Zonnezeilen zijn een mysterieuze en majestueuze manier om door de kloof van de ruimte te reizen. Vergeleken met zeilschepen uit het verleden is het een van de meest effectieve manieren om voertuigen in de ruimte voort te stuwen.
Een RocketLab Electron-raket lanceerde dinsdag NASA's nieuwe geavanceerde composiet zonnezeilsysteem. Het doel is om de inzet van grote zonnezeilen in een lage baan om de aarde te testen, en NASA bevestigde woensdag dat het met succes een zeil van 9 meter had ingezet.
In 1886 werd de auto uitgevonden. In 1903 maakten mensen de eerste gemotoriseerde vlucht. Slechts 58 jaar later maakten mensen hun eerste reis naar de ruimte met een raket. Rakettechnologie is door de eeuwen heen dramatisch veranderd, ja eeuwen.
De ontwikkeling van de raket begon in de 13e eeuw toen de Chinezen en Mongolen raketpijlen op elkaar afvuurden. Sindsdien zijn de zaken enigszins geëvolueerd en hebben we nu vaste en vloeibare raketbrandstoffen, ionenmotoren en zonnezeilen met meer technologie in de vleugels.
Zonnezeilen zijn vooral belangrijk omdat ze de kracht van de zon, of sterrenlicht, benutten om sondes door de ruimte voort te stuwen. Het idee is niet nieuw: Johannes Kepler (bekend van de planetaire beweging) stelde in de 17e eeuw voor het eerst voor dat zonlicht zou kunnen worden gebruikt om ruimtevaartuigen voort te stuwen in zijn werk getiteld 'Somnium'.
We moesten wachten tot de twintigste eeuw voordat de Russische wetenschapper Konstantin Tsiolkovsky het principe demonstreerde van hoe zonnezeilen eigenlijk werken.
Carl Sagan en andere leden van de Planetary Society begonnen in de jaren zeventig en tachtig missies voor te stellen met behulp van zonnezeilen, maar pas in 2010 zagen we het eerste praktische zonnezeilvoertuig, IKAROS.
Het concept van zonnezeilen is heel gemakkelijk te begrijpen en is gebaseerd op de druk van zonlicht. De zeilen zijn gekanteld zodat fotonen het reflecterende zeil raken en weerkaatsen om het ruimtevaartuig vooruit te duwen.
Natuurlijk zijn er veel fotonen nodig om een ruimtevaartuig met behulp van licht te versnellen, maar langzaam wordt het na verloop van tijd een zeer efficiënt voortstuwingssysteem dat geen zware motoren of brandstoftanks nodig heeft.
Deze massavermindering maakte het gemakkelijker voor zonnezeilen om door zonlicht te worden versneld, maar de afmetingen van de zeilen werden beperkt door de materialen en structuur van de gieken die ze ondersteunden.
NASA werkt aan een oplossing voor het probleem met de volgende generatie Solar Sail Boom-technologie. Hun geavanceerde composiet zonnezeilsysteem maakt gebruik van een CubeSat ontworpen door NanoAvionics om de nieuwe composiet gieksteunstructuur te testen.
Welkom bij de NEONSAT-1-orbiter en NASA's Advanced Composite Solar Sail System 🌎
Succes van onze 47e Electron-lanceringsmissie 🚀
Dank aan onze missiepartners @NASA @NASAMes En @kaistpr. We zijn er trots op dat we u betrouwbare, gepersonaliseerde toegang tot de ruimte kunnen bieden! pic.twitter.com/2x1nXeVHeU
– Raketlab (@RocketLab) 24 april 2024
Op woensdag 24 april bevestigde NASA dat de CubeSat-satelliet een lage baan om de aarde had bereikt en een zeil van 9 meter had ingezet. Ze voeren nu het onderzoek uit en sluiten een grondcontract af. Het duurde ongeveer 25 minuten om het zeil van 80 vierkante meter uit te zetten.
Als de omstandigheden goed zijn, kan het vanaf de aarde zichtbaar zijn en qua helderheid misschien met Sirius wedijveren.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het universum vandaag. Lees de Origineel artikel.
“Amateur-organisator. Wannabe-bierevangelist. Algemene webfan. Gecertificeerde internetninja. Fanatieke lezer.”
More Stories
Natuurkundigen zeggen dat ze mogelijk een krachtige onevenwichtigheid in het universum hebben ontdekt
De in een baan rond de aarde draaiende zonnemodule legt de delicate corona van de zon in verbluffend detail vast [Video]
LANL-wetenschappers hebben meer bewijs ontdekt van eerdere aardachtige omgevingen op Mars