Fans van Manchester United zijn boos en verward, en terecht

Manchester United is een verwarde, vervloekte en conflicterende voetbalclub. De ploeg van Erik ten Hag is uit vorm en verliest vertrouwen en ideeën. Het moreel is laag onder spelers en staf. De resultaten zijn bijna net zo slecht als de blessurelijst.

Fans hoopten dat het het hele seizoen beter zou worden. In plaats daarvan werd het erger.

Een team dat als een mislukking zou zijn beschouwd als het zich niet had gekwalificeerd voor de Champions League van volgend seizoen, loopt nu een groot gevaar om enig Europees voetbal te missen, wat niet acceptabel zou zijn.

United staat op de achtste plaats in de Engelse Premier League, na twee competitieoverwinningen in tien wedstrijden. De 4-0 nederlaag van maandag tegen Crystal Palace was de ergste van een seizoen dat op het laagste punt stond, zelfs erger dan het doelsaldo van United – drie doelpunten na 35 wedstrijden, of de achteruitgang van Casemiro. Formulier. De Braziliaan maakte afgelopen seizoen 1,44 succesvolle onderscheppingen per wedstrijd; Deze termijn is dat aantal geslonken naar 0,84. Vorig seizoen verloor hij 1,86 uitdagingen per wedstrijd, vergeleken met 2,73 dit jaar.

wil je nog meer? Vorig seizoen werd hij 0,59 keer per wedstrijd weggestuurd, 0,79 keer dit seizoen, en herwon hij 4,61 keer balbezit in 2022/23, vergeleken met 2,52 keer in 2023/24. Dit is een van de redenen waarom je op het middenveld van United een kloof ziet die zo groot is als die van Amazon. Dit is de rivier, niet de omroepen, die volgende week een film zullen uitbrengen ter ere van de treble van 1999.

Ondergedompeld zijn in de geschiedenis lijkt veel beter dan omgaan met wat United te wachten staat, althans op de korte termijn. De laatste drie competitieduels zijn tegen Arsenal en Newcastle United op Old Trafford, daarna tegen Brighton in de week voor de FA Cup-finale tegen Manchester City. Onheilspellend genoeg heeft United, net als in zes wedstrijden tegen deze tegenstanders dit seizoen in de competitie en bekers, elke wedstrijd verloren.

Dit zijn moeilijke tijden aan het einde van een consistent seizoen dat zo ver onder de verwachtingen is gedaald dat fans niet helemaal kunnen geloven wat ze zien. Toch reisden ze nog steeds, waarbij ze elk uiteinde vulden met liederen van steun en uitdaging, zoals ze maandag deden op de ondiepe helling van de Arthur Wait Stand in Selhurst Park. Ze vullen Old Trafford tot de nok, ondanks dat ze weten dat de teams onderaan de tafel waarschijnlijk meer balbezit en kansen hebben dan iemand die een zak met ongebruikte loten vindt.

Ten Hag gaf een goed interview en er is nog steeds een groot aantal fans – waaronder ikzelf – die willen dat hij slaagt op Old Trafford en een kans krijgt als onderdeel van de nieuwe structuur. Maar het wordt moeilijker als je naar zijn team kijkt. Weinigen waren verrast dat Palace United voor de tweede keer dit seizoen versloeg. Dat was in september, maar niet nu – niet gezien de recente vorm van Palace en met Adam Wharton, een jongen geboren op dertig kilometer van Manchester, zo indrukwekkend.

Hetzelfde gold de laatste keer dat United Londen bezocht voor een competitiewedstrijd. Toen, tegen Chelsea in maart, stal Cole Palmer, een United-fan uit zijn jeugd uit Wythenshawe, Manchester, de show. Dat zijn ze ook kwijtgeraakt. United speelde dit seizoen zeven competitieduels in Londen, waarvan er één werd gewonnen, één gelijk werd gespeeld en vijf werd verloren. Er zijn een aantal gruwelijke statistieken die je dit seizoen kunt toepassen, en Selhurst heeft ze maandag verdubbeld.

