‘Half patriot, half verrader’: Wagner-strijders denken met wrok en onzekerheid aan de mislukte opstand

‘Zal ik mijn kameraden kunnen neerschieten?’

Vlad werd gekweld door deze vraag tijdens de gebeurtenissen van 24 juni, toen een konvooi van rebellenhuurlingen onder leiding van de leider van de Wagner Group Yevgeny Prigozhin oprukte naar Moskou en Rusland op de rand van een burgeroorlog leek te staan.

Een voormalige Wagner-strijder, Vlad, die om veiligheidsredenen vroeg om zijn naam te veranderen, dient nu in het Russische leger – vandaar zijn angst dat hij zou kunnen worden gestuurd om de hoofdstad te verdedigen tegen zijn voormalige strijdmakkers.

In de nasleep van de muiterij, die eindigde met een deal waarbij Prigozhin en zijn mannen in ballingschap gingen in Wit-Rusland, deelden vier voormalige en huidige Wagner-strijders die met The Moscow Times spraken uiteenlopende opvattingen over de muiterij en de impact ervan op de toekomst van de PMC.

Net als andere voormalige huurlingen gaf de 29-jarige Vlad Prigozhin de schuld dat hij Russische soldaten tegen elkaar had opgezet om de overhand te krijgen in zijn persoonlijke geschil met het Russische ministerie van Defensie.

Vlad zei: “Ik zou mezelf niet toestaan ​​om wapens te gebruiken tegen ons volk en, tot op zekere hoogte, tegen ons land.” . “

“Mijn kameraden en ik vochten voor het land, niet voor een gedurfde dwaas en zijn persoonlijke ambities”, zei Roman, 35, een andere voormalige Wagner-huurling uit Moskou.

Roman besloot vorig jaar zijn baan in de financiële wereld op te zeggen en zich bij Wagner aan te sluiten uit een gevoel van “burgerplicht”.

“Mijn land is in oorlog en ik kan niet aan de zijlijn blijven staan”, zei de voormalige huurling, die negen maanden aan de frontlinie in Oekraïne diende en zijn eenheid oprukte van Popasna naar Bakhmut. Voor zijn dienst ontving hij het Zwarte Kruis, een van Wagners militaire onderscheidingen.

Na jarenlang in de schaduw te hebben geopereerd in wereldwijde conflictgebieden – en een reputatie te hebben verworven voor meedogenloze tactieken en schendingen van rechten – heeft de Wagner-Prigozhin-groep een zeer openbare rol op zich genomen bij de Russische invasie van Oekraïne.

Zowel Roman als Vlad zeiden dat ze geschokt waren toen Prigozhin een gewapende opstand uitriep tegen minister van Defensie Sergei Shoigu en opdracht gaf tot de bezetting van de zuidelijke stad Rostov aan de Don.

Hoewel ze het niet eens waren met de opstand van Prigozhin, gaven ze ook de hoge officieren van het leger de schuld dat ze het conflict met Wagner tot dat punt hadden laten escaleren.

“Vanwege hun onoplettendheid heeft de best voorbereide militaire eenheid in ons land geleden”, zei Vlad, verwijzend naar “de schade aan Wagners reputatie veroorzaakt door de rebellie van Prigozhin.”

“Als mijn ijzeren kruis me 100% een patriot maakt, ben ik nu half patriot, half verrader”, zei Roman.

Hoewel de opstand in minder dan 24 uur na de deal tussen Prigozhin en de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko werd verijdeld, eiste het nog steeds een zware tol: ongeveer 15 Russische soldaten werden gedood, onder wie enkele piloten, en verschillende militaire voertuigen werden vernietigd.

“Onze kameraden hebben elkaar vermoord, een enorme hoeveelheid militaire middelen is vernietigd, mensen zijn bang, om nog maar te zwijgen van de schade die de reputatie van Rusland op het geopolitieke toneel is toegebracht”, zei Roman, die kritiek had op de rebellie van Prigozhin omdat hij er niet in slaagde om tastbare resultaten te bereiken. doelen.

“De ‘parket’-generaals zijn er nog steeds’, zei Roman, verwijzend naar de corrupte en ineffectieve militaire leiders die Prigozhin zogenaamd wilde elimineren.

In tegenstelling tot Roman en Vlad zeiden andere voormalige huurlingen dat ze volkomen loyaal bleven aan Prigozhin, zoals Malik, 29, die slechts een week na de staatsgreep Nevsky Prospekt in het centrum van St. Petersburg afliep in een Wagner-pet en -hemd. schedel-logo.

Malik, ook een veteraan van de Slag om Bakhmut, zei over zijn kleding: “Het is niet verboden. Ik ben nog steeds een patriot van mijn land.” De granaatscherven op zijn armen waren net genezen.

De voormalige huurling beweerde: “Zowel Rostov steunde Wagner als Prigozhin.” “Prigozhin spreekt en handelt correct, hij heeft veel voor het land gedaan, terwijl Shoigu volgens mij helemaal niets nuttigs heeft gedaan.”

Sommige huurlingen zeiden dat ze nog steeds hoopten, ondanks het uitblijven van onmiddellijke resultaten, dat de rebellie van Prigozhin zou leiden tot een herschikking van de militaire leiding van het land, die ze beschuldigden van corruptie en incompetentie.

“Ik hoop dat de ‘Mars voor Gerechtigheid’ als een waarschuwingsbel voor onze regering heeft gediend en dat ze zagen dat het tijd was voor veranderingen”, zei de 32-jarige Mikhail, een andere Wagner-huurling, die Prigozhins definitie van een opstand gebruikte.

Mikhail, een voormalige fabrieksarbeider uit centraal Rusland, maakt sinds 2020 deel uit van de Wagner Group en is actief in de Centraal-Afrikaanse Republiek en Oekraïne.

Hoewel hij Prigozhins rebellie bekritiseerde omdat hij “te radicaal” was, was Mikhails bewondering voor Wagners leider niet afgenomen sinds de poging tot staatsgreep, en zei hij dat hij “de leider blijft van de beste militaire organisatie ter wereld”.

Het lot van de Wagner Group lijkt nu onzeker. In de dagen na de poging tot opstand leek de rekrutering van huurlingen voor de oorlog in Oekraïne in verschillende Russische regio’s gewoon door te gaan. Werving pagina’s Het verscheen opnieuw op het Russische sociale netwerk VKontakte nadat het tijdens de opstand was verwijderd.

Maar zoals de voorzitter van de Doema Defensiecommissie, Andrei Kartapolov gewezenWagner zal nu een contract moeten tekenen met het Ministerie van Defensie, anders verliest ze staatsfinanciering en kan ze niet deelnemen aan de oorlog in Oekraïne.

Op 2 juli Wagner aankondigen dat de regionale centra de rekrutering voor een maand stopzetten vanwege Wagners “tijdelijke niet-deelname” aan de oorlog in Oekraïne en haar “overplaatsing naar Wit-Rusland”.

Voor Mikhail is er nog niets veranderd voor zijn eenheid. Hij en zijn kameraden werden aangeboden om zich in te schrijven in het conventionele leger, maar ze werden “niet gedwongen” om dat te doen en dat is hij ook niet van plan.

Hij is van plan terug te keren naar zijn eenheid zodra hij hersteld is van zijn verwondingen.

“Het maakt niet uit waar we zijn, Wagner PMC blijft een Russisch bedrijf dat de belangen van Rusland verdedigt”, zegt Mikhail. “We zullen gaan waar ze ons zeggen te gaan.”