Pizzlies zijn berenhybriden die een zorgwekkende toekomst voor het Noordpoolgebied laten zien

Pizzly’s zijn hybriden die zijn gefokt als resultaat van interspeciesbewegingen tussen grizzlyberen (Ursus arctos is verschrikkelijk) en de ijsbeer (Ursus Maritimus). Hoewel zeldzaam, denken sommige wetenschappers dat ze vaker voorkomen als gevolg van de klimaatverandering die de leefgebieden van beren in het uiterste noorden van onze wereld verstoort.

IJsberen zijn veel groter dan grizzlyberen, met volwassen mannetjes die ongeveer 800 kg wegen en 3 meter hoog op hun achterpoten staan. Ter vergelijking: een typische mannelijke grizzly weegt 200 tot 300 kg (400 tot 600 lb). Een ander duidelijk verschil is de witte vacht van de ijsbeer, evenals zijn langere schedel en snuit.

Inuit- en Arctische onderzoekers speculeren al jaren over het bestaan ​​van pizza vanwege de waarnemingen van ongewoon uitziende beren. Geen ijsbeer, maar ook niet echt een grizzlybeer.

“Ze zien eruit als een mix van ijsberen en grizzlyberen. Meestal zien ze eruit als een witte of blonde grizzlybeer. Ze hebben schotelvormige gezichten en lange grizzlyklauwen, maar de meeste zijn wit met bruine vlekken.” Gloria DickeyMilieujournalist en auteur van boeken Acht beren: legendarisch verleden en bedreigde toekomst“, vertelde hij aan IFLScience.

Hun bestaan ​​is niet bevestigd door wetenschappers Tot 2006 Toen jagers een witte beer met bruine vlekken neerschoten in de Canadese Northwest Territories. DNA-analyse bevestigde later dat het individu een hybride was van de twee soorten.

Het paren tussen ijsberen en grizzlyberen lijkt niet altijd een eenmalig incident te zijn. In 2017 heeftA Stadion Acht bekende pizzelles zijn terug te voeren op een vrouwelijke ijsbeer die parde met twee grizzlyberen.

Wetenschappers hebben sindsdien gevallen gedocumenteerd van hybriden van de tweede generatie (zoals bij de nakomelingen van beison- en grizzlyberen). Op de luchthaven Ulukhaktok in de Canadese Northwest Territories kun je een knuffelbeer vinden die onderzoekers hebben geïdentificeerd als 3/4 grizzlybeer en 1/4 ijsbeer. Gezinnen zijn nooit eenvoudig, toch?

“In de meeste gevallen die we kennen, heeft een jager een hybride gedood”, zegt Dickey.

“Als het gaat om het bepalen hoe vaak het voorkomt, is het moeilijk”, voegde ze eraan toe. “We vinden deze hybriden niet vaak op de plaatsen waar ze leven.”

Hoewel de twee soorten qua stamboom nauw verwant zijn – gescheiden door slechts 500.000 jaar evolutie – is het bewijs van hybridisatie behoorlijk verrassend, aangezien ijsberen en grizzlyberen vaak een vijandige en competitieve relatie hebben in de zeldzame incidenten die ze tegenkomen.

Grizzlyberen leven in het grootste deel van West-Canada en Alaska, evenals in sommige delen van de Verenigde Staten, zoals Idaho, Montana, Washington en Wyoming. IJsberen daarentegen leven in Arctische gebieden in een breed gebied dat zich uitstrekt van het Noordpoolgebied, Canada, Alaska, Groenland, Rusland en de Svalbard-archipel in Noorwegen.

Er is enige overlap tussen deze twee natuurlijke gebieden in het westen van Canada en Alaska, wat het duidelijkst is tijdens de warmere maanden, wanneer ijsberen naar het zuiden trekken, omdat het gefragmenteerde zee-ijs in de zomer het moeilijk maakt om op prooien te jagen.

Deze botsing tussen soorten mondt vaak uit in agressie. Hoewel ijsberen de grotere soort zijn, onderzoekt… Zij suggereert Grizzlyberen hebben de neiging dominanter te zijn in deze machtsstrijd, waardoor ijsberen gedwongen worden hun voedsellocaties te verlaten.

Het is echter duidelijk dat sommige van hun interacties tussen soorten ook reproductief zijn. Wetenschappers zijn er nog nooit getuige van geweest dat de twee soorten paren, dus het is onzeker hoe en wanneer dit gedrag zou optreden.

Klimaatverandering maakt dit soort interacties tussen de twee soorten waarschijnlijker, wat sommige deskundigen zorgen baart. Terwijl ijsberen naar het zuiden trekken terwijl hun leefgebied smelt, drijven de stijgende temperaturen de grizzlyberen naar het noorden, waardoor de overlap tussen leefgebieden groter wordt.

“Deze twee dieren die elkaar nog nooit hebben ontmoet, moeten nu dichtbij elkaar wonen. Ik denk dat dat soms voor leuke tijden kan zorgen, maar het is ook een teken dat het Noordpoolgebied niet meer is wat het vroeger was.” Dickey legde het uit.

Dit zou heel slecht nieuws kunnen zijn voor de toch al lijdende populatie ijsberen op onze planeet. Sommige geleerden Vrees dat de hybridisatie zal doorgaan tot het punt waarop ijsberen op een dag zullen vallen in de algemene groep van grizzlyberen, waardoor ze feitelijk zullen worden uitgefokt uitsterven.