UConn heeft alle antwoorden tegen de staat San Diego in een Sweet 16-nederlaag

BOSTON – De wedstrijd was nog maar nauwelijks begonnen, toen Jaedon LeDee een aardige kleine springer tevoorschijn haalde en San Diego State een 2-0 voorsprong op Connecticut bezorgde, net toen iedereen donderdagavond op zijn plaats ging zitten in TD Garden. Maar wat er daarna gebeurde was een van die eerder gespeelde plays die ons, terugkijkend, precies vertelde waar deze Sweet 16-game naartoe ging.

Daar ging de grote man Donovan Clingan uit Connecticut, brullend en op weg naar de basket, om de Azteken heen, door de Azteken heen, totdat hij de bal in het net legde om de wedstrijd gelijk te trekken. Slechts één mand, dat is alles. Er zijn slechts 46 seconden verstreken sinds het begin van de wedstrijd. Hij zei echter veel.

Kijk, het was niet de scorende aanraking van Clingan die Connecticut naar een gemakkelijke 82-52 overwinning op de staat San Diego in de halve finales van de East Regional leidde, waardoor de verdedigende nationale kampioenen zaterdag naar een Elite Eight-confrontatie tegen Illinois gingen. Zijn openingsmand herinnerde eraan dat hoewel dit team over enorm talent beschikt – daarover later meer – het ook een team is met enorm talent. Alleen al in de eerste helft, toen de Azteken dichterbij kwamen dankzij 15 punten van LeDee, verzamelde UConn 12 aanvallende rebounds tegen slechts vijf van de staat San Diego. Tegen het einde van de avond was dat enorme voordeel bij de aanvallende rebound vergroot tot 21-12, wat resulteerde in 12 tweedekanspunten voor de Huskies.

De boodschap hier, samen met al het talent van UConn – en ja, nogmaals, Daar komen we zo op terug – is dat je de Huskies niet kunt verslaan als je de bal niet van ze kunt afpakken.

De Huskies hebben de eeuwenoude gewoonte om alleen maar wedstrijden te winnen afgeschaft. Ze zijn de laatste tijd de sloopkogelroute ingeslagen en hebben wedstrijden gewonnen met 39 (tegen Stetson), 17 (Northwestern) en San Diego State (30).

Wat is hier aan de hand, vraag je? Makkelijk: “We zijn slecht in het winnen van close games”, legt UConn-coach Dan Hurley uit. “Dus je moet voor het alternatief gaan.”

Aha, hier zijn we dan. Huskies zijn goed en ze willen dat je weet dat ze goed zijn. Nee, dat zijn de Huskies Geweldig En ze willen dat je weet dat ze geweldig zijn. Het staat bijna op hun voorhoofd gestempeld. Niet als opschepperij, ook al is dat per definitie zo, maar als een oefening in het zorgvuldig presenteren van feiten en cijfers om een ​​punt duidelijk te maken.

Gezien hoe het spel verliep, merkte Hurley op dat Clingan “ervoor zorgde dat het werkte” en dat vier spelers in dubbele cijfers scoorden: Hassan Diarra (10), Stephon Castle (16), Tristen Newton (17) en Cam Spencer, de driepuntsverdeler. (18). Hij merkte op dat Alex Karaban, die opgroeide in de omgeving van Boston, de Garden binnenkwam en alle acht zijn punten scoorde in de eerste vijf minuten van de wedstrijd.

‘In principe is de balans vier jongens met dubbele cijfers, en nog twee met achten,’ begon Hurley te zeggen, waarna hij even pauzeerde voordat hij eraan toevoegde: ‘We hebben veel antwoorden.’

Bingo. Oh, natuurlijk hebben de Huskies chemie, teamwerk, energie, doorzettingsvermogen, toewijding, broederlijke liefde… de lijst gaat maar door… maar Hurley kan het allemaal in één kom gooien en er dit van maken: Antwoorden. Ze hebben antwoorden. En ze hebben antwoorden omdat ze, van top tot teen, het beste universiteitsbasketbalprogramma in Amerika zijn. En uit de opmerking van Hurley een paar dagen geleden over het feit dat zijn team 'kogelvrij' was, tot aan deze laatste opmerking over het feit dat zijn team 'antwoorden' had, is het duidelijk dat dit allemaal zo ontworpen was.

Ga dieper

READ  Savannah Banana verlaat College League vanwege fulltime capriolen

Zijn Dan Hurley en zijn 'Bulletproof'-team overdreven zelfverzekerd? “Dit is wat wij zijn”

Nou ja, zelfs de weg van UConn naar de Final Four – openingsrondewedstrijden in Barclays Center voor dit bezoek aan TD Garden – is iets dat Hurley wil dat je weet. gebeurdwerd niet afgeleverd vanuit een met rook gevulde kamer door NCAA-mensen te huisvesten die dachten dat het cool zou zijn als Huskies-fans leuke uitstapjes naar Brooklyn en Boston konden maken.

Hurley bracht dit punt woensdag naar voren tijdens zijn mediasessie. Hij deed het donderdagavond opnieuw na een uitstapje boven de staat San Diego. ‘Daarvoor moesten we veel wedstrijden winnen,’ zei Hurley, alsof er een nationaal debat woedde over de overwinning van de Huskies in Brooklyn en Boston.

Eén persoon die vooral van de Boston-kant geniet, is Karapan, die opgroeide in het nabijgelegen Southboro, ongeveer 48 kilometer ten westen van Boston. Maar hij maakte duidelijk dat er bij dit alles geen greintje stress zit – niet door het proberen een tweede nationale kampioenschap op rij te winnen, en niet door het spelen in een functioneel gebouw in zijn achtertuin.

“Nee, het is nooit stressvol,” zei hij.

Waar komt dat vandaan?

“Het is echt de training”, zei Karapan. Hij wees er verder op dat de Huskies vorig jaar op “het grootste podium” stonden en dat het team van dit jaar “veteranen heeft die de leiding blijven nemen”, maar zijn reflexmatige reactie was om op Hurley te wijzen.

Als het arrogantie is, dan is het arrogantie zonder boosaardigheid. Hurley opende donderdag zijn mediasessie na de wedstrijd door verbale rozenblaadjes te leggen op San Diego State-coach Brian Dutcher en zijn programma. “We kennen de cultuur van de staat San Diego en hoe ze samen waren”, zei Karaban.

Je zou kunnen zeggen dat pronken vereist dat je op het logo van het andere team danst. Dat is niet wat hier gebeurt. Je Husky wil gewoon dat je begrijpt waar hij voor staat. Ze laten het zien, en ja, natuurlijk, ze zeggen het.

(Foto van Donovan Clingan die een schot van Lamont Butler uit de staat San Diego blokkeert: Michael Reeves/Getty Images)