Maandag zag er al voor de wedstrijd somber uit, nadat Bruno Fernandes en Harry Maguire, de twee beste spelers van afgelopen maand, in de aanloop naar de wedstrijd geblesseerd raakten.

Maar 4-0? Palace heeft het hele seizoen nog nooit iemand met vier doelpunten verschil verslagen. Dit was een ellendige situatie en ik kan niet wachten tot het einde van het seizoen, net als bij Palace twee jaar geleden in de laatste wedstrijd van Ralf Rangnick. Ten Hag was er die dag, de nieuwste hoog aangeschreven manager die bereid was de sprong te wagen tegen de Manchester United Broncos, en hij maakte indruk tijdens zijn eerste optreden vorig seizoen. De tweede keer wordt hij gegooid en lijkt nu ernstig gevaar te lopen om te vallen.

Erik ten Hag staat in Selhurst Park in 2022, in de laatste wedstrijd van Ralf Rangnick (Justin Tallis/AFP via Getty Images)

HET IS ZWAAR EN RUW De verandering, waarbij INEOS de controle overneemt, wordt verwelkomd door de meeste fans die het leven onder de Glazers en de daaruit voortvloeiende onderprestaties beu zijn, maar die brengt ook onzekerheid met zich mee. Er zijn coaches rondom Ten Hag die niet weten of ze eind volgende maand een baan hebben als hun contract afloopt. De enorme bedragen die Ten Hag wel kon verwachten, zullen zij niet ontvangen.

Sommige niet-voetbalwerknemers zijn boos dat traditionele voordelen worden geschrapt in naam van efficiëntie en een betere cultuur. Dit zal geen sympathie wekken bij de fans, maar de mogelijkheid voor het personeel om op een betaaldag een partner mee te nemen naar de FA Cup-finale werd gezien als een beloning voor de zware last van een moeilijk seizoen, vaak met grotesk asociale uren. iets om te laten zien dat je met trots werkt voor een van de grootste clubs ter wereld.

INEOS zou ook verbeteringen moeten brengen. Het wil wat zij ‘best-in-class’ operators noemen inhuren en de fans staan ​​daar vlak achter, na wat lange tijd een op één na beste aanpak leek. Voetbal zal op de eerste plaats komen, en dat was niet altijd het geval op personeelsvergaderingen, waar de leiders de laatste treffers op het veld negeerden om het personeel gerust te stellen dat de zaken floreerden.

Bijna alle senior managers hebben INEOS verlaten, met één opmerkelijke uitzondering: de directeur. Eerdere United-coaches zijn om minder redenen ontslagen, ondanks dat ze hoger zijn geëindigd dan waar de ploeg dit seizoen momenteel verblijft, waarbij Ten Hag gemiddeld 1,54 punten per wedstrijd scoort, een daling ten opzichte van de 1,97 vorig seizoen.

Vreemd genoeg ziet de reactie op de recessie er nu anders uit dan bij al deze managers het geval was. David Moyes speelde 34 wedstrijden per seizoen, één minder dan Ten Hag nu, toen hij zijn baan verloor nadat duidelijk was dat United zich niet zou kwalificeren voor de Champions League, de minimumvereiste. Bij Van Gaal wist iedereen in februari 2016 dat hij zou vertrekken, en hij vertrok na het winnen van de FA Cup in mei van dat jaar. Jose Mourinho zelf zei dat hij het verdiende zijn baan te verliezen, en de daling van Solskjaer kon niet worden gestopt toen hij vond dat sommige spelers niet meer voor hem optraden.

Ten Hag is anders. Hij wil blijven en is ervan overtuigd dat het goed gaat komen. Hij biedt serieuze verlichting te midden van de kritiek: hij ging de wedstrijd op Palace in met de vijfde en achtste centrale verdediger. Jonny Evans, die dit seizoen veel meer voetbal heeft gespeeld dan iemand had verwacht, trainde slechts twee dagen na vijf weken afwezigheid en speelde tegen een snelle, krachtige en directe ploeg van Palace. Evans had zijn eigen excuses kunnen verzinnen; In plaats daarvan wierp hij zich naar voren.

