De onvermijdelijkheid van de chaotische openheid van Manchester United en de verspilling van Liverpool

Voor iedereen die het voetbal al heel lang volgt, leken de gebeurtenissen van de tweede helft op Old Trafford gisteren op de een of andere manier onvermijdelijk.

Dat is gewoon hoe voetbal werkt: als een team op absurde wijze de eerste helft domineert, maar er niet in slaagt de wedstrijd af te maken, lijken ze daar altijd spijt van te hebben. En ja hoor, Manchester United scoorde met hun eerste schot vanaf 50 meter en nam vervolgens een 2-1 voorsprong met opnieuw een uitstekend doelpunt uit het niets.

Het betekende dat Liverpool een inhaalslag maakte, wat ironisch was als je bedenkt hoe goed ze in de eerste helft waren. Ze probeerden vijftien schoten te schieten vergeleken met de nul van United vóór de rust en dat verschil van vijftien is de derde grootste marge van welke eerste helft dan ook in een Premier League-seizoen. De ontmoeting van Liverpool met Newcastle op nieuwjaarsdag was 18-1 in schoten in de eerste helft, en de ontmoeting van Manchester City tegen Manchester United vorige maand was 18-2. Op basis hiervan mag het geen verrassing zijn dat Liverpool veel schoten kreeg tegen de ploeg van Erik ten Hag.

Afgaande op een combinatie van hun recente prestaties en kijkend naar hun basisopstelling op papier, had United hier drie duidelijke zwakke punten. De eerste was op de rechterflank, waar rechtsbuiten Alejandro Garnacho wat slordig is in de verdediging, Diogo Dalot de taak heeft om te pushen in voorzetsituaties en achterin ruimte kan laten, en Willy Kambwala, 19, is getalenteerd maar rauw. Zijkant middenachter.

Hier, vijf minuten later, bevonden zowel Dalot als Kambuala zich halverwege op de helft van de tegenstander. Andy Robertson passt de bal langs hen heen, waardoor Darwin Nunez een blootgestelde Harry Maguire kan aanvallen.

Het tweede probleem is dat het systeem van United grotendeels afhankelijk is van individuele markering op het middenveld, wat betekent dat centrale middenvelders voortdurend de bewegingen van hun tegenstanders moeten volgen. Eerlijk gezegd kunnen ze dat eenvoudigweg niet. Vooral Casemiro ziet er steeds onbeweeglijker uit en bij deze gelegenheid kon hij Dominik Szoboszlai na twee minuten eenvoudigweg niet bijhouden bij Liverpool's eerste kans van de wedstrijd.

Het derde probleem zijn de gaten tussen de lijnen. Nogmaals, dit is deels te danken aan het feit dat de middenvelders van United graag bij de tegenstander willen blijven in plaats van hun conditie op peil te houden. Hier is er te veel ruimte tussen de verdediging en het middenveld, waardoor Luis Diaz in de ruimte kan springen om een ​​pass van Virgil van Dijk te ontvangen.

Wanneer hij de bal ontvangt, in de verwachting dat Dalot op zijn rug zal liggen, bevindt de Portugese rechtsback zich in plaats daarvan in een vreemde gehurkte positie, waarmee hij zijn teamgenoten effectief een signaal geeft dat hij gevangen zit tussen het volgen van Diaz' ​​run en het kijken naar de overlappende Robertson, die verder gegaan dan Garnacho – en niet voor de laatste keer.

De meeste problemen van United komen voort uit deze kwesties. Hier, terwijl doelman Caoimhin Kelleher de bal naar Jarel Quansah passeert, proberen Casemiro en Kobe Maino de middenvelders van Liverpool, Wataru Endo en Alexis McAllister, tegen te houden. Dit betekent dat ze ze ook in omgekeerde volgorde zullen moeten volgen. Maar Maino draait zich af, wordt in de bal gezogen en McAllister rent achteruit van hem weg. Quansah vuurde de bal op hem af en als de borstcontrole van Mac Allister iets beter was geweest, had hij kunnen schieten. Dit was te gemakkelijk voor Liverpool.

Het volgende interessante incident kwam slechts 10 seconden later. Opnieuw kan Garnacho de serie van Robertson niet evenaren. De linksbackgebaren voor Mohamed Salah om naar McAllister te passen, en het kennen van de hoek van de volgende pass zal hem ruimschoots over de overlap heen helpen. Jarnacho probeert de pas af te snijden, maar dat lukt niet.

