Deze foto van een sterrenstelsel uit het vroege heelal is bepaald niet oogverblindend te noemen.
Je kijkt naar een zeer wazige en met stof bedekte bewoner van het universum, wiens naam slechts een reeks cijfers en letters is. Hij zit dus behoorlijk ver weg Land Het glijdt in en uit de waakzame ogen van verschillende telescopen. De afbeelding, gemaakt door de krachtige James Webb-ruimtetelescoop, benadrukt het sterrenstelsel AzTECC71 – maar wat hier opvalt is dat we AzTECC71 zien zoals het er slechts 900 miljoen jaar na de oerknal uitzag. Dat is wanneer Universum Het werd voor het eerst ingeschakeld sterrenAbsoluut Eeuwen Voordat we dat hebben gedaan Het zonnestelsel was geboren.
de James Webb-ruimtetelescoopHet zien van dit sterrenstelsel als een wazig lichtpuntje staat ver af van andere ogen Glorieuze beelden van sterrenstelsels en sterrenstelselgroepen in zijn repertoire. Maar zelfs deze vlek bevat belangrijke lessen voor ons begrip van het vroege universum.
“Het feit dat zelfs zoiets extreems nauwelijks te zien is op de meest gevoelige beelden van onze nieuwste telescoop, vind ik heel opwindend”, zegt studieauteur Jed McKinney van de Universiteit van Texas in Austin. stelling. “Het zou ons waarschijnlijk vertellen dat er een hele reeks sterrenstelsels waren die zich voor ons verborgen hielden.”
Verwant: De James Webb-ruimtetelescoop vindt twee van de meest verre sterrenstelsels ooit gezien
Wetenschappers zeggen dat dit zou kunnen betekenen dat het vroege heelal stoffiger was dan eerder werd gedacht, wat meer licht zou werpen op de manier waarop het zich heeft ontwikkeld sinds de oerknal, ongeveer 13,8 miljard jaar geleden.
AzTECC71 werd voor het eerst waargenomen als een onverklaarbare lichtbel door de James Clerk Maxwell Telescoop op Hawaï. Later werd het ook waargenomen door de ALMA-radiotelescoop in Chili. Het leek echter te verdwijnen in de beelden die door de camera werden vastgelegd Hubble-ruimtetelescoop.
“Dit ding is een echt beest”, zei McKinney. “Hoewel het op een kleine bel lijkt, vormt het in werkelijkheid elk jaar honderden nieuwe sterren.”
Als onderdeel van een internationale poging om de vroegste structuren van het universum in kaart te brengen (in een stukje hemel ter grootte van drie volle manen, gezien vanaf de aarde), zochten McKinney en zijn collega’s naar het sterrenstelsel aan de hand van gegevens verzameld door de James Webb Space Telescope. Het krachtige en ongekende infraroodoog van dit observatorium kan in de dichte stofwolken kijken die in het vroege heelal voorkomen.
Vóór de James Webb-ruimtetelescoop waren deze sterrenstelsels onmogelijk te vinden. Licht van pasgeboren sterren, diep in met stof bedekte sterrenstelsels, wordt door het stof zelf op optische golflengten geabsorbeerd en vervolgens opnieuw uitgezonden op zwakkere, langere golflengten die kunnen worden opgevangen door de James Webb-ruimtetelescoop. Eén op de vijf van dergelijke sterrenstelsels is onzichtbaar gebleven voor Hubble en vormt een groep van wat astronomen ‘Donkere Hubble-stelsels’ noemen.
“Dit betekent dat ons begrip van de evolutionaire geschiedenis van sterrenstelsels vertekend is, omdat we alleen niet-verduisterde, minder stoffige sterrenstelsels zien”, zegt McKinney.
In de nabije toekomst zijn McKinney en zijn team van plan om nog meer zwakke en verborgen sterrenstelsels bloot te leggen met behulp van gegevens van de James Webb Space Telescope, die niet alleen “in de verste uithoeken van het universum kan kijken, maar ook de dikste stofsluiers kan doordringen. ”
Dit onderzoek is beschreven in A papier Gepubliceerd in oktober in het Astrophysical Journal.
“Amateur-organisator. Wannabe-bierevangelist. Algemene webfan. Gecertificeerde internetninja. Fanatieke lezer.”
More Stories
Het omzetten van onzichtbare donkere materie in zichtbaar licht
Een ongekende meteorietontdekking daagt astrofysische modellen uit
SpaceX heeft een Falcon 9-raket gelanceerd tijdens zijn recordbrekende 20e missie