Terwijl de elektriciteitsprijzen in Pennsylvania en in het hele land stijgen, geeft gouverneur Josh Shapiro publiekelijk de schuld aan de elektriciteitsnetbeheerder in de regio en dringt hij aan op veranderingen die de staat meer zeggenschap zouden geven in zijn bestuur.
Vorige maand zei Shapiro dat PJM Interconnection “maanden, geen jaren” had om veranderingen door te voeren, anders zal “Pennsylvania zijn eigen weg gaan” – met andere woorden, het elektriciteitsnet verlaten.
Hiervoor zou waarschijnlijk de toestemming van de wetgevende macht nodig zijn, vertelden experts aan Spotlight PA, en het lijkt onwaarschijnlijk dat dit zal gebeuren. In de bijna honderdjarige geschiedenis van de netbeheerder heeft geen enkele staat PJM verlaten.
Maar de andere eisen van Shapiro – extra inbreng van het bestuur en de mogelijkheid om rechtstreeks beleid voor te stellen aan de FBI – zijn haalbaarder.
Het negenkoppige bestuur van PJM zou ervoor kunnen kiezen deze veranderingen vrijwillig te aanvaarden, omdat het te maken krijgt met toenemende druk van ontevreden gouverneurs en een groeiende vraag naar elektriciteit, gedreven door de proliferatie van enorme datacentra die nodig zijn om kunstmatige intelligentie aan te drijven.
Shapiro’s laatste grote waardenverklaring over energie kwam op een topconferentie in september van de 13 staten, waaronder Pennsylvania, die PJM gebruiken.
“Laten we eerlijk zijn: verandering is nodig om de energiekosten laag te houden, nieuwe energieopwekking sneller op het elektriciteitsnet te brengen en te voldoen aan de behoeften van de 67 miljoen Amerikanen die voor alles afhankelijk zijn van dit elektriciteitsnet, van het runnen van een bedrijf tot het aanhouden van de lichten thuis”, vertelde Shapiro aan de menigte.
Na zijn toespraak zei de gouverneur tegen verslaggevers: “Ik denk dat gouverneurs en onze vertegenwoordigers aan tafel moeten zitten, vertegenwoordigd moeten zijn in het bestuur in een hervormingsleiderschapsstructuur. … Deze hervormingen zullen nodig zijn om Pennsylvania deel te laten blijven van PJM.”
Dit is niet de eerste keer dat Shapiro zijn twijfels uit over de manier waarop het elektriciteitsnet functioneert.
Afgelopen winter spande hij een rechtszaak aan tegen PJM omdat de netbeheerder onnodig hoge energieprijzen veroorzaakte. Zijn fundamentele zorgen zijn dan vergelijkbaar met de huidige: hij vindt dat PJM te traag is geweest met het goedkeuren van de bouw van nieuwe energiegeneratoren.
De groeiende vraag naar energie is een nationaal probleem geworden nu er overal in het land datacentra ontstaan.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Energie waren deze datacenters in 2023 goed voor ongeveer 4,4% van het elektriciteitsverbruik in het hele land, maar de verwachting is dat dit aantal in 2028 zal stijgen naar 6,7% tot 12%.
In Pennsylvania heeft de staatscommissie voor nutsvoorzieningen consumenten gewaarschuwd dat ze een piek in de elektriciteitsrekening kunnen verwachten. Eén rapport voorspelde een jaarlijkse stijging van $130 per huishouden in Pennsylvania tegen 2030.
Hoe kunnen staten meer controle krijgen over PJM?
Als netbeheerder van Pennsylvania beheert PJM de elektriciteitsstroom van stroomgeneratoren naar lokale nutsbedrijven. Dit omvat onder meer veilingen van capaciteit, waarbij elektriciteitsleveranciers en nutsbedrijven stroom kopen en verkopen om aan de huidige en toekomstige vraag te voldoen.
Deze capaciteitsveilingen zijn de afgelopen maanden veelvuldig onderwerp van onderzoek geweest, waarbij Shapiro en andere PJM-critici hun frustratie uitten over de netbeheerder.
