Nederland, Tauranga en een ‘amateur’-trainingsveld: ‘De woorden van de coach deden ons pijn’

“Als ik je één advies zou mogen geven, zou ik zeggen ‘aarzel niet om naar Tauranga te gaan’. Ik deed het 30 jaar geleden, ik had het veel eerder moeten doen”, vertelt de taxichauffeur me op weg van het vliegveld naar de haven.

Ik reis naar Bay Oval, de belangrijkste sportlocatie in de beroemde stad Tauranga, 200 kilometer (125 mijl) ten zuidoosten van Auckland op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland.

Bay Oval maakt deel uit van Blake Park, een sportcomplex met talloze velden voor het spelen van de populairste sporten van Nieuw-Zeeland, zoals cricket, hockey, rugby, rugby sevens en touch rugby. Het ligt in een uithoek van zijn eigen stad, maar het is geweldig, op slechts een steenworp afstand van de Bay of Plenty en over het hoofd gezien door de torenhoge Maunganui (of Maua, zoals het hier vaak wordt genoemd).

Een Google-zoekopdracht naar afbeeldingen beloofde de schoonheid van het gebied, maar de realiteit trotseert zelfs die verwachtingen. Locals zeggen dat het weer altijd goed is en dat de hoeveelheid licht nog hoger is.

Maar niet iedereen is hier nu gelukkig.

“Toen we hier woensdag kwamen, dachten we: ‘Wat is dit? Ik ga hier niet over trainen'”, zei de Nederlandse manager Andries Jonger vorige week, voorafgaand aan de eerste groepswedstrijd van de Women’s World Cup, mede georganiseerd door Nieuw-Zeeland en Australië.

Het stadion wordt voornamelijk gebruikt voor cricket – het heeft zowel internationale heren- als damesinterlands in die sport georganiseerd – maar is een van de locaties die door de FIFA zijn voorgesteld voor concurrerende landen om te gebruiken als oefenterrein tijdens dit toernooi. Omdat het relatief dicht bij hun groepswedstrijden in Wellington en Dunedin ligt, werd het door de Nederlanders gekozen en vervolgens aan hen toegewezen.

“We hebben eerder onze zorgen geuit over het cricketveld”, voegde Jonker eraan toe, die zich voorbereidt op het opnemen tegen titelverdediger USA op donderdag in hun mid-table Groep E-wedstrijd – een herhaling van de WK-finale van 2019. “We hebben beloftes gekregen en nu zijn we erg teleurgesteld en boos. We zijn niet tevreden.

“We willen een beter product, een betere competitie en beschouwen onszelf als een beter team. Het past niet. Het past bij amateurisme van de hoogste orde.

Op 10 minuten lopen van het stadion staan ​​kleine, pittoreske huisjes. Een rustige plek waar mensen naar buiten rennen om de frisse lucht in te ademen. Kinderen verzamelen zich met hun ouders op veel speelplaatsen. Als het zomer is en geen winter op het zuidelijk halfrond, is dit gebied waarschijnlijk vol met surfers.

Er is hier geen groot bewijs van voetbal – het is verre van de favoriete sport van Nieuw-Zeeland en in vergelijking met wedstrijden die in Australië worden gespeeld, zijn WK-tickets uitverkocht. relatief langzaam.

Een paar minuten lopen is Just Hockey & Cricket Express, een winkel voor sportartikelen. Binnen heeft Pip Thickberry de leiding.

“De eerste keer dat ik daar speelde was 15 jaar geleden. Ik zat op de middelbare school en we hadden een laatste cricketwedstrijd”, zegt hij over Bay Oval. “Zelfs toen was het een van de grootste locaties hier. We voelden ons opgewonden om daar te spelen. Veel mensen gingen daarheen en keken naar ons. In de zomer doen mensen daar echt mee aan wedstrijden, ook als ze scholieren zijn.

Hij legt uit dat de lokale bevolking zo dol is op de plek dat het gemakkelijk kan vollopen met meer dan 12.000 mensen.

Digbery kende de woorden van Jonger.

“Ik denk dat het een goede faciliteit is om basistraining te kunnen doen, maar als ze wedstrijden op het volledige veld willen spelen, zal het heel moeilijk worden”, zegt hij.

