Waarom de transfer van Arsenal naar Declan Rice van vitaal belang is voor Arteta’s ploeg

In veel opzichten bevindt Arsenal zich hier in onbekend vaarwater.

Nadat Manchester City tot laat in het seizoen onverwacht had gestreden om de Premier League-titel van 2022/23, zijn ze nu overeengekomen om £ 105 miljoen ($ 133 miljoen) te betalen voor West Ham United-middenvelder Declan Rice, waarmee ze het bod van City van £ 90 miljoen overtreffen.

Het was Arsenal’s derde aanbieding in deze periode voor de Engelse international. Ze overtroffen allemaal Nicolas Pepe’s huidige recordtransfersom van £ 72 miljoen in augustus 2019, en ze vertegenwoordigen twee dingen over de benadering van de club voor volgend seizoen.

Ten eerste is Rice altijd het belangrijkste doelwit van Arsenal geweest. Ten tweede werd de voortdurende retoriek van manager Mikel Arteta over de noodzaak om “het rekruteringsproces op orde te brengen” deze zomer begrepen in persconferenties. En Gesteund door de raad van bestuur – die toestemming gaf voor wat een recordbetaling zou zijn geweest voor een Britse speler.

• Conversieblog – Live updates
• Contractdeals in de Premier League

De hoogten die Arsenal bereid is te gaan in termen van de vergoeding van Rice kunnen sommigen in de war brengen, maar vanuit het perspectief van de club is het essentieel om de aanvoerder van West Ham in dit venster te krijgen.

Waarom? Er zijn een aantal factoren die duidelijk zijn geworden bij de evolutie van hun rekruteringsstrategie in de afgelopen twee zomers. De overstap van ‘Project Youth 2.0’ naar het seizoen 2021/22 om vorig jaar rond deze tijd ervaren spelers van midden twintig aan te trekken, was de sleutel tot het verhogen van het niveau van Arsenal.

Rice dient als een voortzetting van de strategie van afgelopen zomer toen hij als 24-jarige begon aan alle 12 wedstrijden van Engeland in de voorgaande twee grote toernooien. 1-1. Vorige maand de finale van de Europa League gewonnen.

Afgezien daarvan is hij ook een speler wiens eigenschappen geschikt zijn voor meer dan één rol, hoewel de op handen zijnde ondertekening van Kai Havertz van Chelsea – die waarschijnlijk de nummer 8-rol voor Arteta aan de linkerkant zal vervullen – de plaats van Rice als een nee zou beschouwen. 6.

Met die delen van de puzzel in gedachten, is Rice een van de weinige opties met karakter en kwaliteit die kunnen wedijveren met de besten van de competitie in deze rol.

In een West Ham-shirt wordt hij steeds meer een middenvelder, die naar voren beweegt met de bal, maar hij heeft nog steeds ervaring met het spelen van een diepere rol voor zowel het team als Engeland. Het zijn de verdedigende kwaliteiten van Rice (voornamelijk zijn anticipatie en timing van tackles) die meteen opvallen als hij naar hem kijkt. Deze oogtest combineert cijfers: vorig seizoen was zijn werkelijke tackle-overwinningspercentage (verwijzend naar tackles plus verloren uitdagingen plus gepleegde overtredingen) het hoogste in de Premier League (69,9 procent van 113 echte tackles of 4,2 per 1.000 aanrakingen). het midden. en verdedigende middenvelders.

Rice hoefde bijvoorbeeld niet alleen te verdedigen op het middenveld, samen met Tomas Soucek gedurende het grootste deel van vorig seizoen bij West Ham, maar blonk uit als hij werd opgeroepen. Amadou Onana van Everton en Tyler Adams van Leeds United hebben zich in vergelijkbare situaties bevonden als Rice, die deel uitmaakten van de middenveldgroep van de onderste helft van het team. Onana heeft een echt tackle-overwinningspercentage van 67 procent van 103 echte tackles of 5,64 per 1.000 aanrakingen van de tegenstander, terwijl Adams een echt tackle-overwinningspercentage heeft van 64,5 procent van 138 echte tackles of 8,84 per 1.000 tegenstander-aanrakingen.

