Liz Truss treedt af als Britse premier: live updates

De nieuwe leider van Groot-Brittannië, zei de sombere mevrouw Truss, staande op de regenachtige stoep buiten Downing Street 10, waar ze slechts 44 dagen eerder werd begroet.

Mevrouw Truss zei dat ze in functie zou blijven totdat de partij eind volgende week een opvolger kiest. Dit leidt tot een ongewoon compacte en onverwachte strijd om haar te vervangen in een gefrustreerde en diep verdeelde partij. Een van de mogelijke kandidaten is Boris Johnson, de illustere voormalige premier die ze verving nadat ze gedwongen was af te treden in een reeks schandalen.

Slechts een dag nadat ze in het parlement had verklaard: “Ik ben een vechter, geen fusie”, trok mevrouw Truss zich terug na een haastig geplande ontmoeting op donderdag met partijoudsten, waaronder Graham Brady, voorzitter van een groep conservatieve wetgevers die een rol spelen. Een invloedrijke rol bij het kiezen van de partijleider.

De meest schokkende beving was tijdens een week van seismische ontwikkelingen, waaronder de omverwerping van de minister van Financiën van mevrouw Truss, Kwasi Quarting; het bittere overlijden van minister van Binnenlandse Zaken Suella Braverman; Hij vergeleek een gevecht in het parlement op woensdagavond, toen ministers probeerden weerbarstige conservatieve parlementsleden te dwingen de premier te steunen bij een stemming over het al dan niet verbieden van fracking.

De scène toonde hoe mevrouw Truss – pas de derde vrouwelijke premier, na Margaret Thatcher en Theresa May – de controle over haar partij en regering had verloren.

Dan, Zijn mandaat is al verscheurd: Haar voorstellen voor alomvattende, niet-gefinancierde belastingverlagingen hebben de financiële markten geschokt uit angst dat ze een gat in de Britse financiën zullen veroorzaken.

Hierdoor stortte het pond onder, waardoor het een tijdje dicht bij de dollar kwam, waardoor de Bank of England moest ingrijpen op de obligatiemarkten om de ineenstorting van pensioenfondsen af ​​te wenden en de hypotheekrentetarieven op te drijven.

De resulterende chaos zorgde ervoor dat de Britten gefrustreerd en uitgeput raakten, en velen waren ervan overtuigd dat het land uit de hand liep.

“We bevinden ons in een economische crisis, een politieke crisis, een voedselcrisis – een crisis van alles”, zegt Christian Crito, een gasingenieur met verlof. “Wie haar plaats inneemt, ik denk niet dat ze een verschil gaan maken.”

De oppositiepartij Labour riep onmiddellijk algemene verkiezingen uit. Maar volgens de Britse wet hoeven conservatieven pas in januari 2025 contact op te nemen.

Als genoeg conservatieve wetgevers zich bij de oppositie aansluiten, kunnen ze verkiezingen forceren, maar nu de steun van de partij in de peilingen wegzakt, is het in het belang van de conservatieven om elke vergadering met kiezers uit te stellen. De Britse Politieke Conferentie stelt hen ook in staat om partijleiders – en dus de premier – te veranderen met behulp van hun eigen flexibele rulebook.

Mevrouw Truss was maandag al geschokt toen haar nieuw benoemde adviseur, Jeremy Hunt, aankondigde dat de regering de laatste restanten van haar belastingvoorstellen zou schrappen. Terwijl meneer Hunt de details van het geherformuleerde financiële plan in het parlement presenteerde, zat de zwijgende mevrouw Truss achter haar, met een verre glimlach op haar gezicht.

Voor Groot-Brittannië is dit weer een hoofdstuk in de politieke onrust die volgde op de stemming om de Europese Unie in 2016 te verlaten. Het land krijgt binnenkort zijn vijfde premier in zes jaar. Mevrouw Truss is de derde opeenvolgende leider die wordt afgezet door de Conservatieve Partij, die nu lijkt te zijn veranderd in strijdende partijen en in opiniepeilingen maar liefst 33 procentpunten achter de Labour-partij van de oppositie is gedaald.