“Het woord is triest – zo voelen we ons”, zegt een andere inwoner van Tauranga – een cricketfan die met een kopje koffie zit in een bar in de buurt van het stadion. “We waren erg blij om een ​​van de steden te zijn die gastheer zal zijn van een van de Women’s World Cup-teams. We zijn erg trots op onze Bay Oval. Het stadion is erg nieuw en heeft veel faciliteiten. Er zijn niet veel stadions in Nieuw-Zeeland die professionele kleedkamers kunnen hebben, en deze wel. Het gras is goed onderhouden.

De woorden van de coach deden ons pijn.

Een andere man mengt zich in ons gesprek.

“Het is een mooi veld”, zegt hij. “Je krijgt een veel beter idee van wat er aan de hand is. En in de zomer gaan veel mensen daarheen op cricketdagen en je kunt op het gras rond het veld liggen en iedereen erop zien – je kunt zien wat er aan de hand is.”

Beiden zijn het erover eens dat de visie van Jonker op een bepaalde manier kan worden begrepen, aangezien sommige aspecten van een cricketstadion goed voetbal in de weg kunnen staan.

‘Maar weten ze dat niet?’ men vraagt. “Er is tenslotte niets dat niet op het cricketveld staat.”

Het probleem van Jonger lijkt volledig verband te houden met turf en het bestaan ​​van het cricket-‘plein’, waar batting en bowling plaatsvinden in het midden van het spel; Het gras op een cricketveld wordt veel korter gehouden dan op een voetbalveld en dit beperkt het vermogen van zijn ploeg om een ​​volledige 11 tegen 11-sessie te spelen.

“Als je er met je knie of schouder op valt, heb je misschien een probleem”, zei de 60-jarige. “Als je heel snel van gras naar dat veld gaat, is dat niet goed voor de spieren en pezen die al onder spanning staan.

“We kunnen rond dat veld trainen met andere oefeningen, maar 11 tegen 11 werkt niet.”

Het is moeilijk te zeggen in hoeverre hij een punt heeft – alleen degenen op het veld kunnen met zekerheid zeggen hoe het voelt en of het op andere velden anders speelt. In mijn ogen ziet het gras er smetteloos uit.

Nederland hoorde van de primaire functie van Bay Oval en stemde ermee in om daar te trainen, maar kreeg te horen dat het ‘plein’ zou worden verwijderd. De FIFA bevestigde dat het probleem was opgelost door het grondpersoneel, maar dat stelde Jonker niet tevreden.

“Jönger vertelde ons vorige week dat de FIFA hen in oktober en februari had beloofd dat het cricketgedeelte van het veld zou worden verwijderd”, zegt NU.nl-journalist Jeroen van Barneveld. Atletisch. “Volgens Jonker zei de FIFA: ‘Maak je geen zorgen, het komt goed.’

“Maar het werkte niet. Toen een medewerker een week voor de eerste training in Tauranga arriveerde, stond het cricketterrein er nog. Er was alleen een laag gras overheen gelegd.

“Na de eerste training op dit cricketveld zijn drie Nederlandse stafleden op zoek gegaan naar een nieuw oefenterrein in en rond Tauranga. Ze hebben zes plaatsen bezocht, maar ze waren allemaal niet goed genoeg. Ze overwogen om slechts één sessie naar Hamilton te gaan, maar de twee uur durende vlucht naar Dunedin voor hun eerste wedstrijd de dag ervoor was te ver om te rijden – Hamilton ligt op anderhalf uur rijden van Tauranga.

Een FIFA-bron sprak op voorwaarde van anonimiteit om hun positie te beschermen Atletisch Het ‘vierkant’ zou harder zijn dan de rest van het veld, maar het is zachter geworden en het Nederlandse kamp weet het, zei hij. Vanuit het oogpunt van FIFA is de ondergrond volkomen veilig en geschikt, de Nederlanders hadden kunnen kiezen voor andere aangeboden locaties, maar leken blij met hun keuze en ze wisten waar ze aan begonnen bij het kiezen van deze ondergrond.

Het officiële standpunt van het bestuursorgaan van het wereldvoetbal is wat diplomatieker.

In een verklaring staat: “FIFA werkt samen met Nederland en ondersteunt al hun verzoeken tijdens het toernooi, inclusief hun trainingslocatie voor het teambasiskamp.”

(Bovenste foto: Atletiek)