'Zion Point' keert terug: hoe de nieuwe (oude) rol van Williamson het traject van de Pelicans verandert

LOS ANGELES – Elke keer dat Zion Williamson de bal op de helft van de baan aanraakt, verzamelt hij informatie over de negen andere spelers op de vloer.

Met de aandacht die hij krijgt bij elk balbezit, valt er veel te doorzoeken. Zijn ogen schieten van de ene kant van het veld naar de andere en helpen zijn geest zijn gedachten te ordenen.

Waar komen dubbelploegen vandaan? Geven ze te veel ruimte aan schutters? Hoe zouden ze reageren als ik de basislijn zou rijden? Zijn er injectieblokkers waar ik me zorgen over moet maken?

Hoewel Williamson bekend staat om zijn brute kracht en onnatuurlijke explosiviteit, krijgt hij niet genoeg lof voor zijn mentale verwerking van het spel. Hij geniet net zoveel van dit deel van basketbal als van het maken van hoge schoten of het gebruik van zijn veren rond de basket. Zijn begrip van hoe hij met verdedigingen om moet gaan, is dramatisch verbeterd sinds hij in 2019 in de competitie kwam.

“Ik speel gewoon schaak binnen het spel en kijk hoe de verdediging mij beschermt”, zei hij.

Woensdagavond vormde het grootste bewijs van zijn volwassenheid. Terwijl Williamson de aanval in New Orleans leidde, behaalden de Pelicans een verpletterende 117-106 overwinning op de Los Angeles Clippers, die 26 van de laatste 31 wedstrijden wonnen.

In misschien wel de beste overwinning van het seizoen voor een team uit New Orleans dat eerder had geworsteld met concurrentie op het hoogste niveau, leverde Williamson zijn meest indrukwekkende prestatie van het seizoen. Hij sloot het seizoen af ​​met 21 punten en 10 assists, wat de eerste keer was dat hij minstens 20 punten en 10 assists in een wedstrijd had behaald.

Maar belangrijker nog: hij controleerde de wedstrijd van begin tot eind. Zoals een pointguard.

“Ik kies mijn plekken”, zei Williamson na de overwinning. “Mijn teamgenoten vertrouwen erop dat ik de juiste beslissing neem, maar ze vertrouwen mij ook als de tijd rijp is.”

We hebben al eerder een glimp van “Zion Point” gezien, met name in het seizoen 2020-2021 onder de toenmalige hoofdcoach Stan Van Gundy. De afgelopen weken heeft Pelicans-coach Willie Green vanaf het begin het grootste deel van de aanval van het team op de halfcourt door Williamson geleid.

Maar woensdag was een van de eerste voorbeelden waarin Williamson de volledige verantwoordelijkheid op zich nam voor het spelen van de positie. Om dit goed te doen, is een constante analyse van het grote plaatje van het spel en de tegenstander vereist, en moet je ook precies bepalen wat je team nodig heeft om op een bepaald moment te slagen.

Williamson bracht die taken de hele nacht in evenwicht tegen een Clippers-team dat woensdagavond als nummer 1 in de Western Conference binnenkwam. Ze gooiden gedurende de hele wedstrijd verschillende blikken en confrontaties naar Williamson. Geen van hen werkte. Hij scheidde ze met zijn dood en aanvallen op de rand.

“(We zagen) dat het moeilijk was voor teams om te helpen. “Als hij de bal heeft, moet je een aantal keuzes maken”, zei Green over zijn beslissing om Williamson meer in doel te spelen. “Ga jij C.J. (McCollum) helpen? Ga jij Brandon (Ingram) helpen? Herb (Jones) schiet de bal goed. Wanneer (Williamson) dat vermogen niet heeft, kan hij de weg nog een beetje blokkeren .”

Omdat Green meer tijd heeft gehad om zijn vaak geblesseerde selectie op volle sterkte te evalueren, heeft hij enkele aanpassingen doorgevoerd om zijn beste spelers op de meest bruikbare posities te plaatsen. Hij heeft openlijk gesproken over het geven van prioriteit aan meer aanrakingen voor Williamson, waardoor zijn ster de vrijheid krijgt om de aanval uit te voeren als een point guard van 280 pond. Williamson is bij het volgen van deze route betrokken vanaf het moment dat het spel begint. Het maakte het ook gemakkelijker voor de Pelicans om de vloer te spreiden met schutters en open kansen te creëren toen Williamson de bal had, in plaats van toe te staan ​​dat de verdediging achter hem viel en de verf verstopte.

Belangrijker nog is dat de schematische aanpassing van Green tegenstanders heeft gedwongen hun verdedigingsstrategie tegen de ster van de Pelicans al vroeg in de wedstrijd bekend te maken. Dat is het moment waarop de schaakwedstrijd begint.

Tijdens zijn laatste acht wedstrijden eindigde Williamson driemaal met minstens negen assists, waaronder een prestatie van tien assists bij de overwinning van woensdag. Vóór deze periode van acht wedstrijden had Williamson slechts twee keer in zijn carrière negen of meer assists in een wedstrijd.

