Door een onrustige nieuwe energiecentrale is Jordanië verplicht aan China, wat zorgen baart over de invloed van Peking

ATARAT, Jordan (AP) – De Attar-energiecentrale in Jordanië is bedoeld als een baanbrekend project dat belooft het woestijnkoninkrijk van een belangrijke energiebron te voorzien en tegelijkertijd de banden met China te versterken.

Maar weken na de officiële opening is de site, een zee van brokkelige zwarte rotsen in de dorre woestijn ten zuiden van de Jordaanse hoofdstad, een bron van verhitte controverse geworden. De deals rond de fabriek hebben Jordan voor miljarden dollars aan schulden aan China op de hals gehaald – allemaal voor een fabriek die niet langer essentieel is voor zijn capaciteit vanwege andere overeenkomsten die zijn bereikt sinds het project werd bedacht.

Het resultaat is het aanwakkeren van spanningen tussen China en Jordanië en het veroorzaken van verdriet voor de Jordaanse regering die de deal probeert aan te vechten in een internationale juridische strijd. Naarmate de Chinese invloed groeit in het Midden-Oosten en Amerika trekt zich terugis de schalieolieterminal van $ 2,1 miljard het bredere model van China geworden een last voor veel Aziatische en Afrikaanse landen Valse schuld en diende als een waarschuwend verhaal voor de regio.

“Atarat is een weergave van wat het Belt and Road Initiative was en is geworden”, zegt Jesse Marks, een niet-ingezeten fellow bij het Stimson Center in Washington, verwijzend naar China’s blauwdruk om wereldwijde infrastructuur te bouwen en de politieke invloed van Beijing te vergroten.

“Jordanië ontwikkelt zich als een interessante casestudy, niet over het succes van China in de regio, maar over hoe China betrokken kan raken bij middeninkomenslanden”, zei hij.

Zo’n 15 jaar geleden bedacht als een manier om nationale ambities voor energieonafhankelijkheid te verwezenlijken, veroorzaakt de schalieoliefabriek in Attar nu verontwaardiging in Jordanië vanwege het onbetaalbare prijskaartje. Als de oorspronkelijke overeenkomst voortduurt, zal Jordanië China gedurende 30 jaar 8,4 miljard dollar moeten betalen om de elektriciteit die door de centrale wordt opgewekt te kopen.

Luchtbrugarbeiders van het platteland van China zwoegen in de schaduw van de gigantische terminal, ongeveer 100 kilometer (60 mijl) ten zuiden van Oman.

Toen Shi Changqing eerder dit jaar vanuit de provincie Jilin in het noordoosten van China in de Jordaanse woestijn aankwam, was de vrees groot in de slaapzalen van de arbeiders dat het project zou vastlopen, waardoor iedereen in een moeilijke situatie terecht zou komen, zei de 36-jarige lasser. .

Verhaal gaat verder

“Het is heel vreemd om te voelen dat je hier niet gewenst bent, omdat je uit China komt”, zei hij.

Met zijn schaarse natuurlijke hulpbronnen in een regio overspoeld met olie en gas, leek Jordanië een kaartje te hebben verloren. Toen, in de jaren 2000, werd schalieolie gevangen in de zwarte schalie die buiten het land lag geraakt. Met de op drie na grootste concentratie schalieolie ter wereld had Jordan hoge verwachtingen van een grote overwinning.

In 2012 stelde de Jordaanse Attarat Energy Company de regering voor om schalieolie uit de woestijn te halen en een fabriek te bouwen die deze zou gebruiken om 15% van de elektriciteitsvoorziening van het land te leveren. Ambtenaren van het bedrijf zeiden dat het voorstel past bij het groeiende verlangen van de regering naar zelfvoorziening op het gebied van energie te midden van de onrust van de Arabische opstanden in 2011.

Maar extractie bleek kostbaar, riskant en technisch moeilijk. Toen het project vertraging opliep, sloot Jordanië in 2014 een overeenkomst van $ 15 miljard om enorme hoeveelheden aardgas tegen concurrerende prijzen uit Israël te importeren. De belangstelling voor Attar nam af.

Mohamed Maitah, CEO van Attarat Energy, zei dat hij het project over de hele wereld heeft gelanceerd – van de Verenigde Staten en Europa tot Japan en Zuid-Korea. Hij zei niet één ding.

Tot Jordans verrassing boden Chinese banken Jordan in 2017 meer dan $ 1,6 miljard aan leningen aan om de fabriek te financieren. Een Chinees staatsbedrijf, Guangdong Energy Group, kocht een belang van 45% in Attarat Power Co. , waardoor de Witte Olifant het grootste privéproject van president Xi Jinping is Belt and Road-initiatief buiten China, aldus het bedrijf.

Guangdong Energy Group reageerde niet op verzoeken om commentaar.