De politieke onrust komt ook slechts een maand nadat Groot-Brittannië koningin Elizabeth II heeft begraven, die zeven decennia heeft geregeerd en als anker van het land diende. Een van de laatste officiële taken van de koningin was het begroeten van mevrouw Truss in Balmoral Castle nadat ze de partijleiderschapswedstrijd had gewonnen. Truss zei donderdag dat ze koning Karel III op de hoogte had gebracht van haar besluit om af te treden.

Gouverneurs hebben nieuwe regels voor leiderschapswedstrijden aangekondigd, waaronder een minimum van 100 nominaties van wetgevers, waardoor het aantal kandidaten wordt beperkt tot maximaal drie.

Uit een shortlist van twee, gekozen door wetgevers, zullen Tory-leden vervolgens online stemmen om de overwinnaar te kiezen, met als doel de lange en meerfasencampagne van afgelopen zomer die het gevolg was van mevrouw Truss te vermijden. Zo ver komt de competitie misschien niet: als een kandidaat de drempel van 100 nominaties overschrijdt, of als de kandidaat op de tweede plaats zich terugtrekt, valt er maandag een beslissing.

“Tijdens recente leiderschapscompetities hebben ze iemand geselecteerd die duidelijk ongeschikt is voor de baan”, zegt Tim Bell, hoogleraar politiek aan de Queen Mary University of London. “Het is onwaarschijnlijk dat iemand hen electoraal kan redden, maar er zijn mensen die de 10e plaats kunnen bereiken en het werk van premier intellectueel, emotioneel en praktisch kunnen doen.”

De onrust van de afgelopen dagen heeft echter duidelijk gemaakt hoe verdeeld de Conservatieve Partij is, na een slopende 12 jaar aan de macht, en hoe moeilijk het zal zijn voor de opvolger van mevrouw Truss om zich te verenigen.

Rishi Sunak, de voormalige kanselier die afgelopen zomer tegen mevrouw Truss optrad en waarschuwde dat haar voorstellen tot chaos zouden leiden, zou op de eerste plaats moeten staan, nadat hij de Schatkist had geleid en goed presteerde onder druk in een leiderschapscampagne. Maar hij verloor die concurrentie grotendeels omdat veel partijleden hem de schuld gaven van het neerhalen van de heer Johnson, die ontslag nam uit zijn regering.

“De voor de hand liggende kandidaat is Rishi Sunak,” zei professor Bell. De vraag is of ze hem kunnen vergeven. De situatie is nu zo extreem dat mensen misschien bereid zijn zijn vermeende zonden te vergeven.”

Dit is echter geenszins duidelijk, aangezien de heer Sunak ook onbetrouwbaar is aan de rechterkant van de partij en onder de harde Brexiteers in het parlement. Zijn leiderschap zou moeilijk te dragen zijn voor sommigen die tegen hem waren, waaronder minister van Economische Zaken Jacob Rees-Mogg, die eens weigerde berichten te ontkennen dat hij het beleid van de heer Sunak, waaronder belastingverhogingen, ‘socialisme’ noemde.

Aanhangers van Johnson, die naar verluidt overweegt zich kandidaat te stellen voor zijn oude baan, beweren dat hij vanwege zijn verpletterende verkiezingsoverwinning in 2019 een mandaat heeft om te leiden zonder nieuwe algemene verkiezingen. Onder de hashtag #bringbackboris schreef een van zijn supporters, James Dodridge, op Twitter: “Ik hoop dat je genoten hebt van je baas op vakantie. Tijd om terug te komen. Weinig problemen op kantoor die moeten worden aangepakt.”

Maar hem terughalen zou zeer riskant zijn, gezien de omstandigheden van zijn gedwongen ontslag in juli en het feit dat hij een polariserende figuur blijft onder de kiezers. Johnson wordt ook onderzocht door een parlementaire commissie over de vraag of hij het Lagerhuis heeft misleid over de sluiting van partijen in Downing Street.