“Je ziet hem die fenomenale sprong maken”, zei Pelicans-aanvaller Trey Murphy. “Er komen veel jongens in de competitie en ze hebben die kracht en dat aanvallende vermogen (en) ze hoeven niet veel te passen. Ze komen gewoon bij hun doel. Ze maken die sprong als ze hun teamgenoten erbij betrekken. Daarna moeten de jongens een stuk dichter bij “hun man” staan. Nu heb je meer ruimte om aan te vallen. Hij komt er echt achter. Hij begint de aanval te leiden.

Williamson was woensdag vroeg geduldig en behaalde slechts twee punten bij 0-uit-2-schieten in de eerste helft, terwijl hij er prioriteit aan gaf zijn teamgenoten in hun ritme te krijgen. Ondanks Williamsons gebrek aan scoren ging New Orleans de rust in met een voorsprong van acht punten.

Toen nam Williamson het over toen het er het meest toe deed. Hij scoorde 19 punten in de tweede helft, waarvan 13 in het vierde kwartaal. Hij forceerde de kwestie zo erg dat hij in zijn eentje een fout maakte op het back-upcentrum van Clippers, Mason Plumlee, met nog acht minuten te gaan. Alle zes fouten van Plumlee werden begaan tegen Williamson.

Williamson zei dat zijn beslissing om het roer over te nemen in de tweede helft niet het resultaat was van een gesprek met de technische staf of zijn teamgenoten. Hij was degene die het spel voelde en voelde dat de Clippers de energie probeerden te vinden om terug te komen.

“Het is een soort oogtest. Je voelt het,” zei Williamson. “Als je de wedstrijd op het veld bekijkt, weet je wanneer er een verandering in momentum is. Je weet wanneer de tegenstander op het punt staat te proberen een run te maken. Je moet er alles aan doen om het te stoppen en het momentum aan jouw kant te houden.

In het bijzonder is Williamson begonnen een onuitgesproken band te ontwikkelen met McCollum, de spraakmakende aanwinst van het team bij de handelsdeadline van 2022. De 32-jarige eindigde met 25 punten tegen de Clippers na 10 van 17 schieten vanuit het veld. En 5 van 11 van 3.

Hoewel McCollum dit seizoen uitstekend is geweest, ongeacht zijn teamgenoten, is het moeilijk om de ontluikende chemie tussen hem en Williamson te ontkennen. Twee van de grootste schoten van de Pelicans op woensdag kwamen voort uit een eenvoudig spel tussen Williamson en McCollum dat de technische staf niet had voorbereid of gerepeteerd. Ze brachten eenvoudigweg deze twee spelers in het spel en gooiden de bal heen en weer naar elkaar om wijd open schoten te creëren.

“Hij is een soort van die pick-and-roll-vis (jouw toneelstukken)”, zei Williamson. “Ik zal tegen CJ (Jordan Hawkins), Trey, wie er ook op het veld staat, zeggen dat hij daar moet blijven (achter de driepuntslijn). Als ze het dubbele team sturen, zal ik de juiste actie ondernemen.”

De aandacht die Williamson nodig heeft, opent ruimte voor elke teamgenoot, maar vooral McCollum is de speler die de meeste ruimte voor Williamson kan creëren door het tweemansspel onder de knie te krijgen en op de juiste plekken te staan ​​wanneer de verdediging het meest in de verf staat. . Groen hoeft niet altijd toneelstukken vanaf de bank te ontwerpen. Hij kan twee van zijn beste spelers met elkaar laten samenwerken en er snel achter komen.

Nu Williamson deze gewijzigde rol heeft ontwikkeld en de spelers om hem heen hun plaats hebben gevonden, lijken de Pelicans plotseling een potentieel gevaarlijkere tegenstander in vergelijking met andere Western Conference-kandidaten. De overwinning van woensdag verbeterde hun record naar 30-21 na 51 wedstrijden, waardoor ze op gelijke hoogte kwamen met de vijfde plaats Phoenix voor het beste record op de conferentie.

Ze zijn grotendeels op dit punt aangekomen, ondanks dat ze meer aanvallende leiding nodig hadden. Hoewel de Pelicans een van de diepste selecties in de competitie hebben en al hun sleutelstukken eindelijk gezond zijn, zijn de rollen van nacht tot nacht in beweging gebleven. De inconsistentie tussen de sterren van het team – Williamson, Ingram en McCollum – zorgde voor enige onzekerheid over welke speler de controle moest hebben toen de wedstrijden in het vierde kwartaal krap werden.

Maar als Williamson in deze nieuwe versie van Point Zion op een verbeterd pad doorgaat, zou hij op het punt kunnen staan ​​zichzelf af te scheiden en op de grote momenten de leider van het team te worden. En als hij fysiek en mentaal bereid is die sprong op de lange termijn te maken, moeten de Pelikanen op de lange termijn serieus worden genomen.

(Bovenste foto van Zion Williamson: Adam Pantozzi/NBAE via Getty Images)