Koolstof in de Europese Unie heeft 100 euro bereikt, waardoor de kosten van vervuiling een recordhoogte bereiken

LONDEN (Reuters) – De prijs van vergunningen op de koolstofmarkt van de Europese Unie bereikte dinsdag voor het eerst 100 euro ($ 106,57) per ton, een weerspiegeling van de stijgende kosten die fabrieken en energiecentrales moeten betalen als ze vervuilen. .

Het European Union Standard Allowance (EUA)-contract steeg tot 101,25 euro per ton en werd tegen 1549 GMT verhandeld tegen 100,49 euro per ton.

EUA’s zijn de belangrijkste valuta in het emissiehandelssysteem (ETS) van de Europese Unie, dat fabrikanten, energiebedrijven en luchtvaartmaatschappijen dwingt te betalen voor elke ton kooldioxide die ze uitstoten als onderdeel van de inspanningen van het blok om zijn klimaatdoelstellingen te halen.

Hoe meer uitstoters betalen voor EU-koolstofvergunningen voor elke ton CO2 die ze produceren, hoe groter de stimulans om te investeren in koolstofarme technologieën en over te stappen op schonere brandstoffen.

EU-landen en wetgevers kwamen eind vorig jaar hervormingen van de EU-koolstofmarkt overeen, waardoor een optimistische stemming ontstond die de afgelopen weken is versterkt nu bedrijven de deadline van april naderen om voldoende CO2-vergunningen te kopen en in te dienen om de uitstoot van vorig jaar te dekken.

Handelaren zeiden ook dat voorspellingen van koeler weer en lagere windsnelheden de afgelopen dagen de vraag naar vergunningen van fossiele brandstofgeneratoren hebben aangewakkerd, en dat speculatieve aankopen de prijzen hebben opgedreven.

De prijsstijging volgt ook op een sterke stijging van de vraag naar CO2-vergunningen in de energiesector in 2022, toen de slinkende Russische gasvoorziening de stroomopwekking in de EU met 7% deed stijgen uit steenkool, de meest kooldioxide-intensieve fossiele brandstof, ondanks de hoge kooldioxideprijzen.

De terugkeer naar steenkool heeft geleid tot bezorgdheid over de Europese klimaatdoelstellingen, hoewel EU-beleidsmakers zeggen dat het een kortetermijnreactie is – en hogere prijzen voor fossiele brandstoffen, steenkool en gas zullen uiteindelijk de verschuiving naar hernieuwbare energie versnellen.

Stijgende koolstofprijzen zijn echter de oorzaak van politieke spanningen in de EU, en het overschrijden van de drempel van € 100 zal het prijsdebat waarschijnlijk opnieuw doen oplaaien.

Polen, dat het grootste deel van zijn elektriciteit uit steenkool produceert, heeft speculanten de schuld gegeven van de stijgende kooldioxideprijzen en heeft EU-interventie gezocht om prijsstijgingen te beteugelen. De Spaanse premier Pedro Sanchez riep vorig jaar op tot een prijsplafond voor kooldioxide om de stijgende inflatie tegen te gaan.

Andere EU-landen beschouwen hogere koolstofprijzen als essentieel voor het behalen van de klimaatdoelstellingen. Een diplomaat uit een EU-land, die op voorwaarde van anonimiteit sprak, zei dat de sterke koolstofmarkt de “juiste signalen” naar investeerders en de industrie had gestuurd over de noodzaak om de overgang van fossiele brandstoffen te versnellen.

jaren van zwakte

De EU ETS werd gelanceerd in 2005 en de prijs daalde tot bijna nul in 2007 tijdens de wereldwijde financiële crisis toen de markt overaanbod had.

Jaren van zwakte volgden totdat de kooldioxideprijzen zich begonnen te herstellen in 2018, toen de Europese Unie ermee instemde overtollige vergunningen van de markt te halen.

De prijzen stegen met 150% in 2021 toen EU-beleidsmakers hun nieuwste CO2-reductiewetten invoerden.

De verhoging hielp de uitstoot te verminderen door nutsbedrijven ertoe aan te zetten over te schakelen van steenkool op gas, dat bij verbranding bijna de helft minder koolstofdioxide produceert, om te voorkomen dat ze een hogere koolstofrekening moeten betalen – hoewel de stijging van de gasprijzen vorig jaar de productie van steenkool tijdelijk goedkoper maakte.

Het niveau van € 100 wordt al lang genoemd als een prijs die enkele zeer dure technologieën zou kunnen stimuleren die als noodzakelijk worden beschouwd om de opwarming van de aarde te beteugelen.

Marc Lewis, hoofd klimaatonderzoek bij Andurand Capital Management, zei dat investeringen in waterstof geproduceerd uit hernieuwbare energie – in plaats van de traditionele productiemethode waarbij gas wordt gebruikt – economisch concurrerend kunnen worden als de CO2-prijs boven de € 100 per ton blijft.

Lewis voegde eraan toe: “Ik zou het symbolische belang daarvan niet onderschatten. Mensen zullen gaan beseffen dat we ons in een nieuw paradigma bevinden”, maar hij zei dat het eenmaal bereiken van € 100 geen garantie was dat de prijzen boven dat niveau zouden blijven.

Dergelijke technologieën zouden ook een impuls kunnen krijgen van nieuwe overheidssteun of EU-financiering, aangezien het blok stimulansen biedt aan groene industrieën, om te voorkomen dat bedrijven gaan profiteren van Amerikaanse subsidies die worden aangeboden aan bedrijven die dergelijke technologieën in Noord-Amerika ontwikkelen.

De ijzer- en staalsector is een van de bedrijven die groene waterstof willen gebruiken om te helpen bij de moeilijke taak om koolstofvrij staal te produceren.

Brussel is van plan de gratis CO2-vergunningen die sectoren als staal en cement momenteel krijgen geleidelijk af te schaffen en te vervangen door ’s werelds eerste koolstofgrensheffingen op de uitstoot van geïmporteerde goederen, om bedrijven in het buitenland dezelfde CO2-prijs te laten betalen als de Europese industrie.

Koolstofkosten variëren wereldwijd sterk, met vergunningen in het Chinese schema die momenteel minder dan $ 10 kosten.

Analisten zeiden dat de Europese koolstofprijs onder de 100 euro zou kunnen dalen, aangezien de Europese Unie dinsdag overeenkwam om meer koolstofvergunningen te veilen om 20 miljard euro op te halen om landen te helpen van Russisch gas af te komen.

“Handelaren lijken de kortetermijnimpact te negeren van extra voorraden die op de markt komen… .

“Ik verwacht een correctie zodra wijzigingen in veilingkalenders worden aangekondigd”, zei hij.

($ 1 = 0,9384 euro)

(Rapportage door Kate Abnett, Susannah Toodle, Nina Chestney en Nora Polley); Bewerking door Susan Fenton, Barbara Lewis en Thomas Janowski

Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.