Hoe bosbranden in Canada te bestrijden in tijden van klimaatverandering

Bosbranden in Canada hebben tot nu toe bossen ter grootte van Virginia verbrand. De provincie Quebec registreerde deze maand de grootste brand die ooit is geregistreerd, terwijl deze door een gebied trok dat 13 keer zo groot was als New York City. In het hele land braken enorme branden uit, zo groot en hevig dat ze niet konden worden bestreden.

Terwijl duizenden Canadezen en overzeese brandweerlieden blijven vechten Meer dan 900 Canada vuurt Recordseizoen natuurbranden Experts op het gebied van bosbranden en bossen hebben duidelijk gemaakt dat traditionele methoden om branden te bestrijden niet langer volstaan.

In plaats van zich te concentreren op het blussen van branden, moeten natuurbrandinstanties, provinciale overheden en de houtkapindustrie fundamentele veranderingen doorvoeren om te voorkomen dat branden überhaupt ontstaan ​​en zich verspreiden, zeggen ze.

Ze omvatten stappen zoals het sluiten van bossen voor mensen wanneer de omstandigheden rijp zijn voor branden en het verhogen van patrouilles om kleinere branden eerder op te vangen, wanneer er nog een kans is om ze te beheersen.

Nieuwe strategieën zijn nodig omdat bosbranden in grote delen van Canada naar verwachting steeds moeilijker te beheersen zullen worden naarmate ze frequenter en groter worden in de hetere en drogere omstandigheden als gevolg van klimaatverandering.

“We zouden miljarden en miljarden en miljarden dollars kunnen toevoegen,” zei hij, “en zelfs dan zouden we niet in staat zijn om alle bosbranden te blussen.” Yves Bergeron, een expert in bosecologie en -beheer aan de Universiteit van Quebec. “We hebben een paradigmaverschuiving nodig van het zien van de rol van natuurbrandagentschappen als het blussen van branden naar het beschermen van de menselijke samenleving.”

In heel Canada hebben natuurbrandagentschappen en provinciale overheden bosbranden bestreden zoals ze altijd hebben gedaan, zeggen experts: reageren op branduitbarstingen door te proberen ze te onderdrukken of te voorkomen dat ze zich verspreiden, of gewoon afgelegen branden ver van gemeenschappen en kritieke infrastructuur laten branden.

Sommige provincies volgden door bosbranden te verbieden en uiteindelijk bossen helemaal te sluiten.

Maar tegelijkertijd woedden er zoveel bosbranden in Canada – zelfs in oostelijke provincies zoals Quebec en Nova Scotia, die gewoonlijk niet de uitbraken hebben die in West-Canada gebruikelijk zijn – dat natuurbrandagentschappen werden overweldigd, zelfs met externe versterkingen.

Deskundigen zeiden dat het bureau uit Quebec, dat de capaciteit heeft om ongeveer 30 branden tegelijk te bestrijden, drie tot vier keer zoveel heeft meegemaakt.

Met nog twee maanden te gaan in het natuurbrandseizoen, is het resultaat al bijna 28 miljoen hectare bos verbrand, een record voor een enkel natuurbrandseizoen en vijf keer zo hoog. jaarlijks gemiddelde.

meer dan 155.000 mensen Ze werden op een gegeven moment uit hun huizen geëvacueerd, sommigen meer dan eens, en drie brandweerlieden kwamen om. Rook van de branden stroomde de Verenigde Staten en heel West-Europa binnen, waardoor de lucht donkerder werd en de luchtkwaliteit gevaarlijk werd.

“We waren erg interactief”, zei hij. Michaël Flaniganeen expert in brandbeheersing aan de Thompson Rivers University in British Columbia.

In provincies waar menselijke activiteiten worden verdacht van het veroorzaken van branden, zoals Alberta en Nova Scotia, hebben ambtenaren vuurverboden ingevoerd en bossen gesloten, maar pas nadat de branden al branden en zich verspreiden, en hoewel de omstandigheden vóór de uitbraken een hoog risico wezen, zei de heer Flanigan.

“Zowel Alberta als Nova Scotia hebben dit jaar bosafsluitingen toegepast, maar ze hebben ze te laat toegepast, nadat overal in het landschap bosbranden woedden”, zei dhr. Flanigan. “In het geval van Alberta kun je deze extreme weersomstandigheden – heet, droog, winderig – een week geleden zien aankomen.”

Bossluitingen zijn “zeer impopulair, maar zeer effectief in het stoppen van door mensen veroorzaakte branden”, zei dhr. Flanigan.

Experts zeggen dat politieke leiders bossen met tegenzin sluiten, en zelfs dan slechts stapsgewijs, deels vanwege gederfde inkomsten en de impopulariteit van het weigeren van toegang tot openbare gronden.

Maar door bossen vroegtijdig te sluiten wanneer de omstandigheden te gevaarlijk worden – en het elimineren van menselijke activiteit die brand zou kunnen veroorzaken, van recreatief kamperen tot gebruik van terreinwagens – kunnen beperkingen vrij snel worden opgeheven, aldus experts.

