De verschijning van Uranus Shale in de nieuwste afbeelding van de Hubble-telescoop

Nu de dagen van de lente-equinox nog maar een paar dagen te vroeg zijn, kunnen degenen op het noordelijk halfrond uitkijken naar de warmere lentedagen, terwijl degenen op het zuidelijk halfrond de koelte van de herfst zullen voelen.

De seizoenen veranderen ook op andere planeten, niet meer dan op Uranus, dat eigenlijk op zijn kant draait. afbeeldingen van de Hubble-ruimtetelescoop, Donderdag uitgebrachtmet meer details voor astronomen om de veranderende weersomstandigheden op de vreemde ijsreus nauwkeurig te onderzoeken.

Het kost tijd om de seizoenen van Uranus te bestuderen. Een jaar op de verre blauwachtige gasreus – de tijd die Uranus nodig heeft om de zon te overvleugelen – is 84 aardse jaren.

Heidi B zei: Hamill, vice-president van de wetenschap bij de Association of Universities for Astronomy Research: “Dit is veel te lang voor een mens om het rechtstreeks te kunnen bestuderen.”

Dr. Hamill merkt op dat hoewel Uranus 242 jaar geleden werd ontdekt, er toen nog geen geavanceerde instrumenten bestonden, en dat zelfs elektronische detectoren die de helderheid van de planeet nauwkeurig konden meten, pas in de jaren vijftig van de vorige eeuw bestonden.

Langdurige helderheidsmetingen sindsdien geven aan dat het noordelijk halfrond van Uranus, dat nu in zonlicht verschijnt, helderder is dan het zuidelijk halfrond, dat Voyager 2 waarnam toen het in 1986 voorbijvloog.

“Komt dit door een verschil in dikte van de wolken?” zei dokter Hamel. “Chemie van wolken? Dynamiek van wolken veroorzaakt door zonlicht? Een complexe mix van al het bovenstaande? Eerlijk gezegd weten we het niet. We verzamelen langzaam genoeg gegevens om deze verschillen te ontrafelen.”

De European Space Agency, die samenwerkt met NASA aan de Hubble-telescoop, heeft een vergelijking gemaakt van hoe Uranus er in 2014 uitzag – zeven jaar na de lente-equinox – en een afbeelding die vorig jaar werd genomen.

In 2014 wervelden meerdere stormen met wolken van methaanijskristallen rond de noordelijke breedtegraden. Acht jaar later verscheen er een waas boven het noordpoolgebied dat leek op de smog van vervuilde steden, met verschillende kleine stormen aan de rand van de poolwaas. (Kijk naar de dunne ring om een ​​idee te krijgen van hoe de oriëntatie van Uranus is verschoven.)

Oorzaken kunnen veranderingen in wind en chemische processen zijn.

De zomerzonnewende op het noordelijk halfrond van de planeet – wanneer de zon bijna direct op de noordpool schijnt en het zuidelijk halfrond bijna in duisternis is – zal in 2028 plaatsvinden.

Afbeeldingen van de Hubble, maar ook van de James Webb Space Telescope en het Keck Observatory in Hawaï, zullen astronomen helpen beter te begrijpen wat er op Uranus verandert en waarom.

Vorig jaar kwamen planetaire wetenschappers overeen om een ​​missie naar Uranus bovenaan hun lijstje te zetten nu ze toch bezig zijn Eens per decennium een ​​overzicht van de prioriteitenmogelijk inclusief een in een baan om de aarde draaiend ruimtevaartuig en een atmosferische sonde.

“Hoe meer we nu weten over Uranus, hoe wetenschappelijker en productiever deze missie zal zijn”, zei dr. Hamill.