Er zijn bijna 3.400 dammen in Pennsylvania die door de staat worden gereguleerd. Veel daarvan zijn dammen met een lage kop die zich uitstrekken van de ene kant van een kreek of rivier naar de andere, waardoor de waterstroom wordt beïnvloed.
“Ongeveer 75 tot 80% van de dammen in Pennsylvania zijn zulke lage dammen”, verwijst Lisa Hollingsworth-Segedy van American Rivers naar de Woodland Dam die in 1929 werd gebouwd langs Little Sewickley Creek in het noorden van Allegheny County.
“De oorspronkelijke bedoeling was dat het een zwembad was”, zegt Eric Chapman van Western Pennsylvania Conservancy, die van 2009 tot 2012 samen met studenten van de nabijgelegen Quaker Valley High School de vissen in de beek onderzocht.
“Het is, geloof ik, het enige stroomgebied in Allegheny County waar forellen zich op natuurlijke wijze voortplanten,’ zei hij. “We ontdekten dat hier gevlekte baars voorkomt, wat meer een hoofdstamsoort uit de Ohio (rivier) is”, vertelde Chapman aan een groep waterexperts. Hij en Hollingsworth-Segedy namen een reisgezelschap mee naar de voormalige damlocatie, als onderdeel van de Ohio River Basin Alliance-conferentie die onlangs in Pittsburgh werd gehouden.
Uit onderzoek bleek echter dat de dam een impact had op de vispopulaties.
“We zouden 25 tot 30 soorten stroomafwaarts van de dam op Woodland hebben en slechts zeven soorten stroomopwaarts,” zei hij.
Omdat de dam een barrière vormde voor de verplaatsing van sommige vissoorten, vroeg hij Holligsworth-Segedy, die tot nu toe aan meer dan honderd damverwijderingen in Pennsylvania heeft gewerkt, om met hem samen te werken.
“Ik heb een hele ingewikkelde en afschuwelijke dam gevonden”, vertelde hij haar. “’Wil je eraan werken?’”
Ze stemde toe.
Ze hebben hun geld bij elkaar gezet. Hij kreeg een subsidie van het Allegheny Conservation District, en samen met financiering van American Rivers gingen ze verder met het project van $ 20.000.
De dam maakte deel uit van de gemeenschap
De meeste damverwijderingen vinden plaats buiten het zicht van het publiek.
“Normaal gesproken zijn we in het achterland, weg van alles”, zei Chapman.
Maar toen de vergunningen eenmaal in orde waren, werd de Woodland Dam verwijderd in het volle zicht van een publiek dat was opgegroeid en genoot van de waterval die het creëerde en gebruik maakte van de waterplas erachter.
“De gemeenschap voelde een gemeenschappelijk eigendom van deze site”, zei Hollingsworth-Segedy. “Ik sprak met mensen op een aantal openbare bijeenkomsten en ze zeiden dat ze in de jaren vijftig hun auto’s de kreek in zouden trekken en ze op zaterdagochtend zouden wassen.”
Mensen die op Woodland Road reden, rolden de ramen van hun auto naar beneden om haar te vragen wat er met de waterval zou gebeuren.
“Ten eerste is het geen waterval. Het is een kunstmatige structuur,’ vertelde ze hen. “Het was absoluut een geweldige leer- en onderwijsmogelijkheid voor de mensen die echt geloofden dat dit iets was dat door de natuur was gemaakt en hier voor hun voordeel was.”
De dam was ook gevaarlijk
Terwijl Chapman en Holligsworth-Segedy wachtten tot de verwijderingswerkzaamheden begonnen, zagen ze kinderen op de dam spelen.
“Er stak wapening uit. Je zou er last van kunnen krijgen. Het was een gevaar voor de openbare veiligheid”, zei Chapman.
Hollingsworth-Segedy herinnert zich dat hij dacht: ‘Ik kan niet geloven dat mensen hiermee spelen. Maar dat is wat ze deden. Het was hun waterval.”
In juli 2015 waren twee graafmachines vier dagen bezig met het doorboren van de dam om deze uit de stroom te krijgen.
“De hoeveelheid wapening die in dat bouwwerk zat, was bijbels gezien de omvang ervan”, zei Chapman. “We hadden een stapel schrootwapening die daar uit werd gehaald, en we hebben dat bouwwerk helemaal naar de bodem van de rivier gebracht en elk stuk beton eruit gehaald.”
Een paar maanden later vonden ze stroomopwaarts van de dam nieuwe vissoorten, zoals regenboogheidelibel en smallmouth bass.
Maar ze hebben niet veel gehoord van de gemeenschap,
“Dat is over het algemeen hoe het gaat”, zei Hollingsworth-Segedy. “Mensen zijn echt boos als het gebeurt en als ze zich dan realiseren…”
‘De wereld is niet vergaan,’ viel Chapman in.
