Efficiënter, maar prestaties zijn een zijstap – Ars Technica

Toen Apple de eerste drie chips in zijn M3-processorfamilie aankondigde, viel de M3 Pro meteen op. Niet omdat het een enorme sprong was ten opzichte van de vorige generatie, maar omdat het de eerste keer was dat we Apple zagen afname Belangrijke specificaties zoals het aantal transistors, het aantal CPU en GPU en de geheugenbandbreedte van generatie op generatie.

Het aantal transistors is een onvolmaakte indicator voor de prestaties, maar het toevoegen van transistors is een van de belangrijkste manieren om de prestaties van een chip te verbeteren (het verhogen van de kloksnelheid is een andere, waar we binnenkort op terugkomen). Zowel de M3 als de M3 Max hebben een aanzienlijke toename van het aantal transistoren ten opzichte van hun M2-tegenhangers – van 20 miljard naar 25 miljard voor de M3, en van 67 miljard naar 92 miljard voor de M3 Max. De M3 Pro heeft 37 miljard, tegen 40 miljard in de M2 ​​Pro.

Dit zei ons op zichzelf niet veel, maar het deed ons wel verwachten dat de M3 Pro op zijn best een bescheiden verbetering zou zijn ten opzichte van de M2 ​​Pro. Nu we er eentje hebben kunnen testen op een 14 inch MacBook Pro, kunnen we bevestigen dat dit het geval is. De M3 Pro is nog steeds zeker sneller dan de gewone M3, en het bouwen van een chip met minder transistors met behulp van een nieuwer 3nm-productieproces heeft nog andere voordelen. Maar er is een grotere prestatiekloof tussen de M3 Pro en M3 Max dan bij de M2-generatie, en je zult moeten wachten op de M4-generatie voordat je veel snellere Pro-chips ziet.

M3 Pro-make-up

Technisch gezien verandert het aantal CPU-kernen in de M3 Pro echter niet ten opzichte van de M2 ​​Pro uitdrukken Van die kernen verandert niets. Beide hebben in totaal twaalf kernen in hun volledig uitgeruste configuraties, maar de M3 Pro heeft zes krachtige kernen en zes kleinere, efficiënte kernen, terwijl de M2 ​​Pro acht P-kernen en vier E-kernen heeft. Dit is waarschijnlijk waar Apple het grootste deel van de kernen heeft opgeslagen die transistoren.

Vergeleken met de CPU doet de GPU van de M3 Pro geen grote stap terug, maar hij daalt van maximaal 19 cores naar maximaal 18 cores, waarbij de M3 Max van 38 naar 40 gaat en de standaard M3 stabiel blijft op 10. De geheugenbandbreedte is afgenomen van 200 GB/s naar 150 GB/s. De geheugencapaciteit gaat iets omhoog, van 16 en 32 GB naar 18 en 36 GB, wat handig is.

We testen vandaag de volledig actieve versie van de M3 Pro, maar er is ook een gedeeltelijk uitgeschakelde versie beschikbaar in de $ 1.999 kostende MacBook Pro met in totaal 11 CPU-kernen (5 P-kernen, 6 E-kernen) en 14 GPU-kernen.

Het enige waar de M3 Pro een solide stap voorwaarts betekent ten opzichte van de M2 ​​Pro zijn de single-core CPU-prestaties, waar de prestaties met ongeveer 15 procent zijn gestegen dankzij een combinatie van architecturale verbeteringen en verhogingen van de kloksnelheid. Apple houdt zijn single-core prestaties doorgaans consistent op en neer over de hele chipset, en de M3 Pro presteert vrijwel identiek aan de M3 Max op al deze single-core tests.

Multi-core prestaties zijn minder indrukwekkend en in deze tests is de M3 Pro bijna net zo snel als de M2 ​​Pro of M2 Max. Er zijn hier een paar tests waarbij de M3 Pro een aantal lage eencijferige verbeteringen weet door te voeren, maar over het algemeen worden de prestatieverbeteringen van de enkele P- en E-kernen bijna tenietgedaan door de beslissing om in plaats daarvan de twee P-kernen te vervangen door E-kernen.

GPU-prestaties zijn een beetje gemengd. Vergeleken met de M2 ​​Pro variëren de winsten over het algemeen van “statistisch niet te onderscheiden” (Geekbench 6.1-test) tot ongeveer 15 procent (3DMark Wildlife Extreme-test), waarbij de meeste scores ergens daartussenin liggen. De M3 Pro GPU beschikt ook over hardwareversnelde ray tracing die oudere Apple GPU’s niet hebben, en de media-engine decodeert AV1-videostreams; Je hebt ook een M3 Pro nodig in plaats van de gewone M3 om meer dan één extern beeldscherm rechtstreeks op je Mac aan te sluiten. Maar deze verschillen verschijnen niet in de hitlijsten.

