Wetenschappers die een mysterieus signaal van de zuidpool van Mars heroverwegen, hebben een mogelijke nieuwe verklaring gesuggereerd, en het belooft niet veel goeds voor de hoop vloeibaar water op de Rode Planeet te vinden.
In 2018 gebruikten wetenschappers gegevens van de European Space Agency Mars Express Dit werd aangekondigd door de Mars Advanced Radar and Ionosphere Sounding Instrument (MARSIS) van de aarde. Ze merkten een radarsignaal op dat geïnterpreteerd kon worden als bewijs van vloeibaar water. Dit signaal, een vreemde heldere reflectie, kwam van de zuidpool van Mars in een gebied dat bekend staat als Ultima Scopuli. Onderzoekers die de omkering bestuderen, suggereren nu dat het signaal niet afkomstig was van het ijs zelf, of zelfs van vloeibaar water, maar van de onderliggende geologische lagen bestaande uit mineralen en bevroren koolstofdioxide. Met name blijkt dat de dikte van deze lagen, en niet waaruit ze bestaan, een weerspiegeling van de andere wereld creëert.
op mij een landOogverblindende reflecties zoals deze komen vaak van vloeibaar water. Subglaciale meren zoals het Vostokmeer op Antarctica, die al miljoenen jaren onder meer dan 3 kilometer ijs liggen, veroorzaken een radarsignaal dat even helder is als dat op Mars. De loutere mogelijkheid dat zoiets op Mars gebeurt, garandeert echter niet het bestaan van vloeibaar water.
Verwant: Deze droogijsgletsjers bewegen op Mars op de zuidpool
Het onderzoeksteam gebruikte radargegevens van MARSIS, samen met computersimulaties, om dit mysterie te onderzoeken. Wetenschappers simuleerden lagen ijs en andere materialen, zoals basaltgesteente dat zich vormde na oude vulkaanuitbarstingen op Mars, om te zien hoe deze materialen interageren met binnenkomend licht.
Omdat er een enorme hoeveelheid koolstofdioxide is bevroren op de zuidpool van Mars, was de planeetwetenschapper en hoofdauteur van Cornell University, Dan Lalish, er zeker van dat hij lagen van dit ijs in de simulaties zou opnemen. Een simulatie in het bijzonder, met een laag kooldioxide-ijs en onder waterijs, toonde aan dat de scheiding en dikte van de lagen de sterkte van de reflectie bepalen.
Eerdere studies waar Lalich aan meewerkte, vonden ook dat bepaalde mineralen ook zo’n ommekeer kunnen oproepen. Hij gelooft dat zelfs de stoffige ijslagen op de Rode Planeet hiertoe in staat zijn. In beide gevallen is er geen vloeibaar water nodig om de reflectie te creëren.
zei in uitspraak. “Het doel van dit onderzoek is dat de samenstelling van de basale lagen minder belangrijk is dan laagdikte en scheiding.”
Het nieuwe onderzoek betekent niet dat er geen kans is dat er ergens op Mars vloeibaar water is.
“Geen van het werk dat we hebben gedaan, weerlegt de mogelijkheid dat daar vloeibaar water bestaat”, zei Lalish. “We denken gewoon dat de interferentiehypothese meer consistent is met de andere observaties. Ik ben er niet zeker van dat iets minder dan training beide kanten van dit debat definitief waar of onwaar kan bewijzen.”
Of het nu onder een gletsjer is of diep onder het roodachtig verschroeide oppervlak van de planeet, het water – en misschien sporen van leven of – kan nog steeds ergens op de loer liggen.
Het onderzoek wordt beschreven in een paper dat op 28 september is gepubliceerd natuurlijke astronomie (Opent in een nieuw tabblad).
Volg ons op Twitter @Spacedotcom en verder Facebook.
“Amateur-organisator. Wannabe-bierevangelist. Algemene webfan. Gecertificeerde internetninja. Fanatieke lezer.”
More Stories
NASA-astronauten Butch Wilmore en Sonny Williams arriveren in Florida tijdens de eerste bemande ruimtevlucht van Boeing.
Hoe bereiden wetenschappers zich voor op Apophis' alarmerende benadering van de aarde?
Begraven in de Cat's Claw Nebula ligt een van de grootste ruimtedeeltjes ooit gezien