren van de distributie van voedsel en medicijnen.
Maar Tique werd gearresteerd bij een grenspost toen hij Venezuela probeerde binnen te komen, en er werd wekenlang niets vernomen, wat volgens mensenrechtenorganisaties neerkomt op een gedwongen verdwijning.
“We hebben het contact met hem verloren op 14 september vorig jaar”, zegt zijn zus Diana Tique. “En ik kreeg pas nieuws over hem op 17 oktober, toen Venezolaanse functionarissen op tv over hem spraken.” De machtige minister van Binnenlandse Zaken van Venezuela, Diosdado Cabello, beschuldigde Tique ervan een huursoldaat te zijn die in Venezuela was om strijders te rekruteren voor een anti-regeringsmissie.
In een jaar tijd heeft Tique nog maar twee keer mogen bellen. Hij zit momenteel in een gevangenis die bekend staat als Rodeo One, waar gevangenen zelden hun cel mogen verlaten.
“Het is hartverscheurend”, zegt zijn vader, Víctor Manuel, “omdat het een situatie is waar je geen controle over hebt.”
Mensenrechtengroeperingen zeggen dat het niet duidelijk is wat de Venezolaanse regering wil in ruil voor Tique, of enkele andere buitenlanders in Venezolaanse gevangenissen.
Maar sommigen zeggen dat naarmate Maduro’s greep op de macht onder druk komt te staan, zijn regering waarschijnlijk meer gevangenen zal nemen.
“Het is een daad uit wanhoop”, zegt David Guillaume, een verpleegster uit Florida die vier maanden in Rodeo One heeft doorgebracht en een cel deelde met Tique, waar de twee gevangenen de verveling en angst het hoofd boden door te schaken met stukken die ze van toiletpapier hadden gemaakt.
Guillaume zegt dat hij in september vorig jaar werd gearresteerd nadat hij als toerist Venezuela probeerde binnen te komen.
Hij werd in januari vrijgelaten, samen met vijf andere Amerikanen, nadat een gezant van Trump Maduro had ontmoet en mogelijke verlichting van de economische sancties had besproken.
“Mijn Amerikaanse voorrecht gaf me een beetje kippenvel, omdat ik besefte dat ik daar lange tijd niet zou blijven”, zegt Guillaume. “Dus probeerde ik de namen en nationaliteiten van de mensen daar te achterhalen” om de informatie door te geven aan buitenlandse regeringen en mensenrechtengroeperingen.
Maar hoewel de onderhandelingen om gevangenen vrij te laten in sommige gevallen hebben gewerkt, kunnen ze de zaken ook erger maken, zegt Laura Dib, mensenrechtenadvocaat bij het Washington Office on Latin America (WOLA), een denktank en belangenorganisatie.
“Het creëert feitelijk een zeer gevaarlijke omgeving waarin iedereen kan worden vastgehouden”, zegt Dib, eraan toevoegend dat de Venezolaanse regering zich heeft gerealiseerd dat er voordelen zijn verbonden aan het houden van internationale gijzelaars.
“Het zoeken naar andere manieren om druk uit te oefenen zonder noodzakelijkerwijs te onderhandelen en een autoritaire regering te geven wat ze willen, is heel erg belangrijk”, zegt ze.
Dib wijst erop dat verschillende landen nu reiswaarschuwingen afgeven en hun burgers vertellen niet naar Venezuela te gaan vanwege het grote aantal buitenlanders dat daar zonder vorm van proces gevangen zit.
Terug in Bogotá zegt de familie Tique dat ze willen dat de Colombiaanse regering zich meer uitspreekt over de vrijlating van haar burgers – en samenwerking op het gebied van handel en veiligheid koppelt aan hun vrijheid.
Maar nu de Amerikaanse zeestrijdkrachten zich verzamelen voor de kust van Venezuela, neemt de angst toe over wat dit groeiende machtsvertoon zou kunnen betekenen voor de gevangenen – gevangen tussen fragiele diplomatie en het vooruitzicht van een gewapende confrontatie.
“Wat ons is overkomen is onrecht”, zegt Víctor Manuel Tique. “En het helpt niet om de situatie van Venezuela te verbeteren.”
