De Nederlandse koning en koningin worden geconfronteerd met boze demonstranten als ze een slavenmuseum in Zuid-Afrika bezoeken

KAAPSTAD, Zuid-Afrika – Boze demonstranten in Kaapstad confronteerden vrijdag de koning en koningin van Nederland toen ze een museum bezochten dat een deel van de betrokkenheid van hun land bij 150 jaar slavernij in Zuid-Afrika traceert.

Toen koning Willem-Alexander en koningin Máxima het Slave Lodge-gebouw in het centrum van Kaapstad verlieten, omsingelde een kleine groep die de Zuid-Afrikaanse First Nations-groepen vertegenwoordigde – de oorspronkelijke bewoners van de regio rond Kaapstad – het koninklijk paar en zong. Nederlandse kolonisten stelen land van hun voorouders.

De koning en de koningin werden door veiligheidspersoneel in een auto begeleid, en enkele demonstranten, gekleed in traditionele kleding van dierenhuiden, werden snel weggejaagd terwijl ze met de politie in botsing kwamen.

De Nederlanders koloniseerden in 1652 het zuidwestelijke deel van Zuid-Afrika via de Verenigde Oost-Indische Compagnie. Zij controleerden de Nederlandse Kaapkolonie ruim 150 jaar vóór de Britse bezetting. Het hedendaagse Zuid-Afrika weerspiegelt nog steeds een complexe Nederlandse geschiedenis, vooral in de Afrikaanse taal, die is afgeleid van het Nederlands en op grote schaal wordt gesproken als de officiële taal van het land, ook door nakomelingen van de First Nations.

Koning Willem-Alexander en koningin Máxima hielden geen toespraken toen ze de slavenhut bezochten, maar brachten tijd door met wandelen door de kamers waar slaven werden vastgehouden onder het Nederlandse koloniale bewind. De Slave Lodge, gebouwd in 1679, is een van de oudste gebouwen in Kaapstad. Het werd tot 1811 gebruikt om slaven vast te houden – mannen, vrouwen en kinderen. De slavernij in Zuid-Afrika werd in 1834 door de Britse kolonialisten afgeschaft.

Garth Erasmus, een vertegenwoordiger van de First Nations die met de koning en de koningin door de slavenhut liep, zei dat hun bezoek zou helpen ‘enkele demonen uit te drijven’.

De Verenigde Oost-Indische Compagnie vestigde Kaapstad als nederzetting voor handelsschepen op weg naar Azië. Slaven uit Aziatische en andere Afrikaanse landen werden in de kolonie aan het werk gezet, maar ook First Nations-inwoners van zuidelijk Afrika werden tot slaaf gemaakt en van hun land verdreven. Historici schatten dat er bijna 40.000 slaven in de Kaapkolonie waren toen de slavernij eindigde.

First Nations-groepen hebben vaak druk uitgeoefend op de Zuid-Afrikaanse regering om hun historische onderdrukking te erkennen. Ze zeggen dat hun verhaal grotendeels in de vergetelheid is geraakt in Zuid-Afrika, in plaats daarvan gedefinieerd door het apartheidstijdperk van meedogenloze gedwongen apartheid tussen 1948 en 1994.

First Nations-mensen hebben een andere etnische achtergrond dan de zwarte meerderheid in Zuid-Afrika.