De lancering van NASA’s Artemis 1-testvlucht is vertraagd nadat er problemen zijn ontstaan

Na maanden van testen, probleemoplossing en reparaties hebben ingenieurs de Moon’s Space Launch System-raket gemonteerd voor de langverwachte explosie van maandag op NASA. Artemis testvlucht 1 Een missie om een ​​onbemande Orion-bemanningscapsule te sturen op een 42-daagse missie voorbij de maan en terug. Maar na het doorwerken van weersvertragingen en een korte indicatie van een waterstoflek, dwong een koelprobleem voor een van de hoofdmotoren van de raket de managers om het aftellen te annuleren.

“We schieten niet tenzij het waar is”, zei NASA-beheerder Bill Nelson. “Ik denk dat het duidelijk is dat dit een zeer complexe machine is, een zeer complex systeem, en al deze dingen moeten werken. Je wilt de kaars niet aansteken voordat hij klaar is om te gaan.”

Het was een frustrerende teleurstelling voor de meer dan 25.000 NASA-medewerkers, hoogwaardigheidsbekleders en andere gasten die zich verzamelden in het Kennedy Space Center om getuige te zijn van de historische lancering, en voor de duizenden inwoners en toeristen van het gebied langs de wegen en stranden van het gebied.

Het was even frustrerend voor de honderden ingenieurs en technici die maandenlang werkten om de gigantische maanraket klaar te maken voor lancering. Maar het mocht niet zijn.

“Dit is slechts een deel van de ruimtevaartindustrie, en het is in het bijzonder een onderdeel van een testvlucht,” zei Nelson. “We versterken en testen deze raket en het ruimtevaartuig op manieren die je nooit zou doen met een bemanning aan boord. Dat is het doel van een testvlucht.”

NASA riskeerde echter niet de raket van $ 4,1 miljard, de krachtigste raket ooit gebouwd voor de civiele ruimtevaartorganisatie en een sleutelfactor in zijn plannen om astronauten in de komende drie jaar in het Artemis-programma terug te brengen naar de maan.

Nadat herhaalde pogingen om het waterstofkoelingsprobleem op te lossen mislukten, annuleerde lanceringsmanager Charlie Blackwell-Thompson het aftellen om 8.35 uur EDT, twee minuten nadat het twee uur durende lanceervenster om 8.33 uur was geopend.

volgende lanceer kansErvan uitgaande dat de problemen die u op maandag bent tegengekomen op tijd kunnen worden opgelost en ervan uitgaande dat er geen aanvullende brandstoftests nodig zijn, is het vrijdag 12:48 uur.

Afhankelijk van de steeds veranderende posities van de aarde en de maan, is er daarna nog maar één kans – 5 september om 17:12 uur – voordat de raket van het platform wordt getrokken en terug naar het iconische Vehicle Assembly Building voor onderhoud.

In dit geval zal de lancering waarschijnlijk eind september of, waarschijnlijker, oktober beginnen. Maar er worden geen beslissingen genomen voordat de technici de tijd hebben gehad om de gegevens te bekijken en te bepalen wat er moet worden gerepareerd of gewijzigd.

Het lanceerteam zal “tot het einde komen, ze zullen het repareren en dan zullen we vliegen”, zei Nelson.

De Artemis 1-testvlucht is bedoeld om het vermogen van de raket te verifiëren om Orion-capsules in een baan om de aarde en vervolgens naar de maan te stuwen. Ingenieurs zullen ook de talloze bemanningssystemen van het schip in de diepe ruimte testen en ervoor zorgen dat het hitteschild terugkerende astronauten kan beschermen tegen de 5.000 graden retourwarmte.

NASA is van plan om een ​​vervolg te geven aan de onbemande Artemis 1-missie door in 2024 vier astronauten op een cirkelvormige vlucht rond de maan te lanceren, waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor de eerste astronaut die in bijna 50 jaar landt wanneer de eerste vrouw en de volgende man in het tijdsbestek van 2025-26.