Ondanks dat zijn vorm in april inzakte, vervulde Arsenal-middenvelder Thomas Partey dit deel van zijn rol het grootste deel van vorig seizoen goed.

In 33 wedstrijden behaalde hij een winstpercentage van 58,3% op 115 echte tackles, of 8,12 per 1.000 aanrakingen van de tegenstander. Dat voedde vaak het vermogen van Arsenal om een ​​hoge lijn te spelen en teams te domineren door de bal in de aanvallende helft te houden, of ze nu balbezit hadden of niet. Nogmaals ter vergelijking: Rodri’s winstpercentage bij Manchester City was iets lager dan het winstpercentage van de echte tackle, namelijk 56,4 procent van 117 echte tackles of 7,47 per 1.000 aanrakingen van de tegenstander.

Op een ander deel van het middenveld zal hij meer op Rice vertrouwen, maar zijn eerdere slagingspercentage is veelbelovend. De extra veiligheid aan de achterkant van het veld zou de meer gevorderde middenvelders van Arsenal ook meer vrijheid kunnen geven dan vorig seizoen, wat goed zou kunnen werken met Havertz’ off-the-ball beweging of de betrokkenheid van Emile Smith-Rowe in een meer centrale rol.

Wat er gebeurt als Rice in balbezit is als Arsenal-speler, is enigszins onbekend.

Sommigen zien dat misschien als een risico om te tekenen voor een vergoeding van meer dan £ 100 miljoen, die, zoals velen in het team van Arteta, hun Champions League-debuut zullen maken.

Rice heeft meer kans om de bal naar de vleugels te verschuiven met West Ham, wat handig zou kunnen zijn met Gabriel Martinelli en Bucayo Saka naast. Arsenal is meer gewend aan hun nummer zes, of het nu Partey was of Jorginho afgelopen januari, die verticale passes over de linies voerde. Rice deed dit af en toe voor Engeland op het WK in november en december, maar werd progressiever en afgemeten op de juiste momenten om Arsenal in sommige wedstrijden te laten ademen – bijvoorbeeld Jorginho in een 2-0 uitoverwinning bij Newcastle United in het begin Mei – in het gebied potentieel voor groei.

Voor meer afgemeten ambtstermijnen kan geduld nodig zijn als ze Rice vragen om te herhalen wat Barty de afgelopen twee seizoenen in deze rol heeft gedaan. De achtervolging van Arsenal op Ajax-verdediger Jören Timber zou echter kunnen helpen om de zaken op orde te krijgen. Vorig seizoen wisselde Ben White niet van rechtsback naar hetzelfde niveau als Oleksandr Zinchenko als linksback. Wit bood af en toe dergelijke steun binnen, maar had de neiging om in de opbouw in dezelfde lijn te blijven als centrale verdedigers William Saliba en Gabriel voordat hij zich naar voren waagde om Saka te overlappen of vast te pinnen.

Als Timber hem als rechtsback zou invullen in een iets andere interpretatie van de rol dan wit, waarin hij flipt zoals Zinchenko zodat Rice zowel aan beide kanten als door de linies opties heeft, zou dat voor interessantere ontwikkelingen kunnen zorgen. voor het spel van Arsenal.

De afgelopen twee zomervensters bij Arsenal stonden in het teken van teambuilding. Dit is niet anders. Ze bevinden zich nu echter op een punt waarop het nodig is om meerdere kwaliteitsopties toe te voegen in dezelfde positie als vorig seizoen, terwijl ze meer variatie in hun spel brengen.

Rijst is een belangrijk onderdeel van Arsenal om zichzelf op beide punten te verheffen. Arteta wist het, sportief directeur Edu Gaspar wist het en daarom hebben ze zo hard gepusht.

Arsenal wil niet dat het een eenmalig seizoen van vorig seizoen is, en als ze voor begin juli dicht bij een doelpunt komen voor hun primaire doelpunt, geeft dat waarschijnlijk aan dat dat niet het geval zal zijn.

(Foto: Katherine Ivel/Getty Images)