Bijeenkomsten in Los Angeles en New York onderstrepen de sterke steun van andere vakbonden – Deadline

GT

Bijgewerkt met details van de bijeenkomst in Los Angeles… Op de tweede dag van de eerste staking van de Writers Guild of America in 15 jaar, houdt de gilde grote bijeenkomsten aan beide kusten met leden die uiteenzetten hoe ze hier zijn gekomen, wat er aan de hand is en wat de toekomst biedt.

Piketlijnen braken eerder woensdag toen de WGA East bijeenkwam in The Great Hall in Cooper Union in New York City en de WGA West bijeenkwam in het Shrine Auditorium in Los Angeles. Het evenement op de eerste is gepland voor 18.00 uur ET, terwijl de menigtebijeenkomst op de laatste is gepland voor 19.00 uur PT. De Grote Zaal heeft een capaciteit van bijna 1.000 mensen, en het voormalige heiligdom voor de Academy Awards biedt plaats aan ongeveer 6.000 mensen.

Hoewel de bijeenkomst in de Grote Zaal iets langer duurde dan verwacht voordat de bijeenkomst begon, was het publiek duidelijk opgewarmd, volgens bronnen op de locatie. Er was een enorm applaus van de WGA-leden toen er solidariteit werd gevraagd van andere vakbonden en vakbonden zoals IATSE. “De hele arbeidersbeweging staat achter ons”, zei een WGA-leider tegen de menigte. “Het Witte Huis staat achter ons.”

Hoewel de bijeenkomst in de Grote Zaal iets langer op zich liet wachten dan verwacht, laaide de menigte zichtbaar op, volgens bronnen op de locatie. Er was een enorm applaus van de WGA-leden toen er solidariteit werd gevraagd van andere vakbonden en vakbonden zoals IATSE. “De hele arbeidersbeweging staat achter ons”, zei een WGA-leider tegen de menigte. “Het Witte Huis staat achter ons.”

Het evenement dat vanavond door de Shrine aan de westkust wordt georganiseerd, begon ook later dan gepland, vanwege een groot aantal check-ins, en zag steunbetuigingen van DGA-onderhandelingscommissievoorzitter John Avent, evenals leiders van de IATSE en SAG- AFTRA-leiders. Lindsey Daugherty, president van Hollywood Teamsters, heeft ook sterke steun verleend aan de WGA en kreeg een staande ovatie van het vakbondspubliek, horen we.

Misschien wel de luidste en meest intense ovatie van de avond ging naar WGA-hoofdonderhandelaar Elaine Stutzman. Het publiek stond eerder die avond al snel op met een staande ovatie voor Stutzman.

Deadline Praat met enkele mensen op de locatie in Manhattan voordat deze vergadering begint.

Kort nadat hij bij de WGA kwam, kreeg John Mahon zijn eerste glimp van de wereld waarin hij wilde dat alle tv-komedieschrijvers zoals hijzelf zouden kunnen leven en werken: hij was op de set, met de productie waar hij aan gehecht was voor hem, Hij schreef.

“Het leert je als schrijver echt om dat soort specifieke ervaring te hebben”, zei Mahon woensdagavond nadat hij met andere geweldige WGA-schrijvers door Manhattan was gemarcheerd naar een bijeenkomst van gildeleden op Cooper Union College. “Omdat je de beperkingen kunt zien; je kunt zien hoe je ideeën daadwerkelijk worden gerealiseerd. Als je in een kamer op papier schrijft, is het gemakkelijk om al deze ideeën te bedenken, maar om ze daadwerkelijk geïmplementeerd te zien en op set – dat is een ervaring van onschatbare waarde.”

Het verlies van deze ervaring voor jongere schrijvers is een van de redenen waarom Mahone schreef Onze vlag betekent de dood En meisjesHij zei dat hij zich deze week bij de piketlijn had aangesloten. Toegang tot producten, zei hij, “is een enorme hindernis voor ons geworden.”

“Vroeger werd je betaald om je aflevering op de set te verslaan,” zei hij. “Maar die tijd is een paar jaar geleden voorbij.”

Onder de mensen die woensdag naar de bijeenkomst van vakbondsleden in Manhattan gaan, is Alex Zaragoza, die bij de WGA kwam als schrijver voor de nieuws- en cultuuruitlaat, en haar lidmaatschap staat op het punt haar schrijfcarrière voor televisie te veranderen. Toen de vakbond stemde om te staken: “Ik ben net klaar met werken aan een show die nog niet naar series is gegaan”, zei Zaragoza terwijl ze haar piketbord overhandigde aan de vakbondsvertegenwoordiger en zich voorbereidde om zich bij andere schrijvers te voegen in het Foundation Building, ook bekend als de Grote Zaal, op Cooper Union College voor een vergadering Alleen voor leden Gesloten voor de pers.

“Ik was net klaar, een maand geleden, met een andere show waaraan ik had gewerkt,” zei Zaragoza, “en dus zat ik echt te wachten – letterlijk te wachten om te zien of ik zou kunnen werken en proberen te plannen wat Ik zou het doen als ik niet in mijn huidige vakgebied zou kunnen werken. Mijn huidige beroep is tv. Wat ga ik doen om geld te verdienen?”

Zaragoza beschreef haar ervaring met de WGA bij Vice, waar ze vakbondsvertegenwoordiger was in het onderhandelingscomité, als transformerend.

Ze zei: “Het was de eerste keer dat ik een vakbondsbaan had, en het verschil maakte dat ik me niet verloren voelde, en ik voelde me echt onderdeel van een eenheid die vocht voor teamwerk, omgaan met slechte managers, ervoor zorgen mijn collega’s die daar werkten kregen een vergoeding.” Handig als ze werknemers moeten ontslaan – ik bedoel veel dingen.”

Ze was het ermee eens dat de WGA nu te veel van haar leden vroeg, maar zei: “Dit is het punt: we hebben hiervoor gestemd. En we hebben met een overweldigende meerderheid ja gestemd omdat we het belang ervan kennen. Het vraagt ​​te veel, maar het vraagt ​​wat we hebben nodig: We moeten vechten. … Wat was Bijna 100 procent van onze leden zijn bereid om de straat op te gaan om te pikken en die cheques in te trekken. Omdat we weten dat voor het grotere goed, het grotere goed, voor onze werkelijke toekomst, dat is wat nodig is. En hoe moeilijk het ook is, dat is wat er moet gebeuren.’

Meer dan een maand nadat de gesprekken waren begonnen over een nieuw drievoudig contract tussen de WGA en de Alliance of Motion Picture and Television Producers, kwam er eind mei 1st een einde aan met nog maar een paar uur over op het bestaande contract. Ondanks het stemmandaat van bijna 98% dat WGA-leden in april vakbondsleiders gaven, namen de studio’s de mogelijkheid van arbeidsactie niet serieus of kon het ze niet echt schelen. Omdat de twee partijen ver uit elkaar lagen over geld, transparantie, werkzekerheid en zelfs over de rol van schrijvers in de steeds veranderende industrie, kondigde de WGA-leiding een staking af die begon in de vroege uren van 2 mei.

De laatste keer dat de WGA in staking ging in 2007-2008, duurde de arbeidsrechtzaak 100 dagen.