Cordy Temestraeen adviseur voor het beheer van natuurbranden en voormalig wetenschapscoördinator bij Alberta’s Beheer van bosbranden Het bureau, zei hij, zei dat Canadese provincies het voorbeeld van Australië moeten volgen, een ander land dat vaak te maken heeft met grote bosbranden en waar bossen automatisch worden gesloten wanneer bepaalde weersomstandigheden aanwezig zijn.

“We hebben een apolitieke benadering of een geautomatiseerd systeem nodig”, zei de heer Temestra. Sorry, het bos is gesloten. U kunt op deze weg niet met uw ATV rijden. ”

Het is van cruciaal belang om bossen vroeg te sluiten bij extreem hete, droge en winderige omstandigheden, omdat de daaruit voortvloeiende branden meestal de meeste verwoesting veroorzaken. Drie procent van de bosbranden in Canada is verantwoordelijk voor 97 procent van de brandende bossen, zei dhr. Flanigan.

In gebieden waar bosbranden vaak worden veroorzaakt door bliksem, zoals British Columbia, moeten de patrouilles op gevaarlijke dagen worden opgevoerd, zei de heer Temestra. De strategie zou moeten zijn om branden zo snel mogelijk te ontdekken om te profiteren van een klein tijdsbestek van misschien minstens 20 minuten om te proberen ze te blussen voordat ze gevaarlijker en moeilijker te beheersen worden.

“Je beste investering is om ze hard en snel te raken, voordat ze een bepaalde grootte overschrijden”, zei meneer Temestra.

“Dit jaar was een luide roep om verandering”, voegde hij eraan toe. “We hebben transformationele verandering nodig, een grote heroverweging.”

Canada, wiens uitgestrekte boreale bossen een van ’s werelds grootste terrestrische koolstofreservoirs zijn, zou volgens experts moeten overgaan op brandbeperking en -preventie.

Bergeron zei dat de Quebec Forest Fire Agency zich van oudsher heeft gericht op het blussen van branden in commercieel levensvatbare houtkapgebieden. Het moet zich opnieuw richten op het brandveiliger maken van gemeenschappen en infrastructuur, bijvoorbeeld door beschermende barrières te creëren die bestaan ​​uit bomen of planten die minder brandbaar zijn.

Experts zeiden dat het verminderen of elimineren van stroomkabels die door bossen lopen, het affakkelen zou verminderen. Beheerde brandwonden, gebruikelijk in sommige delen van het westen van de Verenigde Staten, kunnen worden gebruikt om de ontvlambaarheid van bossen te verminderen.

Door de houtkapindustrie aan te moedigen mozaïekpatronen te snijden, kan de verspreiding van branden worden vertraagd. Als de industrie wordt aangespoord om snelgroeiende maar commercieel minder waardevolle boomsoorten, zoals de jackpine, te planten, zou de bosvernieuwing worden versneld.

Maar deze veranderingen zullen kostbaar zijn en sommige, zoals die met betrekking tot houtkap, vereisen zorgvuldige onderhandelingen met een politiek machtige industrie. Reparaties moeten ook worden uitgevoerd in elk van de provincies die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van branden op hun grondgebied.

Wildfire-agentschappen zijn traag geweest om uit hun traditionele “comfortzone” te komen, zei de heer Temestra, om zich uitsluitend te concentreren op het blussen van branden.

“De hele tijd het all-fire-fighting-model, we verliezen”, zei meneer Flanigan. “Het gebied dat in brand is gestoken in Canada is sinds de jaren zeventig verdubbeld”, zei hij, grotendeels gedreven door, en niet alleen, door door de mens veroorzaakte klimaatverandering.

De bosbranden van dit jaar – evenals een reeks recordtemperaturen in het hoge noorden van Canada – hebben Canada naar de voorgrond geduwd bij het beheer van de bossen van het land terwijl het land en de rest van de wereld opwarmen.

Door de klimaatverandering begint het natuurbrandseizoen in Canada eerder in de lente en eindigt het later in de herfst. De omvang van de grootste en meest destructieve branden is de afgelopen decennia toegenomen en zal naar verwachting blijven groeien Jan Boulangereen bosecoloog bij de Canadian Forest Service die heeft gewerkt om te modelleren hoe Canadese bossen evolueren.

“Deze grote branden zullen steeds moeilijker te bestrijden worden”, zei de heer Boulanger. “Naarmate het klimaat strenger wordt, zullen branden intenser worden in de hoeveelheid energie die ze vrijgeven. Dit jaar hebben we gezien dat sommige branden zoveel energie vrijgeven dat geen enkele bommenwerper ze rechtstreeks kan bestrijden, laat staan ​​brandweerlieden op de grond.

“Deze branden zullen intenser zijn en we zullen er veel hebben”, zei de heer Boulanger, eraan toevoegend dat de resulterende rook “de Verenigde Staten zal bereiken, misschien niet elk jaar, maar heel vaak.”