Amerikanen sluiten zich aan bij de Israëliërs die protesteren tegen gerechtelijke veranderingen

Beth Levin, een advocaat uit New York, maakt zich al maanden zorgen over de ontwikkelingen in Israël, waar de extreemrechtse regering heeft geprobeerd de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht te verminderen. Zijn inspanningen leidden tot wijdverbreide protesten in Israël en kleinere protesten in de Verenigde Staten, waaronder de meeste zondagen in Washington Square Park in Manhattan. Hoewel ze sympathiek tegenover de zaak stond, was mevrouw Levine, die in de Bronx woont, nooit aanwezig.

Toen gebeurden er twee dingen: de Israëlische regering keurde in juli de eerste juridische veranderingen goed, een stap die volgens ondersteunende ministers een obstakel voor de wil van het volk zou wegnemen. De Israëlische diaspora van New York, losjes georganiseerd onder een basisgroep genaamd UnXeptable, was ook van plan om deze zomer aan de overkant van het Israëlische consulaat in de binnenstad te marcheren, ter gelegenheid van de Joodse feestdag Tisha B’Av, die de vernietiging van oude synagogen in New York herdenkt. . Jeruzalem en andere tragedies. De timing resoneerde met mevrouw Levin, die voor de eerste keer kwam.

“Het leek mij heel belangrijk”, zei ze. “Veel van de ergste dingen die tijdens die feestdag zijn gebeurd, zijn gebeurd vanwege ‘Sinat Shenam’ of ongegronde haat tussen Joden.”

Deze maand belooft een golf van activiteit. De organisatoren hielden zondag bijeenkomsten in tientallen steden over de hele wereld, twee dagen voordat het Israëlische Hooggerechtshof een beroep tegen de eerste hervormingswet behandelt, onder meer bij het Amerikaanse Hooggerechtshof in Washington. Demonstranten in New York zijn van plan de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op 21 september te verwelkomen, wanneer hij een toespraak zal houden in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Er zal een ‘Gebed voor democratie’ zijn, mede geschreven door een prominente Amerikaanse rabbijn leest In synagogen door het hele land wordt het Joodse Nieuwjaar, Rosj Hasjana, gevierd, dat vrijdagavond begint.

Uit het onderzoek blijkt dat bijv Veel IsraëliërsVeel Amerikaanse joden zijn tegen juridische veranderingen in Israël. Sommigen zijn echter ook terughoudend in het publiekelijk bekritiseren van Israël vanwege wat een binnenlandse aangelegenheid lijkt te zijn.

Maar die aarzeling begint te vervagen, zeiden Israëlische demonstranten en Amerikaanse belangenbehartigers, nu meer Amerikaanse Joden geraakt worden door de expliciete bezorgdheid van president Biden over de acties van de Israëlische regering en zich aansluiten bij het argument dat Joden in de diaspora zich moeten bekommeren om de staat Israël. democratie.

Veel Amerikaans-Joodse leiders en organisaties, waaronder de Joodse Federaties van Noord-Amerika, een gigantische liefdadigheidsstichting, hebben publiekelijk bezwaar gemaakt tegen de veranderingen, net als veel prominente centristische en centrumrechtse waarnemers en journalisten. Nu groeit dit protest en omvat het ook individuen en lokale synagogen.

“Amerikaanse joden zijn er echt aan gewend dat ze gevraagd worden zich voor Israël te verzamelen”, zegt rabbijn Michael Chadashti van de Keene Street Synagogue in Brooklyn. “Om gevraagd te worden onze relatie met Israël opnieuw te evalueren en te protesteren tegen de regering is vreemd voor Amerikaanse Joden.”

Anna Blumenthal, een Israëlische organisator gevestigd in Philadelphia, zei dat zij en haar collega’s waren uitgenodigd om te spreken door synagogen en Joodse gemeenschapsgroepen die aan de protesten willen deelnemen. “We zien een verschuiving”, zei mevrouw Blumenthal.

Een opiniepeiling uit juni onder Amerikaanse joden door het onpartijdige Jewish Electoral Institute is gevonden 61% is van mening dat de voorstellen de Israëlische democratie zullen verzwakken. De nieuwe wet beperkt de mogelijkheden van het Hooggerechtshof om wetten ongedaan te maken, waardoor de controle op het politieke leiderschap van Israël wordt weggenomen. De Israëlische regering, de meest rechtse regering in haar geschiedenis, hoopt ook de rol van de rabbijnse rechtbanken in het burgerlijk leven te consolideren en de Israëlische aanwezigheid op de bezette Westelijke Jordaanoever te verdiepen.

