Een nieuw ontdekte dinosaurussoort stierf in een situatie die licht werpt op de evolutie van het gedrag van vogels

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

De dood in de wildernis is vaak wreed en gewelddadig. Maar voor een kleine, vogelachtige dinosaurus uit het late Krijt was het einde van zijn leven relatief vredig, omdat hij zich oprolde om een ​​dutje te doen en nooit meer wakker werd.

Dit is wat wetenschappers verklaarden vanuit de positie van het fossiele skelet van de dinosaurus. Met het hoofd van het wezen op zijn ledematen en de staart strak om zijn lichaam gewikkeld, lijkt zijn ontspannen houding op die van een Moderne vogels In een rustige staat, wat erop wijst dat deze dinosaurussen er niet alleen uitzagen als vogels, maar zich mogelijk ook zo gedroegen.

Paleontologen hebben de schedel en het bijna complete skelet van een dinosaurus opgegraven in de Gobi-woestijn in de Barun Guyot-formatie in Mongolië, en dat de meeste botten nog steeds in de oorspronkelijke doodspositie van het dier liggen, meldden onderzoekers woensdag in het tijdschrift. Eén pluspunt.

De lange nek van het dier wikkelde zich om de rechterkant van zijn torso, en zijn kop was dicht tegen de zijkant weggestopt en rustte boven de rechterknie. De achterpoten waren weggestopt en het grootste deel van de staart was rond de linkerkant van het lichaam gebogen.

De auteurs van het onderzoek identificeerden het als een alvarezsaurid, een kleine soort Theropoden (tweevoetige vleesetende dinosaurus) met een lange staart en benen en korte voorpoten. Alvarezosaurids maken deel uit van een grotere groep dinosaurussen genaamd maniraptorans, waartoe ook vogels en de vogelachtige dinosauriërs behoren die hun naaste verwanten waren.

De houding van de kleine Alvarezsaurus bootste die van twee andere dinosaurusfossielen na die in Mongolië werden gevonden en die ook in vogelachtige slaaphoudingen waren opgerold: Sinornithoides yungii en Mei longi. Dit zijn twee soorten dinosauriërs, een ander type dinosaurus in de maniraptorangroep, die nauwer verwant is aan vogels dan Alvarezsaurus.

Het nieuwe fossiel suggereert dat dit slaapgedrag mogelijk vaker voorkwam dan verwacht onder niet-aviaire familieleden van de eerste vogels, rapporteren de onderzoekers.

“We hebben allemaal eenden zien slapen met hun kop onder hun vleugels. Dan zie je deze kleine dinosaurus in dezelfde slaaphouding”, zegt paleontoloog Dr. Jingmai O’Connor, associate curator van fossiele reptielen bij het Field Museum of Natural History. in Chicago.

“Dit is concreet bewijs van gedrag dat tegenwoordig uniek is onder vogels. Nu kunnen we eigenlijk zeggen dat dit geen unieke eigenschap is voor vogels”, vertelde O’Connor, die niet bij het onderzoek betrokken was, aan CNN.

Wetenschappers die het fossiel onderzochten, besloten dat het een soort was die nieuw was voor de wetenschap en gaven het een woeste naam: Jaculinykus yaruui. De geslachtsnaam komt van jaculus, een mythische draak, en onykus, wat klauw betekent in het oud-Grieks, terwijl de soortnaam afkomstig is van yaruu, het Mongoolse woord voor haastig of snel.

Jaculinykus yaruui leefde ongeveer 70 miljoen jaar geleden aan het einde van het stenen tijdperk Krijt-tijdperk Het was iets meer dan een meter lang (ongeveer 145 miljoen tot 66 miljoen jaar geleden) van neus tot staartpunt, zei hoofdonderzoeksauteur en paleontoloog Kohta Kubo, een promovendus aan de Paleobiology Research Group van de Universiteit van Hokkaido. Japan.

“Dit exemplaar werd beschouwd als een gedeeltelijk skelet toen het werd ontdekt, maar nadat het was voorbereid, vertegenwoordigt het een bijna compleet, gedetailleerd skelet dat zijn levensechte houding behoudt”, vertelde Kubo in een e-mail aan CNN. “Het is het eerste definitieve bewijs van deze houding bij alvarezosaurussen en bij vroege vertakkende maniraptoran-dinosaurussen.”

De naaste verwant van Jaculinykus yaruui is een kleine alvarezsaurid genaamd Shuvuuia deserti, zei Kubo. Tot de onderscheidende kenmerken behoren de vorm van zijn neusgaten, de verbinding van de kaakspieren met de schedel en de vormen van de botten van zijn ledematen.

“Het is een prachtig exemplaar en het is altijd spannend om nieuwe diversiteit aan dinosaurussen te zien, vooral bij alvarezosauriden,” zegt O’Connor.

Alvarezsauriden zijn niet de meest bekende groep dinosaurussen, maar ze fascineren wetenschappers al lang met hun dramatisch korte onderarmen en handen, die bij sommige soorten eindigden in een enkele massieve teen waaruit een spijkerachtige klauw ontsproot.

“Dit soort fossielen die zo goed bewaard zijn gebleven dat ze gedrag vastleggen, zijn uiterst zeldzaam”, zei O’Connor. “Het is geweldig dat we wat aanvullend bewijs hebben dat duidelijk aantoont dat deze slaaphouding wijdverspreider was.”

Bij moderne vogels helpt dit gedrag hen de lichaamswarmte vast te houden; Volgens het onderzoek diende het waarschijnlijk een soortgelijk doel als de maniraptor-dinosaurussen, die zich ook oprolden voor het slapengaan. In de loop van zijn evolutie is de Alvarezsaurus kleiner geworden. Deze ‘radicale miniaturisatie’ heeft er mogelijk toe geleid dat niet-aviaire dinosaurussen dezelfde thermoregulatiestrategie hebben aangenomen als hun vogelneven, zei Kubo.

Bovendien benadrukt de kleine, slaperige Jaculinykus yaruui “dat dit vogelachtige thermoregulerende gedrag zich ontwikkelde vóór de komst van gemotoriseerde vluchten.” “Jaculinykus is een belangrijk voorbeeld van het feit dat alvarezsauriden meer overeenkomsten vertonen met levende vogels – niet alleen wat betreft botkenmerken, maar ook wat betreft gedragskenmerken.”

Mindy Weisberger is een wetenschappelijk schrijver en mediaproducent wiens werk is verschenen in WordsSideKick.com, Scientific American en How It Works.