Vergeleken met de resultaten in de GFXBench-database lijkt de volledig ingeschakelde M3 Pro GPU iets ondermaats te presteren. De laptopversie van Nvidia’s GeForce RTX 4060, hoewel “Windows vs. macOS” en “DirectX12 vs. Metal” ook variabelen zijn waarmee rekening moet worden gehouden bij het vergelijken met pc’s. Hij zit tenminste in hetzelfde honkbalveld Wat Dell biedt De XPS 15 is vergelijkbaar geprijsd.

Niets van dit alles wil zeggen dat de M3 Pro niet “Pro” is. Met een toename van 50 procent in P- en E-core cores en een toename van 80 procent in GPU-cores, zouden mensen die de M3 Pro kopen omdat ze meer snelheid willen dan de M3 biedt, grotendeels tevreden moeten zijn. Maar Apple heeft de kloof tussen de M3 en M3 Pro verkleind en tegelijkertijd de kloof tussen de M3 Pro en M3 Max vergroot, en dat alles zonder de prijzen te veranderen (althans, niet voor de M3 Pro en M3 Max MacBook Pro’s).

Pro-energiebesparing

Er is nog een gebied waarop de M3 Pro verbetert ten opzichte van zijn voorganger: energieverbruik onder piekbelasting.

In onze CPU-gebaseerde Handbrake-videocoderingstest ontdekten we dat de M3 Max aanzienlijk sneller was dan de M2 ​​Max, maar dat het piek- en gemiddelde energieverbruik iets hoger was. De M3 Pro is in deze test iets sneller dan de M2 ​​Pro, maar het stroomverbruik daalt iets, van gemiddeld 36 watt naar gemiddeld 30 watt.

Dit is geen grote verandering, en het meten van het energieverbruik met softwaretools kan onnauwkeurig zijn, omdat je op die tools vertrouwt om het energieverbruik accuraat te rapporteren. Maar gebruik die van Apple powermetrics tool presteert de M3 Pro beter dan elke andere Pro-, Max- of Ultra-chip die we hebben getest in termen van de kracht die de chip gebruikt om een ​​bepaalde hoeveelheid CPU-intensief werk te volbrengen. Sommige M1- en M2-modellen zijn op dit vlak beter, maar het duurt ook ongeveer twee keer zo lang om het werk gedaan te krijgen.

Voorheen hadden de Pro- en Max-chips van Apple dezelfde CPU-configuratie en verschilden ze voornamelijk op het gebied van de GPU, waarbij de Max-serie twee keer zoveel GPU-kernen bood als de Pro. Voor veel mensen was dit het juiste evenwicht, want ondanks de recente inspanningen van Apple is de Mac nog steeds geen bestemming voor AAA-games. Maar dit heeft soms geleid tot enkele vreemde overlappingen in de line-up van Apple, zoals een paar maanden geleden eerder dit jaar, waar de M2 ​​Pro Mac mini beter zou kunnen presteren dan de M1 Max Mac Studio.

Hoewel de winst in de meeste van onze tests op zijn best bescheiden is, zijn de voordelen van Apples kleinere M3 Pro-chip duidelijk. De kleinere chip zou op de lange termijn goedkoper te produceren zijn, waardoor de winstmarges van Apple zouden toenemen en/of het bedrijf enige vrijheid zou krijgen om het prijsniveau te handhaven ondanks inflatie en stijgende prijzen van andere componenten. Door de Max een duidelijk voordeel te geven in zowel CPU- als GPU-prestaties, zouden sommige gebruikers er ook toe moeten worden aangezet om te upgraden, terwijl ze dat anders niet zouden doen.

De M3 Pro is zeker de meest bijzondere chip die Apple heeft uitgebracht in de drie jaar sinds de Apple Silicon Macs debuteerden. Het is in geen enkel opzicht slechter dan de M2 ​​Pro en voor het grootste deel een beetje beter, maar het lijkt er ook op dat het in de eerste plaats is ontworpen om de relatieve positie van de Pro-chipset in de M-serie-familie aan te passen. Nu de kern van de M3 Pro opnieuw is uitgelijnd, zullen we hopelijk ergens in 2024 of 2025 terugkeren naar meer uitgesproken generatieprestatieverbeteringen met de volgende ronde Pro-chips.