Jannik Sinner verslaat Novak Djokovic op de Australian Open

Toen gebeurde wat nooit gebeurde.

Novak Djokovic verloor vrijdag in de halve finales van de Australian Open van Jannik Sinner. De eerste keer dat hij een halve finale of finale verloor op een toernooi, heeft hij een recordaantal van tien keer gewonnen – een perfecte 20-0 in de belangrijkste wedstrijden van het toernooi.

Sinner, de 22-jarige Italiaanse nieuwkomer die Djokovic eind vorig jaar twee keer versloeg, verpletterde Djokovic op onhandige wijze vroeg en voorkwam dat Djokovic een van zijn kenmerkende schoten maakte om de 24-voudig Grand Slam-kampioen te verslaan. 6-1, 6-2, 6-7(6), 6-3.

Djokovic had rustig kunnen gaan, maar dat deed hij niet. Hij vermeed het einde met een krachtige backhand en een briljante volley en redde een matchpoint door op Sinner te drukken om een ​​forehand in het net te sturen. Toen hij later het peloton halveerde, wendde hij zich met een glimlach en een stevige vuist naar het publiek terwijl hij naar de zijkant van het veld liep, terwijl de gezangen van “Novak, Novak” op hem neerregenden. Iedereen die Djokovic aan talloze bijna-doodervaringen heeft zien ontsnappen, vooral in Australië, zou dwaas zijn om niet te denken dat er weer een sterke comeback in het verschiet ligt.

Niet op deze dag. Niet tegen Sinner, die niet alleen Djokovic niet één keer zijn opslag liet breken, hij gunde hem zelfs geen enkele kans. Sinner brak ook vijf keer de opslag van Djokovic, waarbij de beslissende klap al vroeg in de vierde set viel, in een wedstrijd die net zo vreemd was als de rugslag van Djokovic. Sinner snelde naar een voorsprong van 40-0 en accepteerde vervolgens het zeldzame geluk met een dubbele fout en een forehand long om een ​​3-1 voorsprong te nemen. En toen hoefde hij alleen maar hetzelfde te doen als wat hij de hele dag had gedaan, en hij deed het.

Met een perfecte laatste forehand langs de lijn regelde Sinner de bal en ging Djokovic verslagen naar huis. Binnen enkele seconden droeg hij zijn tassen op zijn schouders, zijn handen in de lucht en zijn duimen omhoog naar de menigte die hem als een van hen behandelde.

“Ik probeerde te blijven pushen”, zei Sinner. “Vorig jaar verloor ik van hem in de halve finales van Wimbledon. Daar heb ik veel van geleerd.”

Roger Federer gaat met pensioen. Rafael Nadal is er bijna. Djokovic's laatste uitdaging is om de volgende generatie, geleid door Sinner en Carlos Alcaraz, zo goed mogelijk af te weren. Het verandert in het ultieme intergenerationele spektakel, vol zenuwen, wendingen en subplots bij elke bocht.

Sinner racete als een beginnende skikampioen het starthek uit. Hij deed vrijwel alles goed in de eerste set en werd daarbij onmetelijk geholpen door Djokovic, die vrijwel elke fout maakte.

“Ik was een beetje geschokt door mijn niveau, weet je, op een slechte manier”, zei Djokovic na de wedstrijd. In de eerste twee sets deed ik niet veel goed. Ik denk dat dit een van de slechtste Grand Slam-wedstrijden is die ik ooit heb gespeeld. Dat is tenminste wat ik me herinner.”

Hij duwde Djokovic diep achter de basislijn en stuurde hem vervolgens op een vlucht, waarbij hij ballen neerhaalde die stuiterden en buiten de grenslijnen sprongen, en vervolgens het open veld in schoot op die punten waarop Djokovic de bal kon vangen en terughalen. .

Hij sloeg 65 procent van zijn eerste services en won 80 procent van die punten, waardoor Djokovic zelfs de kans ontnam veel schade aan te richten. Hij koos de juiste momenten om vooruit te komen en won het punt elke keer dat hij de achterkant van het net raakte.

Tennis vereist echter twee spelers om te spelen, en de kracht van Sinner heeft veel steun gekregen van Djokovic's onvermogen om zelfs maar normale Djokovic-dingen in het begin te doen – punten uitstrekken tot het spel van zijn tegenstander instort, of zijn opslag gebruiken om Sinner achterin te pinnen. het veld, of hij sloeg zelfs zijn eerste service met enige mate van consistentie. Zijn backhand is misschien wel de meest betrouwbare en gevaarlijke van alle backhands in tennis, hij vaart wijd of lang en soms beide, keer op keer.

