De theorie van het begraven van Neanderthalers is door een nieuwe studie in twijfel getrokken

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

De ontdekking van een graf in 1960 bracht onderzoekers ertoe te veronderstellen dat Neanderthalers hun doden met bloemen begroeven, wat de heersende opvatting ter discussie stelde dat oude mensen dom en wreed waren. Wetenschappers zeggen nu dat een belangrijk bewijsstuk van de vindplaats, dat heeft bijgedragen aan de studie van de Neanderthalers, mogelijk verkeerd is geïnterpreteerd.

De grafbloem, zoals deze bekend werd, werd ontdekt door archeoloog Ralph Solecki tijdens het verkennen van de Shanidar-grot in de regio Koerdistan in Noord-Irak. Hij vond in de jaren vijftig verschillende Neanderthaler-exemplaren en in 1960 identificeerde hij een mannelijk skelet dat bekend werd als Shanidar 4. De 65.000 jaar oude overblijfselen waren omgeven door bosjes stuifmeel.

Arlette Leroy-Gurhan, een archeoloog en pollenexpert, veronderstelde destijds dat deze massa’s helmknoppen waren, de structuren die stuifmeel in bloemen bevatten. Zij en Solecki suggereerden dat Neanderthalers bloemen op het graf zouden hebben geplaatst, zoals veel mensen dat tegenwoordig doen.

“Je vindt dit verhaal tot op de dag van vandaag in veel archeologieboeken”, zegt Chris Hunt, emeritus hoogleraar aan de Liverpool John Morris University in Groot-Brittannië en hoofdauteur van een nieuw onderzoek naar de Shanidar-site. “Het was een van de dingen die Solecki ervan overtuigde dat Neanderthalers niet alleen slecht en wreed waren, wat mensen tot dan toe in principe hadden bedacht. Maar in feite waren het zorgzame individuen en zorgden ze voor elkaar.”

Door de jaren heen hebben wetenschappers aanvullend bewijs gevonden voor de intelligentie en complexiteit van Neanderthalers, waaronder… kunst, snaarEn hulpmiddelen. Elementen van de bloemenbegrafenistheorie lijken echter geen enkele waarde te hebben.

Hunt en zijn collega’s waren in 2014 aan het werk in de Shanidar-grot toen ze sporen van oud stuifmeel op het oppervlak van de grotbodem vonden. Als ze Neanderthaler-boeketten hadden bereikt, zouden ze gevonden zijn onder sedimenten en puin van duizenden jaren oud, net als Neanderthaler-skeletten.

“Dat was voor ons een indicatie dat er misschien iets aan de hand was bij het begraven van bloemen,” zei Hunt.

de Een nieuwe studie gepubliceerd in het Journal of Archaeological Sciences Hij brengt een alternatieve hypothese naar voren: in plaats van via begrafenisboeketten in de grot aan te komen, kan het stuifmeel in verband zijn gebracht met bestuivers die in de grot leven.

Hunt zei dat hij aanvankelijk aannam dat de relikwieën overblijfselen waren van decennialange opgravingen.

“Mijn eerste gedachte was dat Solecki de locatie had besmet”, en dat hij mogelijk al tientallen jaren stuifmeel in zijn schoenen droeg, zei Hunt.

Uit analyse van het stuifmeel bleek dat het duizenden jaren oud was en dus geen recente verontreiniging was. Maar de ontdekking bewees het idee dat stuifmeel onafhankelijk van mensen of Neanderthalers de grot binnenkwam.

Verder onderzoek van de stuifmeelklonten die naast de skeletten worden gevonden, doet verdere twijfel rijzen over de oorspronkelijke hypothese. Een deel van het stuifmeel kwam van bloemen die op verschillende tijdstippen van het jaar bloeien, waardoor het moeilijk is om te weten hoe ze samenkomen. Toen Hunt Leroy Gourhan’s illustraties van stuifmeel gevonden op Shanidar 4 onderzocht, zag hij dat een van de blokken stuifmeel bevatte van meer dan één plantensoort.

