Maak kennis met de deelnemers van seizoen 21 – Billboard

Kleine Annie

kind: 23 januari 1999 – Harlem, New York City, New York

Mijn favoriete alumni: Jordin Sparks, Fantasia, Jennifer Hudson, Kelly Clarkson

Muzikale invloeden: Beyonce, Michael Jackson, Freddie Mercury, Whitney Houston, Etta James, Ella Fitzgerald, Amy Winehouse, Bruno Mars, Lipa, Drake, Childish Gambino.

Ten eerste Idool expertise: “Ik kan me geen tijdperk herinneren waarin ik het niet wist Amerikaans idool. Je zult zien hoe [the contestants] Ik ging van iemand die slechts een auditie was naar iemand die op een enorm podium optreedt en geliefd is bij heel Amerika. Ik dacht: “Op een dag wil ik mezelf zijn.”

Wé Ani groeide ook op in Harlem en New Jersey, Wé Ani’s eerste muziekherinneringen waren luisteren naar de soundtrack van de film uit 1939 De tovenaar van Oz Bekijk dan de film. “We hadden het op VHS. Ik legde het neer en drukte op de terugspoelknop zodra ik erachter kwam hoe ik op de terugspoelknop moest drukken en toen dacht ik Wiz En ik dacht: “Ik wist niet dat ze andere versies konden maken”, en het verbaasde me. Dus ik begon in veel verschillende artiesten te duiken en wist dat de muziek me een geweldig gevoel gaf.”

Later werd ik me bewust van haar vocale talent. “Ik wist dat ik een deuntje kon maken, maar ik dacht er niets van. Ik was een beetje naïef omdat ik dacht dat iedereen kon zingen. Ik dacht dat je om een ​​ster te zijn alles moest doen, omdat Whitney [Houston] Ze acteerde, zong en sneed een kleed op het podium. Beyoncé deed hetzelfde. Michaël [Jackson] deed hetzelfde. Dus ik dacht: ik moet dansen, ik moet een instrument bespelen, ik moet acteren. Toen ik 11 was, zeiden mensen tegen me: “Je klinkt als een volwassene als je zingt.” En ik zei: is niet iedereen? Mijn zangstem was heel diep en mijn spreekstem veel luider [than it is now]. “

Toen ze 12 was en op de middelbare school zat, “had ik het heel moeilijk en had ik niemand. Ik had geen vrienden of zo. Gelukkig had ik mijn familie bij me, maar ik had muziek en toen Ik heb Quinn gevonden.” En ik luisterde veel naar hun albums. Ik begon te zingen vanuit een plek van wanhoop, denkend: “Ik moet dit naar buiten brengen. Als hun muziek me dat gevoel geeft, kan ik misschien iets schrijven dat kan zorg ervoor dat iemand anders zich ook een beetje beter voelt.” “Toen schreef ze haar eerste liedje, ‘Solitude’. Je zou niet denken dat het door een 12-jarige is geschreven. Ik luisterde naar veel emo-dingen, veel grungy, stoere, agressieve muziek. Ik was mentaal in een donkere plaats, maar ik probeerde anderen op te vrolijken.”

Op de middelbare school zong ze in musicals, incl La Mancha-manEn 42e straat En vieren. Tegelijkertijd deed de tienerzanger zijn huiswerk en ging hij ook naar New York City om in bars te zingen. “Mijn doel was om die volwassenen die op een doordeweekse dag in een bar zaten te drinken en naar een wedstrijd te kijken, zover te krijgen dat ze zich omdraaiden en naar mij keken.”

Is dat gebeurd? “Ja. Ik ben koppig en heel koppig. Ik wilde mensen een leuke tijd bezorgen.” Ze werd niet betaald om in bars te zingen, maar toen ze 16 was, trad ze op in de Harlem Minton’s Playhouse Jazz Club via een naschools voorbereidingsprogramma en kreeg ze een cheque van $ 50. Dit leidde tot optredens in Carnegie Hall, Jazz in Lincoln Center, de Library of Congress en Apollo, waarbij ze vier keer deelnam aan die beroemde locatie en twee keer de eerste plaats won in de categorie volwassenen, ook al was ze nog maar 16. .