Vijfenzestig procent van de orthodoxe joden in dezelfde opiniepeiling zei dat de veranderingen de Israëlische democratie zouden versterken, wat een verdeeldheid in de Verenigde Staten aan het licht zou brengen tussen progressieve, religieus liberale joden en zeer oplettende conservatieve joden, van wie velen, zoals orthodoxe rabbijn Moshe Hauer, de belangrijkste vertegenwoordigers van de federatie zijn. uitvoerend vice-president, zei: “Vinden ze niet dat de mate van ongerustheid over de retoriek van het “einde van de democratie” treffend is?

Amino, een Noord-Amerikaanse Joodse groep die progressieve standpunten over Israël bepleit, vertelde de Amerikaanse Joden dat zich uitspreken niet als een overtreding zou worden gezien. “De Israëli’s hebben ons gevraagd dit te doen”, zegt Nomi Colton-Max, vice-president van de groep.

Rabbi Emil Hirsch van de New Yorkse Stephen Wise Free Synagogue, een hervormingsgemeente, zei dat Amerikaanse joden “niet alleen een belang hebben, maar ook een essentieel belang hebben in het welzijn van de staat Israël.” Hij voegde eraan toe dat de huidige regering “het risico loopt de relatie tussen het mondiale Jodendom en Israël verder te ontwrichten.”

Jonathan Goffin, een Amerikaans-Australisch staatsburger die in New York woont, zei dat de Israëlische demonstranten – en naast hen staan, zoals hij dit voorjaar voor het eerst deed – hem dichter bij Israël brachten, dat hij in Melbourne vereerde.

“Israël wordt verondersteld gebaseerd te zijn op liberale en democratische idealen”, zei de heer Goffin. Hij voegde eraan toe dat de marsen “de eerste keer in lange tijd waren dat ik me kan herinneren dat ik er trots op was de Israëlische vlag te dragen.”

Sommige betrokken Amerikaanse joden zijn echter nog steeds van mening dat de protesten niets voor hen zijn. Ongeveer 15% van de door het Jewish Voters Institute ondervraagde Amerikaanse Joden zegt dat de veranderingen de democratie in Israël zullen versterken, terwijl nog eens 24% niet gelooft dat de veranderingen impact zullen hebben.

Jonathan Greenberg, een hervormingsrabbijn en adviseur van een particuliere liefdadigheidsinstelling in de omgeving van Chicago, zei dat hij geen standpunt heeft ingenomen over de veranderingen, maar vindt dat het aan de Israëliërs is om te beslissen. “De wil van het volk in democratieën komt tot uiting in verkiezingen”, zei hij. “Ik vertrouw op het vermogen van de Israëli’s om hun eigen interne beleid te bepalen.”

Jonathan Warnick, die bij een beleggingsadviesbureau in de Golf werkt en lid is van de nationale raad van AIPAC, de pro-Israëllobby, zei dat hij tegen de Amerikaanse protesten is. “Ik denk dat democratie eigenlijk iets moois is”, zei hij over de protesten in Israël. Daarentegen voegde hij eraan toe: “Mijn rol als Amerikaanse Jood is het ondersteunen van de relatie” tussen de Verenigde Staten en Israël.

Stephen Lurie, een strateeg bij een non-profitorganisatie in New York, is niet geïnteresseerd in het bijwonen van de Mars voor Israëlische Democratie omdat, zegt hij, “Israël al jaren geen echte democratie is, vanwege de manier waarop het alle mensen in de democratie behandelt.” Westelijke Jordaanoever onder controle.”

Shani Granot Lobaton, een Israëliër die sinds deze winter protesten in New York organiseert, zei dat ze de ambivalentie respecteert die veel Amerikaanse joden voelen bij het bekritiseren van Israël. Ze verliet haar comfortzone op een andere manier: zoals veel niet-orthodoxe Israëlische joden zijn zij en haar collega’s niet religieus; De mars van Tisha B’Av werd gekenmerkt door het allereerste middaggebed. De expliciete koppeling van de congregatie tussen sociale rechtvaardigheid en het jodendom – een steunpilaar van niet-orthodoxe denominaties hier – was nieuw voor haar. “Het jodendom in je leven praktiseren en toch liberaal zijn – dat is een keuze waar ik niets van wist”, zei ze.

Mevrouw Levin, een activiste in haar synagoge, vond de mars op een andere manier betekenisvol. “Het was verrassend om seculiere Israëli’s en meer religieuze Amerikanen te zien”, zei ze. “Ik huilde een beetje.”