Fotograaf Charles ‘Teenie’ Harris staat gedurende het grootste deel van de twintig jaar bekend als de beste chroniqueur van het zwarte leven en de zwarte cultuur in Pittsburgh.e eeuw. Het Harris-archief in het Carnegie Museum of Art bevat meer dan 75.000 van zijn afbeeldingen. Maar de volledige omvang van wat hij documenteerde wordt nog steeds onthuld.
De laatste stap in die verkenning komt zaterdag, wanneer de Carnegie zijn nieuwe galerie opent waarin het enorme archief van Harris wordt onderzocht. Terwijl het museum in 2020 voor het eerst permanente ruimte aan het archief wijdde, is de nieuwe galerij groter en beter toegankelijk gelegen dan welke voorgaande incarnatie dan ook. Het bevat beelden – zowel stilstaand als bewegend, kleur en zwart-wit – die nog nooit eerder publiekelijk zijn tentoongesteld, evenals selecties uit de schat aan mondelinge geschiedenissen van het museum die herinneren aan de mensen, plaatsen en gebeurtenissen die Harris heeft vastgelegd.
“Het meest opwindende deel is dat dit de hele breedte van de catalogus is”, zegt Charlene Foggie-Barnett, gemeenschapsarchivaris van het museum voor de Harris-collectie. “Dit is niet slechts een deel ervan. Dit is de eerste keer dat we alles wat Teenie in het archief heeft opgenomen, in één ruimte hebben staan.”
De galerie bevindt zich op de tweede verdieping van het museum. De ruimte is ruim en uitgerust met tafels, boeken en comfortabele stoelen. Er worden ingelijste afdrukken van Harris-foto’s getoond, evenals drie videoprojecties die doorlopende loops afspelen en zijn foto’s met filmfragmenten vermengen. De mappen op de tafels bevatten thematische selecties van Harris-foto’s, 1.000 in totaal. De mondelinge geschiedenissen zijn toegankelijk via kleine luidsprekers die worden geactiveerd via een QR-code.
Een bijzondere onthulling zijn de filmbeelden, waarvan het grootste deel nog nooit eerder is vertoond. Foggie-Barnett zei dat Harris de meeste van zijn bekendste foto’s voor de krant Pittsburgh Courier maakte, maar dat hij de films uit persoonlijke interesse lijkt te hebben gemaakt.
De beelden, opgenomen op 8 mm-film in de informele stijl van homevideo’s, omvatten alles van scènes van mannen die sneeuw scheppen in het Hill District en studentenclubmeisjes in rode jassen die een universiteitscampus oversteken, tot scènes van honkbal Hall of Famer Josh Gibson bij Forbes Veld. In één clip ravotten mensen op een strand; in een andere, potige, stralende autoreparatiewerkplaats werkt eigenaar Sam “Scotty” Scott aan een auto.
De film bevat slechts een fractie van de uren aan beeldmateriaal dat Harris heeft opgenomen. Een groot deel ervan kwam naar het museum, opgeslagen in dozen met minimaal het opschrift: ‘NAACP’, ‘1957’, ‘Vrouwen’, ‘YMCA.’ Net als bij Harris’ soortgelijke ongelabelde en vaak ongedateerde fotonegatieven, vraagt Foggie-Barnett iedereen die kennis heeft van de beelden om deze met het museum te delen voor het nageslacht.
Zoals altijd geeft de reeks mensen en scènes die Harris fotografeerde een beeld van de diversiteit van het zwarte leven in Pittsburgh van de jaren dertig tot de jaren zeventig, van padvinders tot nachtclubs, en van modeshows en bruiloften tot burgerrechtenbijeenkomsten. Een aantal foto’s tonen Harris en zijn gezin in hun huis aan Mulford Street, in Homewood. (De site is onlangs gemarkeerd door een historische staatsmarkering.)
Een van de muren van de galerie is gewijd aan een ‘constellatie’ van Harris’ afbeeldingen, met tekst die uitlegt hoe ze met elkaar in verband staan: een bezoek van Shirley Chisholm in 1972 aan de Loendi-sociale club; een Harris-zelfportret uit 1975; zijn donkere kamer in de kelder; burgerrechtenactiviste Alma Speed Fox; een koerierspersman aan het werk; Freedom House-ambulancedienst; kinderen krijgen zweminstructie bij Ammon Pool.
Foggie-Barnett, geboren in Pittsburgh, kende Harris van kinds af aan goed. Zij en haar familie verschijnen meer dan eens in het archief. Eén afbeelding in het sterrenbeeld toont een begrafenis in Wesley Centre AME Zion Church, de Hill District-kerk die ooit werd gerund door haar vader, dominee Charles H. Foggie.
Een deel van de waarde van de beelden is dat ze stereotiepe massamediaportretten van het zwarte leven in de afgelopen decennia kunnen tegengaan, zei Foggie-Barnett.
‘Je gaat echte levensstijlen zien,’ zei ze. “Je zult momenten van verdriet zien, maar vooral momenten van zwarte vreugde.”
De vernieuwde Charles “Teenie” Harris Archive-galerij wordt geopend op zaterdag 2 november. Een gratis receptie van 14.00 tot 17.00 uur biedt livemuziek in de Carnegie Music Hall door de plaatselijke legende Roger Humphries (die Harris als kind al drummend fotografeerde) en zijn band RH Factor en gastsprekers. Meer informatie vindt u hier.
