Komische vermomming met fanatici. Je wilt weten hoe het ging.

Hij woonde een paar jaar geleden een bijeenkomst bij in een appartement in Queens van een blanke nationalistische groep – op zichzelf geen lachrel, vooral niet voor de zoon van het orthodoxe Boston-jodendom. Maar voor iedereen die de toepassing van transgressieve intelligentsia op openlijk antisociale verschijnselen waardeert, is zijn verhaal iets subliems.

Edelman gaat in wezen achter de vijandelijke linies, zogenaamd uit nieuwsgierigheid naar wat een ontmoeting van racisten en antisemieten inhoudt. Het resulterende komische verhaal zou nuchter kunnen zijn. (Hoe cool zijn deze slechte doelen eigenlijk?) Maar deze komiek heeft de eetlust van een culturele verslaggever. Hoewel Edelman ons vertelt dat de andere aanwezigen de Sami niet als blank beschouwen, erkent hij ook het voorrecht van de blanken om hem in staat te stellen hun koffie-supremacisten te infiltreren.

En hoewel zijn gedachten en verhalen grappig zijn, en we twijfelen niet aan onze afkeer van waar hij mee te maken heeft, er zit een humane, zelfomvattende kern in ‘Just for Us’. We komen weg in de overtuiging dat een persoon met empathie, een voorliefde voor kattenkwaad en een liefhebbende klootzak iets nuttigs en plezierigs uit dit incident kan halen.

Want ‘alleen voor ons’ is tenslotte een merkwaardig genadig gebaar; Edelman onthult hoe in de war hij is over de truc die hij uitvoert. Er is ook een oecumenische inslag, vooral in het tumultueuze verhaal dat de komiek vertelt over zijn familie die in december bezwijkt voor de heersende Amerikaanse gewoonten en een volwaardige kerst organiseert voor een rouwende niet-Joodse vriend. (Zijn vader, een religieuze Jood en professor aan de Harvard Medical School, verschijnt in Edelmans roman als een sympathieke en geweldige bron van materiaal.)

We leven in een tijd waarin latent antisemitisme – net als andere hatelijke ideologieën – op de een of andere manier toestemming heeft gekregen om zich openlijker te uiten. En dit is niet meer dan normaal Broadway zou de plek zijn om terug te vechten. Zoals Eric Idle schaamteloos schrijft in “Monty Python’s Spamalot”: “Dus luister, beste Arthur, let goed op dit nieuws: we zouden het niet halen op Broadway als we geen joden hadden.” Joodse stemmen werden vorig seizoen rijkelijk beloond, met het Holocaust-drama (“Leopoldstadt” van Tom Stoppard) dat een Tony Award voor beste nieuwe toneelstuk won, en “Parade”, het verhaal van de executie van de vals beschuldigde Jood Leo Frank. Best Revival van een Musical Award.

De Tony’s zijn echter in de eerste plaats een marketinginstrument, en deze publieke steunbetuigingen wegen zwaar – net zoals het in de zomer van 2023 aangrijpend was voor een millennial uit een winstgevende modern-orthodoxe familie om zich uit te spreken over zijn jodendom. Ondanks ons vermogen om de draak te steken met ons erfgoed, blijven Joden zich scherp bewust van onze status als minderheid en zeker, net als andere minderheden, van hoe we als collectief worden gezien. Het is dus verfrissend om een ​​muzikant deze zaken met zo’n openhartigheid en integriteit te horen benaderen.

“Alleen voor ons” – “wij” een beetje sarcastisch – is geen middelvinger in antisemitisme. Hij is serieus op een niet zo serieuze manier en put uit de traditie van joodse strips met een scherp randje, zoals Billy Crystal en Jerry Seinfeld. (Ik had me kunnen voorstellen dat Edelman zo betrokken was bij Seder’s controversiële ‘Curb Your Enthusiasm’.) Hij is zelf een grote figuur, paraderend rond op het naakte Hudson-podium, zijn ledematen heen en weer zwaaiend, expressief op een gracieuze manier.

Het theater met 1000 zitplaatsen, waar de orkestsectie en twee balkons vol zaten voor de show die ik dit weekend bijwoonde, leek Edelman een genot te zijn. Ik heb de show in een meer intieme setting gezien, en deze incarnatie, met een paar vertelde verhalen en enkele verbuigingsveranderingen, was de meest gepolijste tot nu toe.

Alex Timbers, regisseur van “Moulin Rouge!” op Broadway en de binnenkort te openen “Here Lies Love” werd aangetrokken als creatief adviseur na het voortijdige overlijden van de regisseur in april. Adam prijs, wat de show tot meer succes dan ooit leidde. Je zou willen dat Brace hem had gezien bij de grote nieuwe opgravingen, want je kunt er zeker van zijn dat een deel ervan alleen voor hem is.

Alleen voor onsGeschreven en uitgevoerd door Alex Edelman. Geregisseerd door Adam Prijs. ST, David Corens; Verlichting, Mike Baldassare; ingesproken door Palmer Hefferan; Creatief adviseur Alex Timbers. Tot en met 19 augustus in het Hudson Theatre, 141 W. 44th Street, New York. justforusshow.com.