Experts zeggen dat de investering deel uitmaakte van een bredere Chinese aanval op een Arabische wereld die hongerig is naar buitenlandse investeringen. Het geld voor enorme infrastructuurprojecten kwam met weinig politieke verplichtingen.

“China draagt ​​niet de bagage van de Verenigde Staten met zich mee in die zin dat we ons zorgen maken over democratische processen, transparantie en corruptie”, zegt David Schenker, voormalig onderminister van Buitenlandse Zaken voor het Midden-Oostenbeleid. “Voor autoritaire landen is er wat pit in China.”

Naarmate de geruchten over de Amerikaanse onbetrouwbaarheid groeien, is China overgegaan op het verwerven van strategische activa in het Midden-Oosten, zelfs in landen met economische problemen. Hij zij Hij kocht veel Iraakse olieinschrijving een Een haven in het noorden van Libanon En ze schonken geld in het tijdperk van president Abdel Fattah El-Sisi De nieuwe administratieve hoofdstad in Egypte.

Experts zeggen dat met de overwinning van de Syrische president Bashar al-Assad in 2017 in de burgeroorlog van zijn land, China er belang bij had om te investeren in het Attarat-project in het naburige Jordanië als springplank, vooruitlopend op een wederopbouwboom in Syrië die miljarden dollars aan investeringen zou kunnen vrijmaken. .

Onder de 30-jarige PPA zal het door de staat gerunde Jordan Electric Power Company elektriciteit moeten kopen van de momenteel door China geleide Al-Attar Company tegen een exorbitant tarief, wat betekent dat de Jordaanse regering jaarlijks $ 280 miljoen zou verliezen, volgens schattingen van de Schatkist. Om de betalingen te dekken, zeiden energie-experts dat Jordanië de elektriciteitsprijzen voor consumenten met 17% zou moeten verhogen – een zware klap voor een economie die al opgezadeld is met schulden en inflatie.

De omvang van de verliezen die China heeft geleden, schokte de Jordaanse regering. Het Jordaanse ministerie van Energie startte in 2020 een internationale arbitrage tegen de Attarat Energy Company “op grond van grove onrechtvaardigheid”.

Op de vraag waarom Jordanië in eerste instantie instemde met zo’n scheef contract, weigerde het Jordaanse ministerie van Energie commentaar te geven, net als de National Electric Power Company. Vanaf juni vonden er hoorzittingen plaats in een arbitragehof van de Internationale Kamer van Koophandel in Parijs. handel.

Musa Hantash, een geoloog bij de parlementaire energiecommissie, beschreef de deal als een natuurlijk gevolg van corruptie en een gebrek aan technische expertise.

Het is erg moeilijk om deze grote bedrijven te overtuigen om in Jordanië te investeren. “Er zijn dingen waarmee sommige mensen winst kunnen maken”, zei hij, zonder in detail te treden.

Amerikaanse functionarissen schilderden het Attarat-contract af als een geval van ” Schuldenval diplomatie. “

Het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken weigerde commentaar te geven op het Attarat-project. Maar ze heeft de investeringen van Peking in ontwikkelingslanden verdedigd, beschuldigingen ontkend dat het partners in de schulden heeft gestoken en beweerde dat China nooit “anderen dwingt om met geweld van ons te lenen”.

“We verbinden geen politieke beperkingen aan leningsovereenkomsten”, zei het ministerie, terwijl het er bij internationale financiële instellingen op aandrong om te helpen met schuldverlichting.

Attarat Energy zei later dit jaar een beslissing in de zaak te verwachten. De uitspraken van de World Business Organization zijn juridisch bindend en afdwingbaar.

Maaytah en andere bedrijfsfunctionarissen verwierpen de beweringen van Jordanië over oneerlijke prijsinflatie en beschuldigden Jordanië ervan zijn deal te herroepen vanwege anti-Chinese sentimenten.

Maaytah zei dat sinds de eerste twee krachtcentrales afgelopen herfst in gebruik zijn genomen, de Jordaanse regering slechts de helft van haar maandelijkse contributie heeft betaald.

In Jordanië en andere armere Arabische landen die banden hebben met de Verenigde Staten, is het tempo van de Chinese investeringen de afgelopen jaren vertraagd.

De in Oman gevestigde Chinese expert Samer Kharaino zei dat China, gezien de achteruitgang in het buitenland en de groeiende bezorgdheid in eigen land, zijn benadering van de regio aan het veranderen is, met de nadruk op de olierijke Perzische Golf. Rijke landen als de VAE en Saoedi-Arabië hebben er geen probleem mee om de grote leningen van China terug te betalen.

Voorlopig lijkt Jordanië niet bereid om nog meer risico’s te nemen met China.

In mei tekende het Jordaanse telecombedrijf Orange een nieuwe overeenkomst voor 5G-apparatuur. Het is al geruime tijd klant van Huawei, de Chinese telecomgigant onder Amerikaanse sancties.

Deze keer koos ze voor Nokia.