Het was niet zo dat er veel basisplannen waren: er zaten vijf spelers van de jeugdopleiding en twee doelmannen op de bank. Het geluid dat je hoort is het schrapen van het vat, week na week.

Voor Ten Hag ligt het om meerdere redenen anders. Er heerst een gevoel van vermoeidheid bij het vooruitzicht op verdere veranderingen in het management, en het besef dat dit misschien niet zozeer de verantwoordelijkheid van de manager is als wel de manier waarop de club is gestructureerd. Ook in zijn eerste seizoen presteerde hij goed: hij won zijn eerste titel sinds 2017 en versloeg grote rivalen. Die twee Europa League-duels tegen Barcelona lieten een glimp zien van hoe goed zijn team is.

De namen die als potentiële vervanger worden gelinkt, inspireren fans nauwelijks, terwijl er dit seizoen wordt geaccepteerd dat het niet gemakkelijk is geweest, vooral met blessures en een strategische evaluatie van een jaar die ertoe heeft geleid dat sommige spelers hem benaderden en vroegen wat er aan de hand is. grond.

Hij erfde ernstige problemen, zoals de positie van Mason Greenwood, en Cristiano Ronaldo stuurde hem gemengde berichten over de vraag of hij wilde blijven en zijn aanvoerder Harry Maguire wilde laten vallen. Hij ging verstandig met elke situatie om.

Hij maakte fouten, zoals ieder mens. Hoe beter Jadon Sancho presteert voor Borussia Dortmund, hoe meer United-fans zich zullen afvragen waarom hij niet hetzelfde kan doen in een rood United-shirt, en een deel daarvan begint een slechte weerslag te krijgen op de manager. Ten Hag houdt vol dat hij de speler zoveel mogelijk steun heeft gegeven, en een aantal van zijn stafleden zeiden privé dat hij verder ging dan wat van een manager mag worden verwacht bij het opbouwen van een persoonlijke relatie met de speler.

Ten Hag zou aantrekkelijker kunnen zijn. Het is jammer dat hij dat niet is, want hij heeft een goed karakter, met een aardige dosis humor – maar wanneer beoordelen we hem? Op persconferenties als hij in de rij probeert te komen? Na een slechte wedstrijd? Op die momenten kon hij nauwelijks grote verhalen vertellen.

Hij is ook koppig. Hij heeft zijn idee over hoe zijn team zou moeten spelen en zal daar zoveel mogelijk op aandringen, maar het is momenteel moeilijk en fans hebben het volste recht om te debatteren of hij wel of niet geschikt is voor de club. Een van mijn goede vrienden gaf het maanden geleden op en zei dat hij graag met hem mee wilde fietsen naar Nederland. Had Ten Hag maar de tijd om zelf terug te komen… In plaats daarvan werkt hij eraan om United te verbeteren te midden van de ergste blessurecrisis van de club in de moderne tijd. Wat kan iedere coach doen?

United zal dit seizoen eindigen met het laagste puntentotaal sinds 1989-1990. Dat was het seizoen waarin de ploeg op 18 november geen enkele competitiewedstrijd tegen Luton won, tot op 10 februari tegen Millwall. Dit gebeurde onder leiding van Sir Alex Ferguson. Hij overleefde, net als Ten Hag. Ik denk niet dat er een specifieke beslissing over hem is genomen, zoals gebeurde met Van Gaal, Moyes of Mourinho, weken of maanden voordat ze vertrokken.

Hoe komt United hieruit?

Er is geen eenvoudig antwoord. Het helpt daarbij om spelers zo snel mogelijk terug te krijgen, en een aantal van hen zal terugkeren vóór de FA Cup-finale. De veranderingen die INEOS in gang zet, zouden ook een verschil moeten gaan maken, maar ik wil de fans excuseren dat ze een beetje sceptisch zijn over de hele zaak.

Ze leven hier nu al meer dan tien jaar mee en ze zijn het beu – en het beu om tegenstanders het te zien doen waar het er het meest toe doet: op het veld.

(Bovenste afbeelding: Alex Bantling/Getty Images)