Toen de eerste set eindigde, een set die Djokovic bijna nooit speelde, vertelden zijn statistieken een lelijk verhaal: hij had slechts 43 procent van zijn eerste services uitgevoerd en slechts 15 van de 43 punten gewonnen die hij en Sinner speelden.

De tweede groep leek meer op elkaar, met enkele kleine verbeteringen, maar vrijwel dezelfde resultaten. Een vroege pauze van Sinner en een late pauze. Djokovic jaagt de ballen achterna, strekt ze uit en stuurt ze midden in het net. Pogingen om naar voren te komen eindigden toen zijn hoofd draaide terwijl hij naar een ander passerend schot keek. Veertien ongedwongen fouten, punten scorend 28-17.

Nogmaals, bij tennis zijn er twee spelers nodig, en het is niet helemaal duidelijk hoeveel invloed het geweldige spel van de ene speler op de andere zal hebben. Op vrijdagmiddag heerste Djokovic op het veld het grootste deel van de tijd en had nog nooit een halve finale of finale verloren, aangezien niemand hem in vijf jaar had verslagen. Het antwoord was, zoals altijd, tweeledig.

Sinds Sinner op tournee ging en zijn eerste Grand Slam-kwartfinale bereikte op de French Open in 2020, is er één woord dat slimme tennismensen hebben gebruikt om Sinner te beschrijven: solide. In veel opzichten is dat het ultieme compliment, wat medespelers zeggen over iemand die altijd komt opdagen en zichzelf nooit overtreft.

“Ik probeerde gewoon zo ontspannen mogelijk te spelen, maar ook het juiste spelplan in gedachten te houden”, aldus Sinner. “Ik denk dat het vandaag heel goed gelukt is.”

Sinner was even kalm als altijd, waardoor Djokovic weinig kansen kreeg om hem op zijn kaak te slaan en hem te verstikken, zoals hij vaak heeft gedaan, tegen zoveel anderen na een trage start. Djokovic weet als geen ander die ooit heeft gespeeld hoe hij op de nek van een tegenstander moet trappen. Maar eerst moest hij ze neerhalen, wat hij nooit deed.

Er is nog een ander woord dat door de kleedkamers en oefenvelden wordt gegooid als spelers en hun coaches over Sinner praten. Hij beschrijft het gevoel van zijn bal wanneer deze hun racket raakt: hij is “zwaar”.

Combineer een zware bal met iemand die bijna geen fouten maakt, vooral niet tijdens zijn opslag, en speel op een stel benen van 22 jaar oud die nu net zo goed bewegen als ieder ander, en je hebt de beste speler ooit nodig. Planet en er zijn maar heel weinig spelers op de planeet die geen middagje spelen. Soms ben je oppervlakkig, langzaam en gevoelig voor fouten omdat je tegenstander je zo maakt, zelfs als je Novak Djokovic bent.

Ondanks dit alles zag Djokovic er uitdrukkingsloos uit. Hij keek nauwelijks naar zijn coach Goran Ivanisevic voor suggesties. Hij schreeuwde niet in zijn box omdat hij niet meer steun kreeg. Hij brak geen racket over de netpaal. Hij ging met geen enkele fan van Sinner de strijd aan, die niet schroomde om steun voor hun man te schreeuwen, vaak in het Italiaans, een van de vele talen die Djokovic vloeiend spreekt.

Vaker wel dan niet zijn dit de dingen die Djokovic doet tegen lagere tegenstanders als hij energie kan besparen terwijl hij de vonk najaagt. Tegen Sinner vrijdag kon iedereen vanaf de eerste bal zien dat hij elk grammetje energie in zijn reserves nodig zou hebben. En dan een beetje.

Djokovic zei: “Het hele toernooi heb ik niet in de buurt van mijn beste niveau gespeeld. “Ik voelde me niet echt mezelf op het veld tijdens dit toernooi. Je zou kunnen zeggen dat het bereiken van de halve finales natuurlijk een mooi resultaat is, maar ik verwacht altijd het hoogste niveau van mezelf en dat mocht vandaag niet gebeuren.” .

Wat hij ook had, wat hij ook deed, het was niet genoeg. Dit was de eerste keer dat hij geen Grand Slam-finale bereikte sinds de French Open van 2022. Tegen het einde van de middag in Melbourne Park was Djokovic's record in de halve finales en finales op de Australian Open gedaald naar 20-1.

(Foto: Danielle Puckett/Getty Images)