De rol van PJM bij de veiling is het reguleren van de markt, waaronder het beperken van de prijs per megawatt die nutsbedrijven moeten betalen om energie te verkrijgen. Deze prijsplafonds worden traditioneel bepaald op basis van factoren als de pensionering van elektriciteitscentrales en de kosten die nodig zijn voor een nieuwe energieleverancier om zich op het elektriciteitsnet aan te sluiten. De afgelopen jaren zijn deze plafonds gestegen. De veiling van vorig jaar zag een mijlpaal in de prijzen die nutsbedrijven voor energie betaalden: maar liefst 800% ten opzichte van het voorgaande jaar. Dat leidt tot hogere consumentenprijzen.
In zijn rechtszaak vorig jaar betoogde Shapiro dat PJM gedeeltelijk schuldig was aan deze prijsstijgingen omdat het traag was geweest om nieuwe producenten goed te keuren. Hij pleitte ervoor dat de netbeheerder een lager prijsplafond zou moeten instellen om te voorkomen dat meer van deze hoge kosten worden doorberekend aan de consument. Uiteindelijk schikten ze de rechtszaak, waarbij PJM instemde met een lagere prijslimiet.
De regels voor dit soort markten worden ontwikkeld via een stakeholderproces waarbij de honderden leden van PJM betrokken zijn, die voornamelijk entiteiten zijn die betrokken zijn bij de productie en distributie van energie.
Deze leden selecteren ook de onafhankelijke, negenkoppige Raad van Managers van PJM, die uiteindelijk de voorgestelde wijzigingen in de regelgeving van het volledige lidmaatschap goedkeurt, wijzigt of afwijst.
Het huidige bestuur bestaat uit een mix van economen, advocaten, consultants, ingenieurs en CEO’s met een lange geschiedenis in de energiesector.
Shapiro wil dat overheidsfunctionarissen meer betrokken worden bij het selectieproces voor deze groep, zodat ze ervoor kunnen zorgen dat een bestuurslid hun specifieke belangen vertegenwoordigt. Die vertegenwoordiger, zo vertelde Shapiro vorige maand aan verslaggevers tijdens de PJM-top, zou zich richten op consumenten, lokale bedrijven en de economische ontwikkeling in staten, en het bestuur ertoe aanzetten ‘andere beslissingen te nemen met een grotere gevoeligheid voor de behoeften van onze respectieve staten’.
“We moeten in de zaal zijn om ervoor te zorgen dat onze burgers aan tafel zitten”, zei Shapiro in zijn toespraak op de top. “We hebben verschillende perspectieven als het gaat om deze problemen. Ik sta aan de kant van de overheid en probeer ervoor te zorgen dat consumenten in Pennsylvania betrouwbare toegang hebben tot betaalbare energie.”
Dit was niet de eerste keer dat Shapiro zijn frustratie uitte over de samenstelling van het bestuur van PJM. Afgelopen augustus schreven hij en de gouverneur van Virginia, Glenn Youngkin, een brief aan PJM om kandidaten aan te bevelen voor bestuurszetels.
Toen PJM later andere kandidaten nomineerde, werden Shapiro en Youngkin vergezeld door vijf andere gouverneurs in een brief waarin zij kritiek uitten op het negeren van hun aanbevelingen door de benoemingscommissie, waarbij werd gezegd dat dit aangaf dat hun “zorgen voor hun consumenten niet serieus worden genomen.”
Maar niet iedereen denkt dat deze aanpak, waarbij PJM een bestuurslid laat reageren op zorgen van de staat, veel zou opleveren. Todd Snitchler, CEO van de Electric Power Supply Association, een nationale handelsvereniging, zei dat niet alle staten op het elektriciteitsnet – die variëren van New Jersey tot West Virginia tot delen van Michigan en Indiana – dezelfde zorgen hebben als Shapiro.
