De Groenlandse ijskap verliest mogelijk 20% meer ijs dan eerder gemeten

Het is bekend dat de uitdijende Groenlandse ijskap, vooral sinds de jaren negentig, aan het krimpen is als gevolg van de opwarming van de aarde als gevolg van de klimaatverandering. Het is een lot dat wordt gedeeld door de Antarctische ijskap en gletsjers over de hele wereld. Nu heeft een nieuwe studie onthuld dat ongeveer 20% meer van de ijskap van Groenland ontbreekt dan eerdere schattingen lieten zien.

Het ontbrekende ijs brak af en smolt van de toppen van de gletsjers rond Groenland. nieuwe zoekopdracht, Woensdag gepubliceerd in het tijdschrift NatureHet geeft een gedetailleerd verslag van een proces waarvan wetenschappers wisten dat het plaatsvond, maar moeite hadden om het volledig te meten.

“Bijna alle gletsjers van Groenland trekken zich terug. Dit verhaal is waar, waar je ook kijkt”, zegt Chad Green, glacioloog bij het Jet Propulsion Laboratory van NASA en hoofdauteur van het onderzoek. “Deze terugtrekking vindt overal en tegelijkertijd plaats.”

Omdat de uiteinden van deze gletsjers over het algemeen onder zeeniveau liggen, in diepe fjorden, draagt ​​hun terugtrekking niet direct bij aan de stijging van de zeespiegel. Maar het smeltende ijs voegt nog steeds een toestroom van zoet water toe, wat gevolgen heeft voor mondiale klimaatmodellen en -projecties, en voor het systeem van oceaanstromingen dat de temperaturen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan reguleert.

Het team van Dr. Green verzamelde meer dan 200.000 observaties van de eindpunten van gletsjers, die bijna heel Groenland bestrijken, op basis van satellietbeelden gemaakt tussen 1985 en 2022. De onderzoekers gebruikten observaties uit bestaande openbare datasets en combineerden deze om een ​​vogelperspectief te creëren. Van de krimpende randen van de Groenlandse ijskap in de afgelopen veertig jaar.

“Het levert een heel belangrijke nieuwe dataset op die de oppervlakteschaal van de gehele Groenlandse ijskap vastlegt“,” zei Laura LaRocca, een klimaatwetenschapper aan de Arizona State University die ook de gletsjers van Groenland heeft bestudeerd, maar niet bij dit project betrokken was.

Eerdere schattingen van de veranderende omvang van de Groenlandse ijskap waren gebaseerd op drie soorten metingen: de oppervlaktehoogte van de plaat, de snelheid waarmee het ijs door vaste locaties passeert, en de zwaartekracht die wordt veroorzaakt door de massa van de plaat.

Door een aantal van deze schattingen te combineren, zijn wetenschappers tot een consensus gekomen dat Groenland in totaal een verlies heeft geleden Bijna vijf biljoen ton IJs sinds 1992.

Met deze traditionele methoden kan worden nagegaan hoeveel de ijskap bijdraagt ​​aan de stijging van de zeespiegel: ca 13 mm, of een halve inch, Tot nu. Maar ze leggen niet alles vast wat er rond de randen gebeurt, aan de voet van honderden gletsjers die door de vele fjorden van het eiland stromen. Dit proces, dat ‘glacial end retreat’ wordt genoemd, vertegenwoordigt volgens de nieuwe studie een extra biljoen ton ijsverlies.

Deze hoeveelheid komt ongeveer overeen met een ijsblokje Het beslaat een gebied groter dan Manhattan en groter dan de Mount EverestDat meldt de Europese Ruimtevaartorganisatie.

Slechts één van de ruim 200 gletsjers die sinds 1985 zijn onderzocht, is permanent gegroeid. De winst ervan is klein vergeleken met de verliezen elders.

De erosie van de eindpunten van deze gletsjers heeft een indirect effect op de zeespiegel. Dr. Green vergeleek het terugtrekken van het uiteinde van een gletsjer met de scheiding van een stroom, waardoor de hele gletsjer sneller en dunner kan stromen, waardoor ook delen boven zeeniveau sneller smelten.

Dus hoewel deze studie geen directe toename van de zeespiegelstijging meet, meten we hoogstwaarschijnlijk een oorzaak van de zeespiegelstijging.

Het extra ijsverlies op Groenland is ook om andere redenen belangrijk.

Zodra het ijs smelt, voegt het een grote hoeveelheid zoet water toe aan de oceaan, waardoor mogelijk een belangrijk systeem van oceaanstromingen, de Atlantische kantelcirculatie, wordt verzwakt. Dit systeem omvat de Golfstroom, die warme tropische wateren langs de zuidoostelijke kust van de Verenigde Staten en over de Atlantische Oceaan naar Europa voert, wat bijdraagt ​​aan relatief milde temperaturen daar.

De afbrokkelende uiteinden van de Groenlandse gletsjers zijn enigszins over het hoofd gezien nu wetenschappers zich concentreren op de dringende kwestie van de stijging van de zeespiegel. Het zal wetenschappers helpen het klimaatsysteem als geheel beter te begrijpen en de manier waarop de opwarming van de aarde over de atmosfeer wordt verdeeld, zei Vincent Verjans, een glacioloog bij het IBS Center for Climate Physics aan de Busan National University in Zuid-Korea, die het onderzoek beoordeelde. Oceaan en ijskappen.

Dr. Vergans zei dat het een onderwerp was dat “nauwelijks werd behandeld”, maar wel een “belangrijk onderwerp”.