‘Het is zeker niet vlak’: Nederlandse bergpas onwaarschijnlijk succes | Nederland

De NederlandDus de gids merkt op: “gepopulariseerd als een vlak land vol kaas en vulling”.

Achter de activisten Nederlandse BergrouteEen tocht van 63 mijl (101 km) door zeven beroemde bergtoppen – twee gecreëerd door het plunderen van oude mijnen – gewoon om te horen, een beetje ironisch, dat de wereld stilstaat.

afkomstig van een lokale vestiging Een jaarlijks festival ter ere van bergfilms en cultuur Over de hele wereld werd in 2020 voor het eerst overwogen om in de laaglanden te wandelen in de Alpen, omdat de klimaateffecten van reizen steeds duidelijker werden en Covid het moeilijk maakte om de meer traditionele Europese toppen te bereiken.

“Het betekent niet de wereld rondvliegen om je grote bergen te achtervolgen, maar om je achtertuin te zien”, zegt Doon Hessemans, 60, een van de makers van het parcours in Zuid-Limburg, het zuidelijke deel van Nederland dat België binnenkomt. en Duitsland.

De ene manier werd gelegd, de andere via mond-tot-mondreclame. Het was meteen een hit. Van deze wandelgids zijn tot nu toe ruim 17.000 Nederlandse en Duitse exemplaren verkocht. In november verschijnt de Engelstalige versie.

Wat betreft het potentiële probleem van het ontbreken van echte bergen in het vlakke land van Europa, trok Hessmans, een kunstenaar van beroep, de definitie zelf in twijfel. “Het is iets heel interessants”, zei hij, verwijzend naar de grap van Hugh Grant. Een Engelsman ging een heuvel op, maar landde op een heuvel.

In de film zijn Welshe dorpelingen woedend wanneer Engelse cartografen verklaren dat hun “berg” de drempel van 305 meter niet haalt en dat het in feite een berg is. Locals bouwen een heuvel bovenop de piek om het systeem te bedriegen.

Voor Hessemans en Andrew Davies, 65, zijn medesamenzweerder en vertaler van de gids in het Engels, draait het niet alleen om de berg. “Ik denk niet dat je 300 voet als definitie moet nemen, omdat de Nederlandse taal het woord heeft. BerkHet heeft een iets andere definitie”, zegt Davies, die 38 jaar geleden vanuit Manchester naar Nederland verhuisde.

“Het hangt allemaal af van de omgeving”, benadrukt Hessemans, terwijl hij vanaf een bankje op de Eisberg, 200 meter boven zeeniveau, uitkijkt over de schilderachtige valleien. “Het wordt geen berg in de Himalaya. Maar je kunt de kerktoren van Vijlen zien, ze noemen zichzelf het enige bergdorp van Nederland, en ze hebben zelfs een voetbalteam, dat onlangs meedeed aan het International Mountain Village Soccer Championship.

Hij zei dat het een kwestie was van gedeelde perspectieven met de Alpenvolkeren. De berg is in het oog van de toeschouwer.

‘Nou,’ ging hij verder, ‘misschien zijn hier geen heuvels, maar vlak is het zeker niet.’

Zuid-Limburg is het hoogste deel van het land, met diepe (ish) valleien uitgesleten door snelstromende rivieren en beken, en de route gaat over de grenzen van België en Duitsland. U bevindt zich niet meer dan zes mijl van de internationale grens.

De wandeling, die volgens Hessemans op punten erg zwaar is, begint bij het treinstation van Eygelshoven nabij de stad Kerch, met als eerste bestemming de top van de Wilhelminaberg, ongeveer 225 meter boven de zeespiegel. Wilhelmina Kolenmijn, die actief was tussen 1906 en 1969.

Daarna gaat de wandelaar naar de voet van de Schneeberg, waarvan het hoogste punt over de Duitse grens ligt en letterlijk vertaalt naar “berg van sneeuw”. De ligging aan de Nederlandse bergweg, geeft Hessemans toe, is een beetje bedrieglijk.

Maar de zeven toppen van de route zijn exclusief de Walserberg, waar Nederland, België en Duitsland samenkomen – en met 322 meter boven zeeniveau het hoogste punt van het land. “Het is erg toeristisch”, zegt Hesemans. “Dus we slaan het over en gaan naar de Eisberg waar we nu staan. Het heeft een heel mooie weide en de alpenbloemen bloeien daar.

De volgende is Gulberberg (155 meter boven de zeespiegel): “Het is eigenlijk een heuvel, met een beeld van Onze Lieve Vrouw op de top, met uitzicht op de stad Gulben – misschien wel de meest heuvelachtige heuvel, met een conische vorm.” Dan is het Hackenberg (ruim 200 meter boven zeeniveau), waar “vakwerkhuizen in het dal de ‘bergervaring’ compleet maken”, zegt de wandelgids. De top had geen naam totdat Hessemans de route naar de top noemde.

De route leidt naar België, waar tijdens de Eerste Wereldoorlog de grens werd gemarkeerd door een hoogspanningsafrastering van 206 mijl dat bekend staat als de “Death Wire” van Wallis naar de Noordzeekust. De zesde piek is de Voorstreek, waar in de jaren zeventig conflicten tussen Frans- en Nederlandstaligen over de taal van de streek plaatsvonden.

“Ze realiseerden zich dat wat het toeristische gebied redde, was dat de oorlogen soms niet hielpen om toeristen aan te trekken”, zei Hessemans.

De laatste top van het parcours is D’n Observant in Maastricht, een kunstmatige steenhoop uit de bovenste lagen van Sint-Petersburg, die door de eeuwen heen op grote schaal is gewonnen voor zijn mergel.

De Hesimans schrijven op een speciale Facebook-pagina en geven toe dat ze een beetje in de war zijn omdat potentiële wandelaars zich afvragen of ze touwen moeten meenemen of duizeligheid moeten riskeren. ‘Ik begrijp het niet,’ lachte hij.

Op de derde dag van de wandeling zei Esther Ruitenbeek, 46, een textielontwerper, dat ze meer dan 30 mijl in het pad was, twee blaren had ’s nachts en de hitte was een uitdaging. Maar een Nederlandse bergpas? “Ik ben misschien een beetje sceptisch”, lachte ze. “Het is een goede voorbereiding op de trektocht.”