Het bergkristal lag bijna twee eeuwen in het museum – en toen ontdekten ze dat het geen steen was

In 1883 werd wat werd beschouwd als een decoratieve edelsteen gecatalogiseerd en geplaatst in de mineralogiecollectie van het Natural History Museum in Londen.

Agaat werd gevonden in centraal India, zoals het werd genoemd Volledig bolvormigongeveer 6 centimeter lang en een lichtroze kleur.

Ondanks de schoonheid van de steen, “dacht men niet dat het een grote andere betekenis zou hebben”, aldus een persbericht van 29 maart van het Museum of Natural History.

Dat was totdat Robin Hansen naar de metalshow ging.

Hansen, een van de curatoren van de mineralogiecollectie, reisde kort na de tentoonstelling van agaat in het museum in 2018 naar Frankrijk.

“Terwijl ik rondkeek in het display, liet een handelaar me een wonderbaarlijk dinosaurusei zien, dat bolvormig was, met een dunne schaal en een donkere agaat in het midden”, zei Hansen in de verklaring. Dat was een lichtgevend moment waarop ik dacht: ‘Wacht even, dit lijkt veel op degene die we net in het museum lieten zien! “

Hansen besloot met enkele dinosaurusexperts te praten.

Ik sprak met paleontologen, en ze waren het erover eens dat de agaat precies de juiste maat en vorm had om mogelijk een ei te zijn, en de steen toonde bewijs dat het ooit tegen andere bolvormige rotsen was gedrukt, net zoals een ei in een nest klauwt, zei Uitgave.

Bij nader onderzoek ontdekten de onderzoekers dat het agaat bekleed was met een dunne witte laag, waarschijnlijk een eierschaal.

“Het werd correct geïdentificeerd en gecatalogiseerd als agaat in 1883 met behulp van de toen beschikbare wetenschappelijke kennis”, zei Hansen in de verklaring. “Pas nu we ons realiseren dat dit exemplaar iets extra speciaals had: opaal heeft deze bolvormige structuur gevuld, wat een dinosaurusei blijkt te zijn.”

Ontdek het ei

Het ei werd voor het eerst ergens tussen 1817 en 1843 verzameld door een man genaamd Charles Fraser die in die tijd in India woonde, volgens de verklaring.

Het museum zei dat dit betekent dat het ei werd verzameld “minstens 80 jaar voordat dinosauruseieren wetenschappelijk werden geïdentificeerd”.

Verhaal gaat verder

Het bestaan ​​van dinosaurus-eierschalen werd volgens het museum pas in 1923 bevestigd toen een heel nest in Mongolië werd gevonden.

Het kan een meervoud zijn geweest voordat het woord “dinosaurus” verscheen, aangezien het woord dat niet was Gedefinieerd tot 1842Volgens het museum.

De timing van de ontdekking van het ei betekent dat het mogelijk het eerste dinosaurusei is dat ooit is gevonden – en ze wisten het niet eens.

Op basis van de leeftijd van het ei en de plaats waar het werd gevonden, denken paleontologen dat het volgens de verklaring toebehoorde aan een titanosaurus, de grootste dinosaurus op aarde.

Het leven is als een titanosaurus

Titanosauriërs leefden van 163,5 miljoen jaar geleden tot ongeveer 66 miljoen jaar geleden, volgens Encyclopedia Britannica, en ze konden wel 25 meter hoog worden, waardoor ze Het grootste landdier ooit geweten.

Vergeleken met hun grote omvang als volwassene, waren hun eieren verrassend klein, zoals blijkt uit lange granaten uit India.

Paleontoloog Paul Barrett zei in de release: “Het lijkt echt vreemd omdat dit enorme dieren waren, maar wat ze in plaats daarvan deden, was veel eieren leggen. Veel levende dieren die we kennen, gebruiken deze afweging, waarbij ze ofwel investeren in een klein aantal eieren groter of in een groter aantal kleinere eieren.

“Het lijkt erop dat de titanosauriërs een strategie hebben gevolgd om grote klauwen van ongeveer 30 of 40 kleine eieren te leggen,” zei hij.

In de verklaring stond dat paleontologen ook geloven dat dinosaurussen regelmatig terugkeerden naar vulkanische gebieden om hun eieren te leggen omdat het warm was.

“Dit zal ook helpen verklaren hoe chalcedoon is ontstaan”, aldus het museum. “Het is mogelijk dat kort nadat de titanosaurus zijn eieren in het warme zand had gelegd, een nabijgelegen vulkaan uitbarstte.”

Volgens de verklaring had het vulkanische gesteente het nest van een dinosaurus bedekt, dat vervolgens stolde en de hoeveelheid eieren achterliet die in de steen werd gezogen. De foetus zou zijn verrot, en met silica beladen water zou de leegte hebben gevuld en uiteindelijk verharden tot de prachtige roze steen die we vandaag zien.

Zestig miljoen jaar later werd het in India opgegraven en naar Londen gebracht.

De eieren en andere exemplaren zijn te zien in het Natural History Museum in Londen als onderdeel van de tentoonstelling “Titanosaur: Life as the Biggest Dinosaur”.

Een visser haalt een “riviermonster” uit de wateren van Texas en maakt Tik Tok bang. Dit zijn dinosaurussen

Een grijze walvis is dood aangetroffen op een strand in Californië. Experts weten nu wat hem waarschijnlijk heeft gedood

Een nieuwe soort spin – met ‘ongebruikelijke’ paringsrituelen – is bij toeval ontdekt in het regenwoud

In de Kenyan Elephant Unit is de ‘wonderbaby’ geboren. Bekijk de foto’s en video van wanneer de nieuwe baby zich bij de kudde voegt