Volhardende rover ontdekt ‘schat’ van organisch materiaal op Mars

boren in de delta

De locatie van de delta maakt de Jezero-krater, die 45 kilometer lang is, vooral Grote interesse voor NASA-wetenschappers. Het waaiervormige geologische kenmerk, ooit gelegen waar een rivier een meer ontmoette, bewaart lagen van de geschiedenis van Mars in sedimentair gesteente, dat gevormd werd toen deeltjes samensmolten in deze voorheen waterige omgeving.

De rover onderzocht de bodem van de krater en vond sporen van stollingsgesteenten of stollingsgesteenten. Tijdens zijn tweede campagne om de delta in de afgelopen vijf maanden te bestuderen, heeft Perseverance rijke sedimentaire rotslagen gevonden die meer toevoegen aan het verhaal van het oude klimaat en milieu van Mars.

“De delta, met zijn diverse sedimentaire gesteenten, contrasteert prachtig met de stollingsgesteenten – gevormd door de kristallisatie van magma – ontdekt in de kraterbodem,” zei Farley.

“Deze nevenschikking geeft ons een rijk begrip van de geologische geschiedenis nadat de krater werd gevormd en een verscheidenheid aan monsters. We hebben bijvoorbeeld zandsteenhoudende korrels en rotsfragmenten gevonden die ver van de Jezero-krater zijn gemaakt.”

Het expeditieteam noemde een van de rotsen die Perseverance bemonsterde als Wildcat Ridge. De rotsen zijn waarschijnlijk gevormd toen modder en zand zich vestigden in een zoutwatermeer waar het miljarden jaren geleden verdampte. De rover schraapte het oppervlak van de rots en analyseerde het met een hulpmiddel dat bekend staat als de Raman & Luminescence for Organics & Chemicals Survey, of SHERLOC.

Deze ijzersterke verdovingslaser fungeert als een fictief zwart licht om chemicaliën, metalen en organisch materiaal te detecteren, zei Sunanda Sharma, een Sherlock-wetenschapper bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena.

Uit de apparaatanalyse bleek dat de organische mineralen waarschijnlijk aromatische of stabiele moleculen van koolstof en waterstof zijn, die aan sulfaten zijn gebonden. Sulfaatmineralen, vaak gevonden in lagen van sedimentair gesteente, bewaren informatie over de aquatische omgevingen waarin ze zijn gevormd.

Organische moleculen zijn van belang op Mars omdat ze de bouwstenen van het leven zijn, zoals koolstof, waterstof en zuurstof, maar ook stikstof, fosfor en zwavel. Niet alle organische moleculen hebben leven nodig om zich te vormen, omdat sommige door chemische processen kunnen worden gecreëerd.

“Hoewel de ontdekking van deze klasse van organische materie alleen niet definitief betekent dat er leven bestond, begint deze reeks observaties te lijken op enkele van de dingen die we hier op aarde hebben gezien,” zei Sharma. “Simpel gezegd, als deze schattenjacht is bedoeld voor mogelijke tekenen van leven op een andere planeet, is organische materie het bewijs. En we krijgen steeds sterker bewijs naarmate we verder gaan met onze deltacampagne.”

Zowel doorzettingsvermogen als de rover Curiosity hebben eerder organisch materiaal op het oppervlak van Mars gevonden. Maar deze keer vond de ontdekking plaats in een gebied waar ooit leven heeft bestaan.

“In het verre verleden werden het zand, de modder en de zouten die nu deel uitmaken van het Wildcat Ridge-exemplaar afgezet onder omstandigheden waarin het leven zou hebben gedijen,” zei Farley.

“Het feit dat organisch materiaal wordt gevonden in dergelijke sedimentaire gesteenten – waarvan bekend is dat ze fossielen van het oude leven hier op aarde bewaren – is belangrijk. Hoe hardnekkig onze instrumenten aan boord echter ook zijn, andere conclusies over wat zich in de Wildcat bevindt, zullen moeten worden onderzocht. Ridge zal wachten tot hij naar de aarde is teruggekeerd voor een diepgaande studie als onderdeel van de Mars-sampleretourcampagne van het bureau.”

Breng de monsters terug naar de aarde

De monsters die tot nu toe zijn verzameld, zei Farley, vertegenwoordigen een schat aan diversiteit uit belangrijke regio’s in de krater en delta, waar het persistentieteam geïnteresseerd is in het deponeren van een aantal van de verzamelbuizen op een specifieke locatie op Mars in ongeveer twee maanden.

Zodra de rover de monsters in deze cache laat vallen, blijft hij de delta verkennen.

Toekomstige missies kunnen deze monsters verzamelen en terugbrengen naar de aarde voor analyse met behulp van enkele van de meest gevoelige en geavanceerde hulpmiddelen ter wereld. Farley zei dat het onwaarschijnlijk is dat doorzettingsvermogen onbetwistbaar bewijs van leven op Mars zal vinden, omdat de bewijslast dat het op een andere planeet is gevestigd te hoog is.

“Ik heb het grootste deel van mijn carrière de bewoonbaarheid en geologie van Mars bestudeerd en ken uit de eerste hand de ongelooflijke wetenschappelijke waarde van het terugbrengen van een zorgvuldig verzamelde verzameling Mars-gesteenten naar de aarde”, zegt Laurie Lichen, directeur van NASA’s Jet Propulsion Laboratory, in een verklaring. .

“Weken verwijderd zijn van het vrijgeven van geweldige exemplaren van doorzettingsvermogen en slechts jaren om ze naar de aarde te brengen zodat wetenschappers ze tot in detail kunnen bestuderen, is echt buitengewoon. We zullen veel leren.”

Sommige van de verschillende rotsen in de delta lagen ongeveer 20 m uit elkaar en vertelden elk een ander verhaal.

Een stuk zandsteen, de Skinner Ridge genaamd, is het bewijs van rotsmateriaal dat waarschijnlijk van honderden kilometers ver de krater is ingedragen, wat neerkomt op materiaal dat de rover tijdens zijn missie niet zou kunnen reizen. De Wildcat Ridge daarentegen bewaart sporen van modder en zwavel die samengeklonterd zijn en zich in de rotsen hebben gevormd.

Zodra de monsters zich in laboratoria op aarde bevinden, kunnen ze inzichten onthullen in potentieel bewoonbare Marsomgevingen, zoals chemie, temperatuur en wanneer het materiaal in het meer werd afgezet.

“Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat dit twee van de belangrijkste monsters zijn die we tijdens deze missie zullen verzamelen”, zegt David Schuster, een persistent-return-monsterwetenschapper aan de University of California, Berkeley.