Deze eeuwenoude meteoriet is een tijdcapsule uit de geboorte van ons zonnestelsel: ScienceAlert

Een stuk oud ruimtegesteente dat op aarde is beland, geeft wetenschappers de aanwijzingen die ze nodig hebben om de stofwolk te begrijpen waaruit het zonnestelsel is geboren.

Het zeldzame object staat bekend als Ergcheck 002Eén van de isotopen daarin duidt op de aanwezigheid van radioactief materiaal dat verspreid is door onlangs geëxplodeerde sterren die ons zonnestelsel aan het einde van hun vorming vullen.

Het is een fascinerend kijkje in de zonneomgeving van miljarden jaren geleden, en laat niet alleen zien hoe meteorieten kunnen fungeren als tijdcapsules die geheimen uit het verleden bewaren, maar die geheimen kunnen vervolgens worden gebruikt om beter te begrijpen wat we in andere ruimterotsen vinden.

De zon is, net als alle sterren, ontstaan ​​uit gas en stof. De zonnenevel was een dichte wolk die in de ruimte zweefde, met een dichter gebied dat onder invloed van de zwaartekracht instortte en een jonge ster vormde, die samensmolt tot steeds meer materiaal terwijl deze ronddraaide en groeide. Toen de zon eenmaal genoeg had ingeslikt, ging de resterende schijf van materie in planeetvorming.

We hebben een globaal idee van wat er in de nevel zat. Onze planeet, en alle andere planeten, rotsen en stof die door het zonnestelsel drijven, zijn er tenslotte uit gevormd. Maar op veel van die plaatsen is er chemisch veel veranderd in de ongeveer 4,6 miljard jaar sinds de zon slechts een stipje in een stofwolk was.

Daarentegen wordt aangenomen dat meteorieten en asteroïden een relatief primitief voorbeeld vertegenwoordigen van het zonnestelsel ten tijde dat deze lichamen ontstonden, aangezien ze sindsdien vrijwel onveranderd of veranderd zijn. We kunnen ze dus bestuderen om erachter te komen wanneer ze zijn gevormd en wat de samenstelling is van het materiaal waaruit ze zijn gevormd.

Dit brengt ons terug bij Erg Chech 002, een meteoriet ouder dan de aarde Ongeëvenaard. Het werd in 2020 ontdekt in Ik wil een cheque In de Zandzee in het zuidwesten van Algerije heeft de steen een ongebruikelijke andesitische samenstelling die verband houdt met vulkanische activiteit, wat erop wijst dat het object ooit deel uitmaakte van een vroegvormende planeet, waarvan de evolutie vroegtijdig werd stopgezet.

Een van de elementen die het bevat is een stabiele isotoop van magnesium, magnesium-26 genaamd. Magnesium 26 wel vervalproduct van een bepaalde radioactieve isotoop van aluminium, aluminium-26die worden geproduceerd tijdens de gewelddadige supernova-dood van massieve sterren.

Aluminium 26 heeft een relatief korte voorsprong halveringstijd naar 717.000 jaarDe producten van zijn verval kunnen echter worden gebruikt om zijn eerdere bestaan ​​in materialen af ​​te leiden en om de ouderdom te berekenen van de objecten waarin ze worden gevonden.

Nu heeft een team van wetenschappers onder leiding van kosmoloog Evgeny Kristianinov van de Australian National University in Australië deze isotoopklok gebruikt om de verdeling van aluminium-26 in de zonnenevel af te leiden.

Ze berekenden de leeftijd van de meteoriet op basis van de verhoudingen van de radioactieve vervalproducten. Hun berekeningen kwamen overeen met eerdere berekeningen voor de leeftijd van Erg Chech 002 – 4,566 miljard jaar.

Vervolgens vergeleek het team het met andere oude, goed bewaarde meteorieten met een vergelijkbare rotssamenstelling. Ze ontdekten dat Erg Chech 002 aanzienlijk meer aluminium-26 bevatte dan andere meteorieten, een resultaat dat volgens hen betekende dat aluminium-26 ongelijk verdeeld was over onze zonnenevel.

Ze geloven dat de bevindingen een late val van stellair materiaal in de zonnenevel vertegenwoordigen, wat nieuw gevormde radioactieve isotopen met zich meebrengt, waaronder aluminium-26 dat werd getransporteerd naar de opkomende planeet waar Erg Chech 002 vandaan kwam.

Uit eerder onderzoek blijkt dat het opkomende zonnestelsel tijdens de geboorte van de zon werd overspoeld met radioactief materiaal als gevolg van supernova-explosies. Het werk van Kristianinov en zijn collega’s vertegenwoordigt een nieuw stukje van de puzzel in deze vreemde tijd in onze eeuwenoude geschiedenis.

Het onderzoek is gepubliceerd in Natuurcommunicatie.