Maar eerst moet NASA aantonen dat de raket en capsule zullen werken zoals gepland, te beginnen met een onbemande Artemis 1-testvlucht.

SLS raket is de machtigste Gebouwd door NASA, is het 322 voet lang, weegt 5,7 miljoen pond wanneer geladen met brandstof en genereert 8,8 miljoen pond stuwkracht bij het opstijgen, 15 procent meer dan NASA’s legendarische Saturn 5, de huidige recordhouder.

Het aftellen begon op zaterdag en ging soepel door tot zondag laat in de nacht, toen zeestormen met regen en bliksem zich binnen ongeveer zes mijl van Launch Complex 39B bewogen, in strijd met de veiligheidsregels van NASA.

Na een vertraging van 55 minuten begon het tanken van zes uur eindelijk om 01:14 uur, terwijl ingenieurs, die met de afstandsbediening werkten, 730.000 gallons onderkoelde vloeibare zuurstof en waterstofbrandstof in de SLS-kern begonnen te pompen, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor nog eens 22.000 gallons die in de bovenste trap worden gepompt.

Tijdens de overgang van “langzaam vullen” naar een 10 keer snellere snelheid, detecteerden sensoren hogere dan toegestane concentraties waterstof in de navelstrengbehuizing die drijfgas naar de basis van de primaire trap leverde, wat wijst op een lek ergens in het systeem.

Nadat de vulling langzaam was teruggekeerd en de temperaturen door de leidingen in evenwicht waren gebracht, werd er snel bijgevuld en deze keer waren er geen problemen.

Toen ontwikkelde zich een ander probleem. Toen de waterstoftank vol was, werd het drijfgas omgeleid naar de vier RS-25-motoren in de basisfase om ze te koelen of te conditioneren, tot de extreem lage temperaturen die ze zouden tegenkomen bij de hoge stroomsnelheden die nodig zijn voor ontsteking.

NASA meldde dat drie van de motoren goed waren aangepast, maar motor nummer 3 “zag” aanvankelijk niet de vereiste stroom. Dit leidde tot verdere probleemoplossing, waaronder het verhogen van de druk in de lijn, zonder resultaat.

NASA heeft vier keer afgeteld om repetities en brandstoftests te doen die leidden tot de poging van maandag, en alle vier kwamen in de problemen. Tijdens de laatste test op 20 juni deed zich een lek voor in een van de 4-inch snelkoppelingen, die worden gebruikt om waterstof naar motoren te leiden voor koeling.

De installatie werd terug in het Voertuigassemblagegebouw vastgezet, maar er werd gewerkt onder omgevingscondities. Waterstoflekken treden meestal alleen op onder extreem koude omstandigheden, wat pas maandag gebeurde.

Er waren deze keer geen aanwijzingen voor extra lekken en het was niet meteen duidelijk wat het koelprobleem bij motor #3 veroorzaakte.

Alsof dat nog niet genoeg was, werd een ongebruikelijke streep vorst waargenomen aan de buitenkant van de kerntrap van de raket, een mogelijke aanwijzing voor een of ander lek. Maar het bleek dat de vorst werd veroorzaakt door een lichte spanningsscheur in de tankisolatie en geen probleem was met de lancering.

Maar de waterstofproblemen konden niet worden opgelost voor het einde van het lanceervenster en Blackwell-Thompson annuleerde het aftellen.

William Harwood

Bill Harwood heeft sinds 1984 fulltime verslag gedaan van het Amerikaanse ruimteprogramma, eerst als bureauchef van Cape Canaveral voor United Press International en nu als adviseur voor CBS News. Hij heeft 129 Space Shuttle-missies gedaan, elke interplanetaire vlucht sinds Voyager 2’s flyby van Neptunus en tientallen commerciële en militaire lanceringen. Harwood, gevestigd in het Kennedy Space Center in Florida, is een toegewijd amateur-astronoom en co-auteur van ‘Comm Check: The Final Flight of Shuttle Columbia’.