Vogelachtige voetafdrukken van mysterieuze dieren uit het Trias dateren 60 miljoen jaar ouder dan de eerste vogelfossielen

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Een nieuwe analyse van de sporen heeft onthuld dat fossiele drietenige voetafdrukken die meer dan 210 miljoen jaar oud zijn, in zachte modder werden gedrukt door tweevoetige reptielen met voeten als die van vogels.

De voetafdrukken, gevonden op verschillende locaties in Zuid-Afrika, zijn onlangs geïdentificeerd als de oudste voetafdrukken van vogels die ooit zijn gevonden, ouder dan de oudst bekende voetafdrukken. Skeletfossielen van vogels van ongeveer 60 miljoen jaar oud.

“Gezien zijn leeftijd is het waarschijnlijk gemaakt door dinosaurussen,” zei hij. Dr. Minja AbrahamsDocent geologische wetenschappen aan de Universiteit van Kaapstad, Zuid-Afrika. Abrahams is de hoofdauteur van de nieuwe studie die de routes beschrijft, die dinsdag in het tijdschrift werd gepubliceerd Eén pluspunt.

Theropoden, waaronder Tyrannosaurus rex, waren een diverse groep tweevoetige, drietenige carnivoren. Maar onder deze dinosaurussen bevinden zich de meest recent onderzochte Sommige nummers waren anders dan typische theropodeafdrukken. De uitschieters hadden een kortere verlenging van de centrale teen, een veel bredere spanwijdte en ‘aanzienlijk smallere tenen’, waardoor ze meer op vogelpootafdrukken leken, vertelde Abrahams in een e-mail aan CNN.

Omdat de dieren die de sporen hebben gemaakt echter onbekend zijn, is hun relatie met vogels onduidelijk. De afdrukken zouden een ontbrekende aanwijzing kunnen zijn over de evolutie van vogels, of ze zouden kunnen behoren tot reptielen die niet dicht bij de vogelafstamming staan, maar onafhankelijk zijn geëvolueerd met vogelachtige voeten, rapporteren de onderzoekers.

De voetafdrukken werden halverwege de 20e eeuw ontdekt en kregen de wetenschappelijke naam Trisauropodiscus van de Franse paleontoloog Paul Ellenberger. De naam is ichnogenus, wat betekent dat het een geslacht beschrijft op basis van sporenfossielen, of gefossiliseerde indrukken achtergelaten door het dier, in plaats van fossielen van zijn lichaam.

Er wordt aangenomen dat zeven phyla verband houden met de Trisauropodiscus-sporen, en paleontologen debatteren al tientallen jaren over de affiniteit van vogels in de groep. Sommigen beschreven de sporen als vogelachtig, maar anderen waren daar niet zo zeker van. Ellenberger heeft mogelijk de wateren vertroebeld door verschillende sporen van verschillende vormen toe te wijzen aan gegenereerde wezens, “en niet allemaal vogelachtig”, zei Abrahams.

Bovendien kan de vorm van een voetafdruk sterk variëren, afhankelijk van het soort materiaal waarin het dier stapt. Dit kan het moeilijk maken om de fysieke kenmerken van uitgestorven dieren te bepalen, terwijl gefossiliseerde sporen het enige bewijs zijn dat ze hebben achtergelaten, zei hij. Dr. Julia Clarkhoogleraar gewervelde dieren Opgravingen aan de Universiteit van Texas in Austin, die niet bij het onderzoek betrokken was.

“De voetafdrukken zijn een werkelijk uniek record”, vertelde Clark aan CNN. “Maar er zal altijd een gebied van onzekerheid zijn, alleen al in termen van de aard van de gegevens die we hebben.”

Ze voegde eraan toe dat in een tijd waarin de sporen van Trisauropodecus in klei werden geëtst, evolutionaire aanpassingen floreerden bij archosauriërs – de oude reptielengroep waartoe dinosaurussen, pterosauriërs en krokodillen behoren – dus het is interessant om bewijs te vinden van vogelachtige voeten in een weinig bekende lid van deze groep. .

“De voetafdrukken komen niet direct overeen met bekende fossiele dieren uit deze regio en deze periode. Ze zouden kunnen behoren tot andere reptielen of neven van dinosaurussen die zijn geëvolueerd met vogelachtige voeten”, zei Clark. “Het draagt ​​bij aan onze begrip van de morfologische diversiteit in deze “De echt belangrijke periode in Archosauria.”

Het onderzoek van de onderzoekers begon in 2016: Abrahams zei dat het UCT-team “in de voetsporen trad van Paul Ellenberger en zijn locaties documenteerde met behulp van moderne technologische standaarden.”

Tijdens een reis naar Mafutseng, een fossielenlocatie in Lesotho, vond het team een ​​aantal vogelachtige sporen uit het Trias. “Het duurde een minuut voordat we beseften dat we naar een Trisauropodiscus keken”, zei ze. “Onze eerste indruk was dat deze sporen inderdaad erg op vogels leken, en we wisten dat we ze verder moesten onderzoeken.” Dit bracht bezoeken aan fossiele vindplaatsen met zich mee; Analyse van archieffoto’s, tekeningen en sjablonen; En maak digitale 3D-modellen van voetafdrukken.

De wetenschappers beoordeelden 163 nummers en verdeelden ze in twee categorieën, of morfotypes, op basis van hun vormen. Sporen geclassificeerd als Morphotype I werden geclassificeerd als niet-vogels. Deze afdrukken waren iets langer dan breed, en de tenen waren ronder, sterker en nauw gespreid. “Ze hebben ook een opvallende hiel gemaakt van de derde en vierde teen”, zei Abrahams.

Ter vergelijking: de trajecten van Morphotype II waren kleiner. Ze waren breder dan lang en hun tenen waren dunner. In hun vorm en in de wijde spanwijdte van hun tenen leek dit tweede stel sporen sterk op die van een vogel uit het Krijt-tijdperk (145 tot 66 miljoen jaar geleden): de waadvogel Gruipeda, een andere vogel die alleen bekend is door voetafdrukken. Over het geheel genomen melden de wetenschappers dat de sporen van Morphotype II sterk lijken op die van moderne vogels.

Het oudste fossiele bewijs van parapheïden – de groep dinosaurussen waartoe de oudste vogels en hun naaste verwanten behoren – verschijnt rond het midden van het Jura (201,3 miljoen tot 145 miljoen jaar geleden); Morphotype II Trisauropodiscus-sporen, die minstens 210 miljoen jaar oud zijn, suggereren dat vogelachtige voeten zelfs nog ouder zijn.

“Trisauropodiscus vertoont een veel oudere vogelachtige voetvorm, een eigenschap die wordt gedeeld door moderne vogels en andere late Mesozoïsche archosauriërs,” zei Abrahams. “Dit onderzoek draagt ​​bij aan ons collectieve, voortdurende begrip van de evolutie van dinosauriërs en vogels.”

Mindy Weisberger is een wetenschappelijk schrijver en mediaproducent wiens werk is verschenen in WordsSideKick.com, Scientific American en How It Works.