Julius Randle keert terug, Jalen Bronson en Josh Hart schitteren terwijl Knicks Cavs verslaat in game één

CLEVELAND – Julius Randle maakte genoeg reddingen voor een laatste sprong. Hij wist dat hij er ook in zat.

Hij begon de basketbal te volgen zodra teamgenoot Jalen Bronson aan de andere kant van het veld een sprong maakte. Met nog minder dan 10 seconden te gaan en de New York Knicks vasthouden aan een voorsprong van twee punten, zal de energie die nog in die benen zit, in een laatste sprong gaan. Basketbal stuiterde van de rand. Randle stapte ervoor op, ving hem 3 meter boven het veld en richtte hem op Quentin Grimes, die de eerste playoff-overwinning van de Knicks in twee jaar tijd behaalde met twee vrije worpen.

New York leidt Cleveland nu met 1-0 in de eerste ronde series na een 101-97 overwinning zaterdagavond.

Randle was niet perfect bij zijn comeback van een verstuikte linkerenkel. Hij miste 13 van de 20 schoten en scoorde slechts drie punten in de tweede helft na het schieten. Heck, hij nam zelfs een risico door te proberen wat nu de grootste aanvallende rebound is in een seizoen vol grote platen. Omdat Cavaliers quarterback Evan Mobley, die de leiding had over het bewaken van Randle, zo ver bij hem vandaan bleef om Bronson te markeren, kreeg Randle een pass naar de ring. Als hij de bal niet had bedacht, zouden de Knicks kwetsbaar zijn geweest voor een snelle break.

Maar hij snapte het. Want dat is wat alle sterren doen. Heb een toneelstuk nodig, en ze zullen het redden – slechte enkel en zo.

“Het ging op dat moment gewoon om het winnen van de wedstrijd”, zei Randle, die eindigde met 19 punten, 10 rebounds en vier assists. “Ik denk niet dat JB zal missen, maar als hij dat doet, pak dan het glas en probeer de wedstrijd te winnen.”

Van buitenaf was het niet duidelijk of Randle zou deelnemen aan de eerste wedstrijd. De laatste keer dat hij speelde was op 29 maart, toen hij zijn enkel blesseerde tegen de Miami Heat. Hij heeft in de praktijk nooit een contacttraining gevolgd. Nicks noemde hem twijfelachtig als hij ’s avonds binnenkwam.

Dit was niet de typische ervaring van Randel, ook al vond het team het een goed idee om minder dan een uur voor een tip te gaan.

Meestal speelt Randle minimaal negen minuten. Soms blijft het het hele eerste kwartaal aan. Op zaterdag stuurde coach Tom Thibodeau hem nog geen vijf minuten na het begin van de wedstrijd weg.

“Zie je mijn ademtocht daar vandaag? Ik was moe. Ik was absoluut erg moe, ‘zei Randall. “Daarom hebben we zo’n geweldig team. Kan op jongens leunen: JB, Josh (Hart), iedereen. We kunnen elkaar pakken.”

Laat in de wedstrijd zou Randle Bronson vangen, schaatsend voor een laatste touchdown-rebound, zijn tiende van de avond. Slechts een spel eerder was het Isaiah Hartenstein die de bal tipte, terwijl Hart naar de buitenrand rommelde voor nog een tweede kans, waardoor Bronson op 2,5 meter hoogte naar buiten zweefde.

Laat het aan deze groep over om hun eerste playoff-wedstrijd in twee jaar af te sluiten met aanvallende koppelingsplaten. Dat is tenslotte wat de Knicks doen.

Geen enkel ander team vertrouwt meer op het overwinnen van hun fouten om te scoren. Er zijn momenten waarop de beste aanval van de Knicks een clunker is, al was het maar omdat een ongrijpbare springer een pass zou kunnen zijn naar Hartenstein, Hart of Mitchell Robinson. Dat gevoel had ik soms in Game 1.

De Cavs zijn groot vooraan met Mobley en Jarrett Allen, maar ze zijn nog steeds kwetsbaar op de boards.

Ongeveer de helft van de tijd dat de Knicks een schot misten in game één, kregen ze er nog een. Ze pakten 17 aanvallende rebounds – 42 procent van hun fouten.

‘Je moet een lichaam voor ze zoeken,’ zei Thibodeau. “Voor ons is dat een van de dingen die we goed doen. We zijn het hele jaar een goed herstellend team geweest. We weten dat dat een groot deel van ons spel is. En dat zullen we moeten blijven doen.”

Het herstellen van een verzameling van je fouten is een goede manier om jezelf te redden. Thibodeau herhaalde hetzelfde bericht tijdens een persconferentie na de wedstrijd.

“We weten dat we veel beter zullen moeten spelen dan vanavond”, zei hij.

Ze waren al vroeg hectisch, net als veel Cavs. Bronson maakte twee vroege fouten, waardoor hij op de bank belandde. Een derde overtreding slechts enkele minuten in het tweede kwart stuurde hem weer naar zijn bank. Thibodeau noemde de defensieve problemen, hoewel hij niet specifiek was over de kritiek. Hij verwees misschien naar de manier waarop het team Donovan Mitchell bewaakte, die 38 punten scoorde en een tempo bepaalde om weg te rijden van lange afstand.

New York raakte de bal niet goed. RJ Barrett was slechts 2 van de 12. Grimes maakte slechts 1 schot. Emmanuel Kwikli heeft niets gemaakt. Robinson probeerde de bal twee keer te gooien, waardoor het frame volledig werd bedekt.

Maar ze pikten elkaar op. Bronson eindigde met 27 punten in slechts 29 minuten. Eenentwintig daarvan kwamen in de tweede helft. Josh Hart had 17 punten en 10 borden, waaronder vijf aanvallende borden, tijdens zijn eerste playoff-wedstrijd. Obi Tobin hielp New York met een korte run in het derde kwartaal nadat Cleveland eruit zag alsof ze op het punt stonden het over te nemen.

De Knicks verpletterden de Cavs binnen enkele minuten van de bank. Wat al vroeg duidelijk werd, was dat Cleveland slechts zeven spelers vertrouwde. Allen en Darius Garland speelden bijna de hele tweede helft. Mitchell speelde de hele tweede helft, die op poëtische wijze eindigde – en niet alleen omdat een groep hongerig naar aanvallende rebounds er nog een paar herstelde om de overwinning te bezegelen.

Het was alsof de basketbalgoden de Knicks terugbetaalden voor het ongeluk uit het verleden.

Slechts twee jaar geleden verloren de Knicks een vergelijkbare Game 1 van de Atlanta Hawks. Met minder dan een minuut te gaan om de wedstrijd in evenwicht te brengen, reed Alec Burks vooruit voor een mogelijk schot, maar raakte de achterkant van de rand. De bal kaatste terug naar Knicks senior Taj Gibson en Hawks ‘Clint Capela, die er zo hard voor vochten dat hij breed in de handen van Trae Young kroop, die Atlanta de leiding bezorgde bij het daaropvolgende balbezit.

De Knicks verloren die avond en vielen in de reeks in vijf wedstrijden.

Ze hopen dat de juiste bounce voor hen deze keer een ander einde zal betekenen.

‘Grappig hoe de dingen zijn, nietwaar?’ zei Randall. “Ja, we zaten twee jaar geleden in dezelfde situatie. Die ervaring was belangrijk voor ons. Het bracht ons hier op dit punt. Een geweldige eerste wedstrijd voor ons.”

(Foto door Dean Wade en Julius Randle: Jason Miller/Getty Images)