De stad Lexington, Kentucky, nodigt astronauten uit om ruimtereisaankondigingen in te dienen

Als jij – de alien – op de een of andere manier Engels verstond, zou je het bericht onderaan kunnen lezen: ‘Bezoek Lexington, Kentucky.’

Dat is het beste scenario dat het Lexington Convention and Visitors Bureau voor ogen had toen het eind oktober een advertentie uitzond voor interstellaire reizen naar de kosmos, waarin buitenaardse wezens werden uitgenodigd. Geniet van de bluegrass- en bourbonvelden van de stad.

Het VVV-kantoor maakte de maanreisaankondiging dinsdag in een persbericht bekend als onderdeel van een campagne om meer landbezoekers te trekken. Maar buitenaardse communicatie was reëel en was gebaseerd op onderzoek naar potentieel bewoonbare planeten en eerdere pogingen om boodschappen over de mensheid door te geven aan de sterren, vertelden experts aan The Washington Post – waardoor er zeer weinig kans was dat het eerste bericht van een buitenaards wezen vanaf de aarde een oproep van de aarde was. . Bluegrass-staat.

“Veel mensen denken dat Kentucky een overheadstaat is, en het is goed om hen de indruk te geven dat dat misschien niet zo is”, zegt Robert Loder, hoogleraar scheikunde aan de Universiteit van Kentucky, die consulteerde over Lexington's Letter to the Stars. “…en dat de aarde geen bovenste planeet is.”

Promotoren van Lexington kwamen vorig jaar tijdens hoorzittingen in het Congres over dit onderwerp met een ongebruikelijk idee om te profiteren van de belangstelling voor UFO's en ruimtevaart. Leslie Miller, vice-president marketing van het Lexington Convention and Visitors Bureau, zei dat het ruimtevluchtthema nog steeds past bij de promotionele doelstellingen van het bureau. Ze moesten Lexington op de markt brengen als een gastvrije en vriendelijke plek.

“Wat is een betere manier om dat te doen dan… door uw eerste toeristische advertentie te maken [for] Lexington tegen buitenaardse wezens en buitenaardse wezens uitnodigen om hier te komen?” zei Miller.

Loder, een inwoner van Lexington die er al enthousiast over was De zoektocht naar buitenaardse intelligentie (een veld dat gewoonlijk wordt afgekort als SETI) werd aangeboord om het team te helpen. Hij had ervaring op dit gebied als lid van de SETI League, een organisatie van amateurradio-operators die de hemel afspeuren naar signalen van andere planeten, en wilde maar al te graag helpen.

“Mensen zullen zeggen: ‘Waarom adverteren jullie niet over de hele wereld?’” zei Lauder. 'Nou, weet je, dat maakt de boodschap langer en moeilijker. Dus als iemand wil dat ik een aankondiging naar Lexington stuur? Natuurlijk. Ik zal die sturen.'

Loder wist dat het samenstellen van een bericht dat vanaf de aarde zou worden verzonden een grotere uitdaging zou zijn dan het luisteren naar signalen van thuis. Dit is al eerder gedaan, het beroemdst in 1974 toen wetenschappers een bericht vanuit de Arecibo-telescoop in Puerto Rico naar de aarde zonden. Een groep sterren 25.000 lichtjaar van de aarde. Het bericht bestond uit een reeks binaire codes – aangegeven als enen en nullen door verschuivingen in de transmissiefrequentie van radiogolven – die konden worden gedecodeerd in een raster van gekleurde pixels die waren gerangschikt om verschillende wiskundige en wetenschappelijke concepten weer te geven, waaronder de geschatte omtrek van een mens. wezen. Het was vooral kosmisch opscheppen, wetenschappers Hij vertelde het aan de Cornell Chronicle In 1999, om te laten zien dat de mensheid het vermogen heeft om een ​​dergelijke boodschap over te brengen.

Loder en zijn team kozen dezelfde structuur voor hun boodschap. Maar ze hadden veel te zeggen. Loder zei dat hij deskundigen op het gebied van techniek, taalkunde, filosofie en sciencefiction had geraadpleegd toen het team besloot hoe Lexington het beste aan een buitenaards wezen kon worden verkocht.

Loder zei dat de boodschap begint met symbolen die een reeks priemgetallen vertegenwoordigen om aan te geven dat de boodschap afkomstig is van een intelligente beschaving. Hieronder verschijnen pixels als chemische symbolen die water, ethanol (de ingrediënten van bourbon) en dopamine voorstellen (“Omdat Lexington leuk is!”). Onder de alchemistische symbolen staan ​​de omtrekken van twee paarden, een mens, en een illustratie van een glooiend grasveld – 'het beroemde bluegrass-gezicht van Lexington'. Het pixelraster eindigt met in het Engels geschreven letters waarin de stad wordt opgeroepen.

Ook gecodeerd in het infraroodbericht waren verschillende grijswaardenafbeeldingen van Lexington en een korte muziekopname van Lexington-bluesmuzikant T.D. Young, volgens het persbericht van de stad.

“We willen dingen versturen om te laten zien dat we interessant zijn… zodat ze een idee krijgen van hoe het leven op aarde is”, zei Loder.

Miller zei dat Lauder en het VVV-kantoor het bericht de ruimte in stuurden met behulp van een krachtige laser die in de richting van TRAPPIST-1 wees tijdens een klein evenement in het Kentucky Horse Park op 24 oktober, nadat ze goedkeuring hadden gekregen van de Federal Aviation Administration. Nu zullen ze ongeveer veertig jaar wachten voordat de brief zijn bestemming bereikt, en nog eens veertig jaar op een mogelijk antwoord.

Heeft Kentucky de kans om het eerste contact te leggen? Waarschijnlijk niet, zegt Andrew Simeon, hoofd van SETI-onderzoek bij het SETI Instituut. Zelfs als we aannemen dat er buitenaardse wezens in de buurt van TRAPPIST-1 zijn, vereist het ontvangen van een Lexington-transmissie veel timing en geluk, zei Simeon. Een buitenaards wezen dat de hemel scant, zou moeten kunnen opmerken dat de infraroodlaser die van de aarde komt kunstmatig is, en deze misschien zelfs kunnen decoderen, zei hij. Maar hiervoor zouden alle ruimte-instrumenten op onze planeet moeten worden gericht op hetzelfde moment dat ze vanuit Lexington aankomen.

'Als ze over veertig jaar, op dat moment, niet onze kant op kijken, zullen ze het missen', zei Simeon.

Maar Simeon zei dat hij het project leuk vond en dat hij het project navolgde 1974 Arecibo-bericht om een ​​levensvatbare uitzending naar het universum te sturen. Hij zei ook dat Lexington een slim doelwit koos: NASA Beschreven TRAPPIST-1 is een opwindende mogelijkheid voor buitenaards leven, met verschillende rotsachtige planeten die in een baan rond de ster draaien. Bewoonbaar gebied Waar de omstandigheden de aanwezigheid van vloeibaar water toelaten.

Simeon zei dat hij zich voorstelt dat buitenaardse wezens in het TRAPPIST-1-systeem op dezelfde manier zouden reageren als aardwetenschappers bij het detecteren van tekenen van leven op een andere planeet: “We zouden onze telescopen erop trainen, 24 uur per dag, zeven dagen per week, over de hele wereld. wereld.” Hij zei.

Als hun gereedschap krachtig genoeg was, zouden ze misschien bluegrassvelden in Kentucky kunnen lokaliseren. Als ze besluiten om op bezoek te komen, hoe zal Lexington hen dan verwelkomen?

“Ik weet niet of we er al zijn”, lachte Miller.