Toen Pittsburgh Public Theatre afgelopen maart zijn seizoen 2024-25 aankondigde, omvatte de line-up de lokale première van ‘Trouble In Mind’, beroemde zwarte toneelschrijver Alice Childress ‘Satiric 1955-drama over race in het American Theatre.
Het publiek had niet kunnen weten dat in de week dat dit 70-jarige spel zou debuteren-deze week-de term ‘dei’, of diversiteit, eigen vermogen en inclusie, een van de grootste modewoorden in de natie zou zijn.
Goede kunst, zo lijkt het, kan zowel zijn tijd als ver voor de boeg zijn.
“Trouble in Mind”, speelt zich in het midden van de jaren ’50 af, toont de repetities van een Broadway-groep voor een anti-Lynching-spel getiteld “Chaos in Belleville.” “Trouble” is een ensemble -stuk, maar het centrale conflict is tussen de veteraan Black Lead, Wiletta Mayer en White regisseur Al Manners over de nominaal progressieve witte “Chaos” Playwright’s afbeelding van zwarte personages uit het landelijke zuiden.
Het script “Trouble” is grappig en slim, en sparen voor een paar actuele referenties, het dateert nauwelijks.
Het is “griezelig hoe relevant het nog steeds is”, zegt Justin Emeka, die naar het publiek regisseert.
Het is bijna vijf jaar geleden dat honderden theatermakers van kleur ondertekend: “We zien je, White American Theatre”, een open brief die doorlopend racisme in de industrie ontcijfert. Met bijtende humor dramatiseert ‘problemen in gedachten’ veel kwesties uit de jaren ’50, maar bij ons nog steeds, inclusief de moeilijkheid die zwarte acteurs werken, de vaak beperkte aard van de rollen die ze wel krijgen, oneer respecteren en de behoefte om het te verzekeren Ego’s van blanke producenten, blanke regisseurs en blanke acteurs.
Na zijn première off-Broadway zou “Trouble” op Broadway debuteren. Maar Childress weigerde zich te onderwerpen aan druk om het stuk een gelukkiger einde te geven. (Childress zou de eerste Playwright van Black Woman zijn geproduceerd op Broadway; in plaats daarvan ging die eer naar Lorraine Hansberry, met 1959’s “A Raisin in the Sun.”)
“Trouble in Mind” is een geweldig backstage -spel, en het is waar dat sommige disfuncties die Childress afbeelden endemisch zijn voor het leven in het theater. (De inwoner van South Carolina begon tenslotte haar carrière als actrice.) Emeka, die zwart is, zei tijdens de repetities dat hij “tegenaangaan” blijft rennen – kleine stukjes van de autocratische blanke regisseur in zichzelf een glimp van zichzelf. De plot draait uiteindelijk op een debat over acteerstijlen, die in de jaren 1950 snel veranderden.
Maar in ‘problemen’, de alomtegenwoordigheid van raciale ongelijkheid, niet minder dan backstage dynamiek, vereist dat elk personage een onderdeel speelt, zelfs wanneer hij of zij niet formeel handelt.
“Wanneer kunnen ze hun volledige zelf laten zien, en wanneer moeten ze een masker opzetten voor het voordeel van iemand anders?” Zegt Emeka. Childress, zegt hij, onderzoekt: “Hoe we onszelf zien zoals blijkt uit hoe we onszelf presteren.”
Dat brengt ons terug naar Dei. Het creëren van een sfeer waar men ‘zijn volledige zelf kan brengen’ op de werkplek is een doel van DEI -initiatieven – de programma’s die bedoeld zijn om allerlei systemische vooringenomenheid te bestrijden en die nu worden aangevallen door de Trump -administratie en haar bondgenoten.
Bij het publiek waren de repetities goed op gang, omdat president Donald Trump zonder bewijs de schuld kreeg van “Dei” voor een dodelijk vliegtuigongeluk in de buurt van Washington, DC
Emeka merkt op dat een dergelijke terugslag niets nieuws is. Je zou alles kunnen noemen, van wederopbouw tot de burgerrechtenbeweging tot zwarte levensmaterie.
“Dit gevoel van bedreiging (van) zwarte en bruine culturele vooruitgang” leidt altijd tot het idee dat de winst van de ene persoon of groep het verlies van een ander moet zijn, zegt Emeka.
En dei -praktijken worden belasterd door dezelfde mensen die, zegt hij, “absoluut ongekwalificeerde” mensen voordragen voor een hoog ambt en nooit de ironie zien.
Emeka, die in 1995 afstudeerde aan het Oberlin College, is daar professor in theater- en Africana -studies. Voordat hij de eerste resident directeur van het publiek werd, vergaarde hij het regisseren van credits off-Broadway en met regionale bedrijven, en hij staat bekend om zijn interculturele aanpassingen van Shakespeare, waaronder “A Midsummer Night’s Dream in Harlem.”
Ik vroeg Emeka of tijdens zijn carrière het theater verder was gegaan over de kwesties gedramatiseerd in ‘problemen in gedachten’.
“De dingen veranderen een beetje constant,” antwoordde hij. “We zijn een evoluerende mensen, we zijn een evoluerende cultuur. … We boeken vooruitgang terwijl we nooit voltooien. “
“Trouble in Mind” speelt Shinnerrie D. Jackson als Wiletta, Joseph McGranahan als manieren, en beschikt over Hope Anthony, Emma Brown Baker, Garbie Dukes, Martin Giles, Daniel Krell, Anthony Marino en Vandous Stripling II.
De eerste preview -uitvoering in het O’Reilly Theatre is wo. 5 februari, en de formele opening is zaterdag. De show loopt tot en met 23 februari.
