Homer’s 60e Aaron Judge behaalt een enorme overwinning voor de Yankees

Het was een van die avonden, het soort dat je doet denken aan de vuistregel van het honkbal van de afgelopen eeuw: daar zijn de Yankees, dan is er nog iedereen. Van sepiatinten tot hifi, geen enkel ander team schrijft geschiedenis, toen of nu, met zo’n grootsheid en resonantie.

In de negende inning op dinsdag in de Bronx, Aaron Rechter Hij werd de derde speler in de geschiedenis van de MLS die 60 homeruns in één seizoen bereikte. De anderen waren ook Yankees: Babe Ruth in 1927 en Roger Maris in 1961, die beiden teamgenoten hadden. Voor Ruth was het Lou Gehrig, voor Maris was het Mickey Mantell.

Dus wat had de nummer 60 homer kunnen volgen om te oordelen, anders dan het laatste Grand Slam-gevecht van Giancarlo Stanton, later in die inning, om de Pittsburgh Pirates met 9-8 te verslaan? Geen enkele andere actieve speler kan zich zo goed inleven in Judge als Stanton, die voor Miami in één seizoen gelijk was aan 59 homeruns. Stanton moest een nacht als deze verslaan, met laag geschreeuw op de linker veldstoelen.

“Dat is de handtekening van Giancarlo Stanton, een laser van drie meter hoog op het veld”, zei de rechter later bewonderend in de verhoorkamer. “Daarvoor had ik een goede plek op de eerste rij. Ik denk dat het hele team gek is geworden.”

De rechter leidde de aanval vanuit de bunker om Stanton op het paneel te groeten. De jacht van de rechter op een AL – 61 record, door Maris – is een persoonlijke prestatie in een teamspel. Ruth en Maris sloten hun vergulde seizoenen af ​​met kampioenschappen en Judge speelde nooit in een wereldkampioenschap. Hij koestert zich niet in zijn stat-lijn.

“Hij werd vanavond 60 en er gebeurde niets”, zei Stanton. “Hij heeft meer werk te doen. Zo denkt hij. Zo zal het altijd zijn.”

Wat de Yankees ook te wachten staan, die Toronto met vijf en een halve wedstrijd leiden in de AL East, Judge zal altijd een plaats hebben in de 60-thuisclub, wat slechts een geplande groep van drie is – in ieder geval de AL-versie. Barry Bonds, Mark McGuire en Sammy Sosa waren er ook, in de National League, vlak voordat de honkbaltests op doping begonnen.

McGuire en Susa Maris slaagden in 1998. Ze eindigden allebei het volgende seizoen opnieuw op 61, en de Bonds vestigden het record met 73 homeruns in 2001. Daarvoor zei Yankees-manager Aaron Boone dat 60 een onmiskenbare uitstraling had. De keurmeester bracht haar niet alleen tot leven, maar deed dat zonder noemenswaardige concurrentie.

“Ik kom erop terug dat hij het dit seizoen doet, in de context van dit seizoen”, zei Boone, erop wijzend dat Kyle Schwarber uit Philadelphia in 2022 het op een na hoogste aantal homeruns had. “Hij heeft er 40. Hij is tweede. Ik bedoel, hij is Ongelooflijk, 60 tot 40. Toen ik aan het spelen was, sloegen jongens routinematig in de jaren 50 en 40, daar ineengedoken. Het gebeurt nu gewoon niet.

“En om zo ver voorop te staan ​​op het veld en op het niveau te zijn dat het is, te streven naar een slagtitel, dit soort totaalspel te spelen – op een teleurstellende avond tot dat moment probeerde ik het op te drinken. Ik bleef het nummer 60 op het bord rond de honken rennen. Het is moeilijk voor mij om het onder controle te houden.”

De keurmeester – die een snelle oproep kreeg, voornamelijk om de wedstrijd gaande te houden – sloot de avond af als AL. aanvoerder Elke drievoudige kroonklasse, met een gemiddelde van .316 en 128 slagen om mee te gaan met 60 homeruns. Slechts twee Yankees (Greg en Mantell) hebben de Triple Crown gewonnen.

Voor een speler die oriëntatiepunten najaagt, lijkt Judge opmerkelijk zonder druk te spelen. Hij schoot zijn weddenschappen 58 en 59 op zondag in Milwaukee, en raakte vervolgens 60 in zijn volgende wedstrijd. Toen Stanton in 2017 59 metgezellen bereikte, eindigde hij het seizoen zonder contact in zijn laatste drie wedstrijden.

“Hoe ben je ermee omgegaan? Door het niet te hebben,” zei Stanton. “Je kunt er natuurlijk niet aan ontsnappen en je kunt je er ook niet voor verbergen. Je kunt op het veld zeggen, je kunt hun bowler vertellen dat hij niet degene wil zijn die opgeeft. Dat is allemaal afleidend, lawaai van buitenaf. Je zou dat allemaal eruit moeten kunnen persen en in je territorium moeten blijven.”

De rechter deed dat tegen Will Crowe, een trouwe piraat en een van de grootste zonen van mijn broer, Red Roving, een Hall of Fame Yankees-bowlingspeler met een plaquette in Monument Park. Crowe daagde Judge uit met een 3-1 duik met 94 mph, en Judge schoot hem 430 voet de linker veldstand in.

Michael Kessler, 20, een werper en verdedigende speler voor het City College honkbalteam in New York City, greep de bal, stuiterde hem en gaf hem terug aan de rechter. Hij ontmoette de rechter en verdiende vier ondertekende honkballen en één ondertekende knuppel.

De rechter glimlachte toen hem werd gevraagd wat hij dacht nadat hij Homer had geslagen. Hij raakte eerder in de wedstrijd volle honken en zelfs met Homer staan ​​de Yankees nog drie wedstrijden achter.

“Oh man, jij idioot”, zei de rechter. ‘Je had dit wat eerder moeten doen.’

In de historische context is Judge echter veel te vroeg. Ruth bereikte 60 in de 154e wedstrijd van de Yankees in 1927, en de Maris kwamen daar in hun 159e wedstrijd in 1961. Dinsdag was pas de 147e wedstrijd voor de Yankees van de Rechter, maar hij heeft misschien veel plezier gehad met het aanpakken van zijn verheven plek in de teamgeschiedenis. .

“De kans hebben om honkbal te spelen in het Yankee Stadium met een vol huis en een team dat op de eerste plaats staat, daar droom je van”, zei Judge. “Ik hou van elke seconde.”