“Je krijgt uiteindelijk concurrerende belangen op staatsniveau”, vertelde Snitchler aan Spotlight PA. “Als je iemand neemt die uiterst links en uiterst rechts is en je voegt hem toe aan het bestuur, dan blijf ik verbijsterd over de vraag hoe dat de beleidsdiscussies zal helpen bevorderen.”
Kent Chandler, een energieonderzoeker bij de vrijemarktdenktank R Street en voormalig toezichthouder op nutsvoorzieningen, zei dat hij sceptisch was dat het grotere lidmaatschap van PJM zou instemmen met de vraag van Shapiro.
Hij vertelde Spotlight PA dat hoewel sommige PJM-leden het eens zijn met Shapiro’s diagnose van de uitdagingen, ze sceptisch blijven over het toevoegen van vertegenwoordigers van Shapiro of andere gouverneurs aan de bestuursstructuur van de netbeheerder.
“Ik zou zeggen dat ik een betere kans heb om de loterij te winnen. En ik speel niet mee aan de loterij”, zei Chandler over Shapiro’s verzoek.
Meer vertegenwoordiging in het bestuur van PJM is niet Shapiro’s enige idee. Een andere mogelijkheid die zijn regering naar voren heeft gebracht, is het uitbreiden van de mogelijkheden van staten om voorstellen in te dienen bij federale energietoezichthouders.
Staten kunnen al klachten indienen bij de Federal Energy Regulatory Commission (FERC) om de regels van PJM aan te vechten, zoals Shapiro afgelopen december deed in zijn rechtszaak tegen PJM. In deze gevallen moeten staten aantonen dat de bestaande regels onrechtvaardig of onredelijk zijn en kunnen zij alternatieve regels voorstellen ter overweging van de FERC, hoewel FERC niet verplicht is deze over te nemen.
Deze indieningsrechten zouden kunnen worden uitgebreid om staten in staat te stellen nieuwe regels aan FERC voor te stellen zonder eerst te hoeven bewijzen dat de huidige regels oneerlijk zijn, wat de bewijslast voor staten zou verminderen.
In plaats van bijvoorbeeld te betwisten dat de capaciteitsmarkt oneerlijk was en een nieuwe manier voor te stellen om het prijsplafond te berekenen, zoals hij afgelopen winter deed, zou Shapiro de federale toezichthouders een nieuw prijsplafond kunnen voorstellen.
Joshua Macey, een professor aan de Yale Law School die gespecialiseerd is in energierecht, zei dat staten momenteel niet in staat zijn “de regels die je wilt rechtstreeks voor te stellen” en in plaats daarvan “altijd reageren op PJM.” Hij zei dat het geven van deze uitgebreide indieningsrechten aan staten of hun vertegenwoordigers meer mogelijkheden voor verandering creëert.
Over Shapiro’s andere idee voor meer vertegenwoordiging van het PJM-bestuur zei Macey dat hij denkt dat het “uiterst nuttig zou zijn”, maar niet dacht dat het “al deze problemen zou oplossen”.
“De benadering van indieningsrechten zou een mooie aanvulling zijn, omdat het staten een directe lijn zou geven om de werking van het Mid-Atlantische netwerk te bepalen,” voegde hij eraan toe.
Net als bij bestuursvertegenwoordiging zou PJM er vrijwillig voor kunnen kiezen om staten deze uitgebreide indieningsrechten te verlenen. Het net zou ook een mandaat kunnen krijgen om deze stap te zetten als de leden van PJM formeel stemmen voor goedkeuring van de wijziging in de governancedocumenten van de netbeheerder en het bestuur van PJM het voorstel aanvaardt. De laatste route leek minder waarschijnlijk, vertelden experts aan Spotlight PA, omdat deze afhankelijk is van de instemming van zoveel entiteiten.
Macey voegde eraan toe dat andere rastersystemen de lidstaten al soortgelijke indieningsrechten hebben gegeven. In de netwerken in Californië en het Midwesten kunnen staten al voorstellen indienen bij federale toezichthouders.