Zelfs als Johnson werd vrijgesproken, zou het de Britten herinneren aan de keten-van-schandalen die wetgevers ertoe brachten hem te verdrijven. De commissie zou Johnson’s uitzetting of schorsing uit het parlement kunnen aanbevelen – een straf die zou kunnen betekenen dat zijn kiezers een stem krijgen om hem al dan niet uit het parlement te schoppen.

Mevrouw Braverman onthulde de ideologische verdeeldheid van de partij in een gewelddadige brief geschreven na haar uitzetting, waarin ze beweerde dat ze de veiligheidsvoorschriften had geschonden door een overheidsdocument naar haar persoonlijke e-mail te sturen. Mevrouw Truss is ervan beschuldigd haar beloften niet na te komen en zacht te zijn geweest over immigratie.

De momentopname van het afscheid van mevrouw Braverman illustreerde het verzet van mensen aan de rechterkant tegen wat zij zien als de groeiende invloed van de heer Hunt, een gematigde die tegen Brexit stemde en een aanhanger en bondgenoot van de heer Sunak was. Hunt, die twee keer kandidaat was voor partijleider, zei dat hij deze keer geen kandidaat zou zijn.

Als conservatieven toestaan ​​dat Downing Street in handen valt van een andere niet-geteste, niet-mainstream kandidaat, zoals mevrouw Braverman of misschien Kimmy Badenoch, die momenteel dienst doet als internationale handelssecretaris, zou er opnieuw instabiliteit op de financiële markten kunnen ontstaan.

Penny Mordaunt, de leider van het Lagerhuis die afgelopen zomer als derde eindigde in de competitie, lijkt goed geplaatst om de splitsing te doorbreken. Het is een goede gesprekspartner, maar het is niet getest op het hoogste overheidsniveau.

Een andere optie zou een kandidaat met een beetje ideologie kunnen zijn, zoals Ben Wallace, de minister van Defensie, of Grant Shapps, de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken. Maar de heer Wallace besloot eerder dit jaar niet mee te doen, omdat hij de baan niet genoeg wilde. De heer Shapps concludeerde dat hij niet de steun had om te winnen.

Wie er ook wordt gekozen, erft tal van verboden problemen, van 10,1 procent inflatie en stijgende energieprijzen tot arbeidsonrust en het schrikbeeld van een diepe recessie. De nieuwe leider zal moeten bezuinigen op de overheidsuitgaven waar verschillende coalities van conservatieve wetgevers zich waarschijnlijk tegen zullen verzetten.

Op maandag zei de heer Hunt dat de regering in april een einde zou maken aan haar massale staatsinterventie om de energieprijzen te beteugelen, en het zou vervangen door een nog te bepalen programma, waarvan hij zei dat het de energie-efficiëntie zou verhogen. Dit kan impopulair blijken te zijn, wat bijdraagt ​​aan de onzekerheid voor huishoudens die te maken hebben met stijgende gas- en elektriciteitsprijzen.

Terwijl de regering de belastingverlagingen van mevrouw Truss heeft laten varen – in een van de meest opvallende politieke tegenslagen in de recente Britse geschiedenis – heeft de ravage die haar programma op de markten heeft aangericht, blijvende schade aangericht. Economen zeiden dat hogere rentetarieven lenen duurder hebben gemaakt voor de overheid, wat zal leiden tot druk om verder te bezuinigen.

Ondanks interne controverses in de Conservatieve Partij, zei Prof Bell dat hij van nature oncontroleerbaar was, zolang hij maar de juiste beslissing nam. Zoals de recente geschiedenis heeft aangetoond, staat de inzet van de partij erg hoog.

Hij zei: “De Conservatieve Partij is een ongelooflijk door leiders gedomineerde partij, wat betekent dat als je de verkeerde leider krijgt, je in ernstige problemen komt.”

Ewan Ward En de Isabella Kwai Bijdragen aan het opstellen van rapportages.