Wetenschappers identificeren dodelijke Caribische zee-egel

NEW YORK – Vorig jaar zee-egels in het Caribisch gebied Hij begon ziek te worden – hun ruggengraat afwerpen, sterven en ecosystemen van koraalriffen in chaos brengen. Nu denken wetenschappers dat ze de moordenaar hebben gepakt in dit moordmysterie op zee.

Onderzoekers meldden woensdag in het tijdschrift Een kleine, eencellige parasiet die verantwoordelijk is voor de massale dood De wetenschap gaat vooruit.

“Zaak gesloten”, zei studieauteur Mia Breitbart, een mariene microbioloog aan de Universiteit van Zuid-Florida.

Zee-egels met lange stekels, of Diadema antillarum, zijn stekelige zwarte wezens die zich verstoppen in koraalriffen in het Caribisch gebied. Ze gedragen zich als “grasmaaiers” voor koraalriffen, waarbij ze algen opslokken die op het rif groeien, zei Breitbart.

Maar in januari 2022 begonnen deze dieren vreemde symptomen te vertonen – hun scherpe stekels hangen naar beneden en vallen eraf, hun plakkerige voeten verliezen hun grip – voordat ze massaal uitstierven, van de Maagdeneilanden tot Puerto Rico tot Florida.

Voor mariene wetenschappers was het déja vu: in de jaren tachtig raasde een nieuwe golf over de regio en verminderde de zee-egelpopulaties met ongeveer 98%.

Dit probleem is niet opgelost. Maar deze keer kwam een ​​internationaal team van onderzoekers in actie, waarbij zieke en gezonde egels uit het hele Caribisch gebied werden bemonsterd om te zoeken naar genetisch bewijs.

Ze zagen geen tekenen van virussen of bacteriën, zei studieauteur Ian Hewson, die onderzoek doet naar mariene ziekten aan de Cornell University. Maar ze vonden wel sporen van kleine eencellige organismen, ciliaten genaamd, die alleen voorkwamen bij zieke egels.

Hewson zei dat hoewel de meeste ciliaten geen ziekte veroorzaken, deze soort in verband is gebracht met andere uitbraken van waterziekten, waardoor het een hoofdverdachte is.

Om de vangst van de moordenaar te bevestigen, plaatsten de wetenschappers de parasieten in tanks met intacte, in gevangenschap gekweekte egels om te zien hoe ze zouden reageren. Van de 10 egels die het opnemen tegen de jonge beestjes, stierf 60% – nadat ze dezelfde symptomen vertoonden die de onderzoekers in het wild zagen.

Verhaal gaat verder

Het is mogelijk dat dezelfde parasiet in de jaren tachtig ook de dood veroorzaakte, zei Breitbart, maar wetenschappers weten het niet zeker.

En ze hebben nog geen manier gevonden om zieke egels te behandelen. Maar ze hopen dat het kennen van de bron van de sterfgevallen zal helpen om koraalriffen te behouden, vooral als er opnieuw wordt geleerd over hoe de parasieten zich verspreiden, zei Breitbart.

Deze dood van zee-egels en andere stress hebben de koraalriffen al veranderd, voegde Don Levitan, een mariene wetenschapper van de Florida State University, toe die niet betrokken was bij het onderzoek.

Terug voor de eerste uitbarsting van zee-egels, herinnerde Levitan zich dat hij koraalriffen op de Amerikaanse Maagdeneilanden had gezien die bedekt waren met stekelige wezens. Nu zien die riffen er heel anders uit: verstikt door algen, gehavend door koraalziektes en gestrest door stijgende temperaturen.

“De koraalriffen van het Caribisch gebied zijn in de problemen”, zei Levitan. “We bevinden ons op een andere plek dan 30 of 40 jaar geleden.”

___

De sectie Health and Science van Associated Press krijgt steun van de Science and Education Media-groep van het Howard Hughes Medical Institute. AP is als enige verantwoordelijk voor alle inhoud.