Terwijl Jacob deGrom wacht op een diagnose van een blessure, is het een herinnering dat dit het koopje is voor zijn genialiteit: McCullough

Jacob DeGrume heeft zo lang op de rand van gevaar geleefd dat het voelt als onderdeel van de show, een act die genialiteit in evenwicht brengt met vergetelheid, alsof hij elke keer dat hij een honkbal vangt, minder met zijn tegenstanders concurreert en meer met de zijne. eigen lichamelijke beperkingen.

De wedstrijd op vrijdagavond in Globe Life Park belichaamde de paradox van DeGroom, de constante flirt van de 34-jarige met geschiedenis en rampspoed. Elke keer als hij de heuvel oprijdt, vraag je je af wat hij zou kunnen doen. Elke keer dat hij de heuvel oprijdt, vraag je je af of je hem na dit moment, dit veld, ooit zult zien. Op vrijdag waren de eerste 10 Yankees die hij tegenkwam uitgeschakeld. Hij gooide nooit een fastball onder de 97 mph – tot zijn laatste verwarming, de 96,6 mph van Yankees-slagman Willie Calhoun voor een bal. Calhoun koos voor het volgende aanbod van DeGrom, een schuifregelaar van 89,4 mph.

Wanneer DeGrom zijn volgende schot zal gooien, is een raadsel. Die zou volgende week kunnen komen. Die zou volgende maand kunnen komen. Die zou volgend jaar kunnen komen. Dat is de afspraak met hem.

Omdat nadat Calhoun geblesseerd was geraakt, de lichaamstaal van DeGrume Rangers-functionarissen irriteerde. Hij hield zijn arm niet vast. Hij schreeuwde het niet uit van de pijn. Maar zijn gang haperde toen hij de heuvel omcirkelde. Het lichte mank lopen was voldoende om de leden van de technische staf uit de dug-out te lokken. DeGrom staarde naar de grond en sprak onder zijn handschoen. Hij liep toen weg en zijn optreden werd voor de tweede keer in drie wedstrijden afgebroken door een blessure.

De aanvankelijke prognose was onheilspellend. “Onderarmstrakheid” lijkt alleen onschadelijk: de aandoening zou een voorbode kunnen zijn van een Tommy John-operatie. De verwonding aan de elleboog manifesteert zich in de onderarm, het fysieke equivalent van een waarschuwingsbord dat luidt: Gevaar, er kunnen 12 tot 15 maanden revalidatie volgen.

Aan de andere kant heeft DeGrom deze uitdaging al eerder aangegaan. Zijn lijst met aandoeningen van de afgelopen vier seizoenen lijkt slechts een vluchtige inleiding tot de menselijke anatomie. Hij heeft op verschillende momenten last gehad van elleboogontsteking, een schouderbladstressreactie, benauwdheid in zijn onderarm en pijn in zijn pols. En dat is nog maar zijn rechterarm – de tip die hij gebruikte om de National League Cy Young Award te winnen in 2018 en 2019, de tip die tijdens de ingekorte campagne van 2022 genoeg belofte bood om de Rangers te verleiden hem vijf jaar lang 185 miljoen dollar te geven. een contract. Zijn andere verwondingen lopen uiteen: hamstringkrampen, beklemming in de rug, beklemming in de nek, beklemming aan de linkerkant en beklemming aan de rechterkant.

Het laatste probleem zou onheilspellender kunnen zijn dan de hits en scrapes die deGrom hebben beperkt tot 156 1/3 innings in 2021 en 2022. Of het zou meer van hetzelfde kunnen zijn. “Het was gewoon een voorzorgsmaatregel, dus hebben we hem uitgeschakeld”, zei Rangers-coach Bruce Bochy tegen verslaggevers in Arlington. Boshi merkte op dat de organisatie na een diepgaand onderzoek zaterdag meer duidelijkheid zou moeten hebben.

Texas nam in de begindagen van deze samenwerking verschillende keren de veilige route met DeGrom. Het verschijnt laat in het voorjaar. Hij gooide meer dan 80 worpen in slechts twee van zijn zes wedstrijden. De Rangers wilden niet het risico lopen dat DeGrum vroeg in een vijfjarige deal zijn arm zou vernietigen.

Als alle angsten uitkomen, als deze blessure een lange periode op de lijst met blessures of zelfs een operatie vereist, laat dan geen traan om Rangers-eigenaar Ray Davis; Het zou in orde moeten zijn. Maar voor de rest van de Rangers, voor Pucci en algemeen directeur Chris Young, voor de fanbase die zes opeenvolgende verliezende seizoenen heeft doorgemaakt – zou het verliezen van DeGrom verwoestend zijn en de club net zo goed beroven van zijn eerste speler als het team. Flirt controverse na het seizoen.

Rangers kreeg de score met deGrom. Het team besloot dat het het risico waard was om hem na een aantal jaren als deurmat te verjongen. Tot nu toe is DeGrom aangekondigd. Als hij optreedt, toont hij het toppunt van zijn vak. Zijn optredens zijn indrukwekkend, maar kort. De club heeft er goed omheen gespeeld. Marcus Semin herstelde zich na een moeizaam eerste jaar in Texas. Martin Perez zorgde ervoor dat 2022 laat in zijn carrière eruitzag als niets minder dan een toevalstreffer. De line-up is diep. De stieren waren solide. En de Rangers werden zaterdagochtend wakker met een positie die ze sinds 2016 laat in het seizoen niet meer hebben ingenomen: de eerste plaats in de MLS West.

DeGroms status zal niet de enige factor zijn die bepaalt of Texas dit kuiken kan houden. De Astros zullen hier iets over te zeggen hebben. Maar een gezonde degrum – of in ieder geval een werkende degrum – zou de Rangers een aas geven die in staat is om het op te nemen tegen de beste slagmensen ter wereld.

DeGrom heeft nog geen kans gehad om Houston als bewaker aan te nemen. De Astros bezoeken Globe Life Park pas eind juni. Het is niet duidelijk of DeGrom aanwezig zal zijn. Als hij dat is, mag je verwachten dat hij uitblinkt. En je kunt ook verwachten hem angstig te bekijken, je te verwonderen over de schittering en je af te vragen of zijn volgende plan hem in de vergetelheid zal brengen. Dat is de deal.

(Foto: Ron Jenkins/Getty Images)