Windhoek, Namibia – Sam Nujoma, de vurige vrijheidsstrijder die Namibië leidde tot onafhankelijkheid van apartheid Zuid -Afrika in 1990 en gedurende 15 jaar als eerste president diende en stond bekend als de vader van de natie, is overleden. Hij was 95.
De dood van Nujoma werd zondag aangekondigd door de huidige Namibische president Nangolo Mbumba. Mbumba zei dat Nujoma zaterdagavond stierf nadat hij in het ziekenhuis was opgenomen in de hoofdstad Windhoek.
“De fundamenten van de Republiek Namibië zijn geschud,” zei Mbumba in een verklaring. “In de afgelopen drie weken werd de oprichters van de Republiek Namibië en de oprichters van de Namibische natie in het ziekenhuis opgenomen voor medische behandeling en medische observatie vanwege een slechte gezondheid.”
“Helaas kon deze keer de meest dappere zoon van ons land niet herstellen van zijn ziekte,” voegde Mbumba eraan toe.
Nujoma werd in zijn thuisland vereerd als een charismatische vaderfiguur die zijn land naar democratie en stabiliteit stuurde na een lange koloniale heerschappij door Duitsland en een bittere onafhankelijkheidsoorlog uit Zuid -Afrika. Hij bracht bijna 30 jaar in ballingschap door als leider van zijn onafhankelijkheidsbeweging voordat hij terugkeerde om de eerste democratische leider van zijn land in 1990 te worden verkozen.
Nujoma, met zijn kenmerkende blanke baard, was de laatste van een generatie Afrikaanse leiders die hun landen uit de koloniale of witte minderheidsregel brachten, waaronder Nelson Mandela in Zuid -Afrika, Robert Mugabe van Zimbabwe, Zambia’s Kenneth Kaunda en Mozambique’s Samora Machel.
Veel Namibiërs hebben het leiderschap van Nujoma gecrediteerd voor het proces van nationale genezing en verzoening na de diepe verdeeldheid veroorzaakt door de onafhankelijkheidsoorlog en het beleid van Zuid -Afrika om het land te verdelen in etnisch gebaseerde regionale regeringen, met afzonderlijke onderwijs en gezondheidszorg voor elke race.
Zelfs zijn politieke tegenstanders prees Nujoma – die een marxist werd gebrandmerkt en beschuldigd werd van meedogenloze onderdrukking van afwijkende mening in ballingschap – voor het opzetten van een democratische grondwet en het betrekken van blanke zakenmensen en politici in de regering na onafhankelijkheid.
Ondanks zijn pragmatisme en het bouwen van natie thuis, haalde Nujoma vaak buitenlandse krantenkoppen voor zijn felle anti-westerse retoriek. Hij beweerde dat AIDS een door de mens veroorzaakt biologisch wapen was en voerde ook af en toe een verbale oorlog tegen homoseksualiteit, het noemen van homoseksuele idioten “en het branden van homoseksualiteit een” buitenlandse en corrupte ideologie “.
Nujoma bouwde banden met Noord -Korea, Cuba, Rusland en China, waarvan sommige de bevrijdingsbeweging van Namibië hadden ondersteund door wapens en training te geven.
Maar hij bracht dat in evenwicht met outreach naar het Westen, en Nujoma was de eerste Afrikaanse leider die in het Witte Huis werd gehost door de voormalige Amerikaanse president Bill Clinton in 1993. Clinton noemde nujoma “de George Washington van zijn land” en “een echte held van de beweging van de wereld naar democratie. ”
Nujoma groeide op in een landelijk, verarmd gezin, de oudste van 11 kinderen. Zijn vroege leven draaide om het zorgen voor het vee van zijn ouders en de teelt van land. Hij ging naar een missieschool voordat hij naar Windhoek verhuisde en werkte voor Zuid -Afrikaanse spoorwegen.
Hij werd gearresteerd na een politiek protest in 1959 en ontvluchtte het grondgebied kort na zijn vrijlating. In ballingschap hielp hij bij het opzetten van de Zuid -West -Afrikaanse Volksorganisatie en werd hij in 1960 voorzitter van de president. Swapo is sinds 1990 de regerende partij van Namibië.
Toen Zuid -Afrika weigerde op een VN -resolutie van 1966 te letten op zijn mandaat over de voormalige Duitse kolonie van Zuid -West -Afrika, lanceerde Nujoma de guerrilla -campagne van Swapo.
“We begonnen de gewapende strijd met slechts twee sub-machine geweren en twee pistolen,” zei Nujoma ooit. “Ik heb ze uit Algerije, plus enkele rondes van munitie.”