“Dit is een rode vlag”, zei hij, omdat de helmknoppen alleen stuifmeel van die soorten bevatten. Zelfs als er twee verschillende soorten bloemen in hetzelfde boeket zouden zitten, zou het niet logisch zijn als het stuifmeel van twee verschillende soorten bloemen dicht bij elkaar zou blijven zitten.

Er is echter een makkelijke manier om stuifmeel van verschillende soorten bloemen aan elkaar te laten plakken: bijen.

“Er zijn veel verhalen over bijen die op zoek zijn naar voedsel of naar meer dan één soort,” zei Hunt. “Wat de bij doet, is het stuifmeel in een klein zakje stoppen dat hij op zijn poten draagt. Deze gaan terug naar het nest en worden opgegeten door de bijen of opgeslagen voor toekomstig voedsel.”

Hunt vond voorbeelden van oude en moderne holen in Shanidar, gemaakt door op de grond nestelende bijen. Hoewel hij en zijn collega’s nog geen sporen van stuifmeel in die holen hebben gevonden, zei hij: “Ik denk nog steeds dat het een zeer waarschijnlijke manier is” waarop stuifmeel in de buurt van Neanderthaler-graven terechtkomt.

“Het is een perfect stukje wetenschap”, zegt Paul Pettit, hoogleraar paleolithische archeologie aan de Universiteit van Durham in het Verenigd Koninkrijk, die niet betrokken was bij het nieuwe onderzoek.

“Het grote probleem is waarom al het stuifmeel wordt opgebroken en samengeperst in deze kleine clusters,” zei Pettit. Volgens hem is Hunt ‘er al in geslaagd te bewijzen dat de kans groter is dat bijen bestaan’.

Fred Smith, emeritus hoogleraar antropologie en biologische wetenschappen aan de Illinois State University, zei dat hoewel er geen sluitend bewijs is dat stuifmeel via bijen arriveerde, “dit artikel de oorspronkelijke hypothese van het begraven van bloemen zeer onwaarschijnlijk maakt in de manier waarop Solecki het heeft geformuleerd.” Die niet aan het onderzoek hebben deelgenomen. “En ik denk dat ze door het afvlakken en ontbinden van het stuifmeel hebben bewezen dat het stuifmeel oud is en niet door moderne vervuiling is geïntroduceerd.”

Hoewel het werk van Hunt en collega’s suggereert dat de hypothese van het begraven van bloemen onjuist is, ondersteunt recent werk over Neanderthalers in de Shanidar-grot de kernboodschap van de oude theorie: dat Neanderthalers hun doden met zorg behandelden.

De grot zelf lijkt een bepaalde betekenis te hebben, aangezien de skeletten daar afzonderlijk werden begraven, met een tussenpoos van jaren. “Voor zover ik kan zien, moeten ze in hun groepen verhalen hebben gehad over: ‘Nou, dit is wat we met oma hebben gedaan, en nu Young Joe dood is, moeten we hem misschien op dezelfde plek zetten.'” zei Hunt.

De skeletten in de grot hebben een gemeenschappelijke oriëntatie en locatie, wat erop wijst dat er mogelijk een bepaalde betekenis verbonden is aan de manier waarop ze begraven werden. Shander 4 en Shander Z, Een recentere skeletontdekking werd in 2020 gepubliceerdZe werden gevonden in de buurt van verspreide stukken hout. Hunt zei dat hij zich afvroeg of deze twijgen afkomstig waren van takken die over de lichamen waren geplaatst om ze te beschermen.

Hunt zei in het bijzonder dat Shanidar Z zich in een positie bevond alsof ze sliep.

“Er was daar tederheid. Ze gaven duidelijk om deze persoon. “Want waarom zou je dat doen?”