Dit demonstreerde het probleem van de kloof tussen de linies en de mismatch van de middenvelders van United die rennen – Robertson weet hoe hij de bal voor de United-verdediging moet voeren in plaats van erachter. Szoboszlai komt zeker laat vrij vanaf de stip in een mooie schietpositie, maar hij mist dit schot wanhopig.

Bezuinigingen hebben dit seizoen consequent voor United-problemen gezorgd. Bij het volgende incident kwamen ze er op enigszins ironische wijze mee weg, waarbij het probleem ontstond doordat Kambwala naar voren reed en vervolgens de bal verloor, waardoor Liverpool kon breken. De bezuiniging van Diaz was bedoeld voor Szoboszlai, maar werd goedgemaakt door de herstellende Kambwala, die onbedoeld in de juiste positie zat nadat hij in de eerste plaats ernstig uit positie was geweest.

Hier is nog een voorbeeld van Robertson die langs Garnacho snelt om vanuit een fatsoenlijke positie een fout schot af te vuren.

Hier zijn twee problemen gecombineerd: wederom te veel ruimte tussen de linies omdat Aaron Wan-Bissaka, net als Dalot aan de andere kant, gevangen zit tussen het volgen van een vleugelspeler naar binnen en het tackelen van een andere speler op zijn flank. Misschien had Salah het op zijn gemak moeten nemen en over het midden moeten dribbelen, maar Robertson was opnieuw vrij voor Jarnacho en de pass was te verleidelijk.

Bij het volgende incident stond er opnieuw een Liverpool-speler in de ruimte tussen de linies, maar de pass van Szoboszlai was enigszins verkeerd gericht en Maguire kon tussenbeide komen en hem onderscheppen.

Deze zet zou het perfecte doelwit zijn geweest om alle tactische problemen van United onder de aandacht te brengen. Casemiro en Maino zijn opnieuw hoog op het veld gesloten, wat betekent dat het gat tussen hen en de verdedigers erg groot zal zijn. Van Dijk passt de bal naar voren naar Diaz, die hem dichtbij Robertson speelt.

Robertson staat uiteraard weer achter Garnacho, die hem probeert tegen te houden, maar geen anticipatie of versnelling heeft. Opnieuw weet Robertson de bal naar de rand van het strafschopgebied te spelen in plaats van achter de verdediging, aangezien het middenveld van United zich niet zal herstellen. Ze zijn nergens te bekennen – de vijf hier afgebeelde United-spelers zijn de vier verdedigers en Garnacho.

Het lukt Szoboszlai niet om de bal in een goede schietpositie te brengen en de bal gaat uiteindelijk naar Salah – die de bal uit balans over het doel schiet.

Hoe langer de helft duurde, hoe meer de middenvelders van United niet in staat waren terug te keren en een tweede linie te bieden om de bezuinigingen op te vangen. In deze tegenaanvalsituatie zijn Casemiro en Maino nergens meer te bekennen – de vier spelers in het frame zijn drie verdedigers en Marcus Rashford. Dalot, die op tijd een aantal verdedigende tackles maakte, blokkeerde het schot van Diaz.

Er zijn ook enkele voorbeelden van totale naïviteit bij de middenvelders van United. Hier passt Casemiro de bal naar Maino en probeert vervolgens in de aanval te gaan. Nou ja, eerlijk spel voor ambitie, maar dan dribbelt Maino het verkeer in, komt in de problemen en verliest de bal.

Liverpool krijgt uiteindelijk meerdere lopers en ruimte om binnen te vallen, waarbij de pass van Diaz een behoorlijke poging oplevert van Salah op de vlucht.

Het enige voordeel dat United in de eerste helft had, kwam van een spelhervatting. Het is moeilijk om te weten wat hun plan hier is. Maino staat aanvankelijk dicht bij doelpuntenmaker Diaz in de hoek. Maar hij lijkt hem niet te markeren; zijn eigenlijke taak is om een ​​scherm te zijn voor de spelers van Liverpool die achterin staan.

Maar als er een hoekschop van Robertson komt, beseft Maino plotseling dat niemand hem kan tegenhouden. De twee bedreigingen van Liverpool op dat gebied zijn al geïdentificeerd. Maar hij markeert de bal ook niet, dus Nunez rent naar de dichtstbijzijnde paal om de bal te passen en Diaz, die naar de verre paal rent, draait de bal in het net.

De chaos bij United wordt alleen geëvenaard door de verspilling van Liverpool. Ondanks hun slimme spel en de gecreëerde kansen vielen er slechts twee doelpunten uit een vrije trap en een strafschop.

Dit gebrek aan meedogenloosheid kost hen misschien de titel, maar de voortdurende openheid van United kan Ten Hag zijn baan kosten.