Vijf lessen uit het gewetenloze NCAA Tournament-verlies van Virginia tegen de staat Colorado

De Virginia Cavaliers verlieten zonder pardon het NCAA-toernooi in hun eerste duel met Colorado State, toen de Rams dankzij de ijskoude start van UVA naar een vroege voorsprong sprongen en de 'Hoos nooit meer in de wedstrijd lieten komen. De wedstrijd was niet zo spannend als de eindscore van 67-42 aangaf, met 15 minuten verlenging als afsluiting van een frustrerend verlies dat het eerste seizoen van Virginia afsloot met een overwinning na de ronde van 64. De koude aanval van het team was de hele nacht het verhaal. : Virginia ging 52 minuten zonder schot van 9:48 EST naar 10:40 EST en schoot 25 procent vanaf de grond.

Hier zijn de vijf laatste inzichten van het seizoen na UVA's laatste nederlaag in een seizoen vol grote verliezen, een frustrerend einde van een ongelijk en uiteindelijk teleurstellend seizoen:

Een koude eerste helft decimeerde Virginia in de eerste 20 minuten

In een seizoen vol slechte aanvallende innings legden de Cavaliers in de eerste helft misschien wel hun grootste ei van het hele jaar tegen Colorado State. De Hoos sloten de helft af met slechts 14 punten uit 5 voor een zeer ellendige 29 uit het veld, hun laagst scorende helft van het seizoen. Ze scoorden geen enkel punt in de laatste 9.20 uur en maakten geen velddoelpunt na 10.30 uur. Elf schoten kwamen uit het middengebied en slechts één viel.

De Hoos hadden een voorsprong van 13 punten ondanks een zeer sterke defensieve prestatie. Gedeeltelijk geholpen door een paar volledig ongedwongen omzet van de Rams, hield UVA Colorado State in de eerste helft op slechts 27 punten – een van de minst efficiënte scorehelften van het jaar. Ster Isaiah Stevens scoorde slechts drie punten, en de Rams maakten de hele helft harde schoten. Virginia won de balbezitstrijd, zette slechts één omzet om in zes voor CSU en beperkte de Rams tot slechts twee aanvallende rebounds. Maar dat maakt niet uit.

UVA's “kern drie” had moeite om een ​​ritme te vinden

In wat waarschijnlijk de laatste wedstrijd van zijn carrière aan de Universiteit van Virginia zal zijn, zal Reece Beckman zeker wensen dat hij meer had kunnen doen. Verdedigend was Reese zijn typische opgesloten zelf en sloot Isaiah Stevens af. Maar bij overtreding kon hij eenvoudigweg geen mand kopen. Die typische mid-range shots die Beckman gewoonlijk in een recente clip dropt, zijn niet allemaal gelukt. Hij miste al vroeg enkele schoten op de rand en kon niet werken met de beperkte ruimte. De driepunter viel niet. Hij eindigde met 15 punten op 4-16 vanaf de vloer en vier assists in één omzet. Op een frustrerende avond voor iedereen op de selectie was Beckman waarschijnlijk het meest gefrustreerd over de manier waarop deze wedstrijd verliep. Dit is niet hoe hij wilde dat zijn geweldige carrière zou eindigen.

De andere twee 'kernspelers' van Virginia – Ryan Dunn en Isaac McNeely, die dit seizoen aan elke beschikbare wedstrijd zijn begonnen – hebben de speling nog niet helemaal opgevangen. Dunn scoorde de eerste vier punten van de wedstrijd voor de Cavaliers en begon verdedigend zeer sterk, maar verdween daarna in de aanval, en vroege foutproblemen in de tweede helft maakten zijn impact op de wedstrijd bijna volledig teniet. Isaac McNeely begon koud en kon de hele wedstrijd niets op gang krijgen. Vroeg in de tweede helft blokkeerde hij een volledig open 14-voeter na een gebroken actie die Imac waarschijnlijk in zijn slaap zou maken met een snelheid van 80 procent. Hij eindigde met zes punten op slechts 2-13 van het veld.

De rollenspelers waren niet in staat op te treden en de last te dragen

Dat de Cavaliers dit seizoen hun beste basketbal hebben gespeeld, is te danken aan de sterke prestaties van hun rolspelers. Vroeg in het jaar bezorgde Blake Buchanan's ontsnappingswedstrijd vanaf de bank UVA de beste overwinning van het seizoen op Florida. Vervolgens stuwde het verzengende schot van Jake Groves de Cavaliers naar hun ACC-winstreak halverwege het seizoen na acht wedstrijden. Zelfs toen de Hoos op het traject wankelden, begon Taine Murray van de bank naar voren te komen als een betrouwbare doelpuntenmaker. Hij drong vandaag door tot in de basisopstelling.

Niets daarvan was duidelijk in Dayton. Jake Groves was waarschijnlijk de posterjongen voor de verspilde grote rolspeler van de Hoos: hij raakte laat in de eerste helft een wijd open vleugel drie en maakte vervolgens een corner drie in de tweede helft, wat waarschijnlijk UVA's laatste schot was om te starten. Ren en ga dan terug naar het spel. Grove miste zelfs twee vrije worpen! Maar het is op geen enkele manier eerlijk om het volledig aan hem te wijten: een hele groep spelers wier eenvoudige bijdragen cruciaal waren voor een UVA-team dat hongerde naar welke overtreding dan ook, is massaal verdwenen tegen Colorado State. Andrew Rudd, Tyne Murray, Jake Groves en Dante Harris zorgden samen voor een 0-10 voorsprong in de eerste 30 minuten van de wedstrijd. Op een avond dat UVA wanhopig op zoek was naar iemand om de achterstand op te vangen, maakte niemand (afgezien van de grote spurt van Jordan Minor gedurende ongeveer vijf minuten in de tweede helft) van de gelegenheid gebruik.

UVA moet haar offensieve filosofie heroverwegen

Dit is het soort spel dat ons zou moeten dwingen de aanvallende filosofie van Virginia opnieuw te evalueren, punt uit. Coaches kunnen niet naar buiten gaan en de bal in de basket leggen voor spelers, maar ze kunnen het team wel in een betere positie brengen om te scoren dan de huidige startonderbreker. Mensen vergeten graag selectief hoe effectief de misdaden van Bennett halverwege de jaren 2000 waren, maar het is een systeem dat zijn bruikbaarheid heeft overleefd. Terwijl basketbal op het hoogste niveau zich blijft ontwikkelen in de richting van grotere afstanden en balschermzware aanvallen om spelers naar de basket te laten bewegen, besteedt Virginia te veel tijd aan elk balbezit, waarbij ze werkt aan krullen in het middenbereik of slechte balrotaties rond de buitenrand. .

Het is oké om langzaam te spelen en de overgang niet als stilistische keuze in te voeren, maar het is niet oké om bij elk balbezit niet te proberen te scoren voor een groot deel van de shotklok. Virginia heeft niet het aanvallende talent om aan die kant van het veld een eliteteam te zijn, maar er is absoluut geen reden waarom het zo slecht zou zijn – tegen de tijd dat KenPom is bijgewerkt om dit verrotte optreden weer te geven, zal UVA buiten de top staan. 200 in aanvallende efficiëntie. De filosofie van Tony Bennett bracht Virginia naar de gouden eeuw van het programma, en veel van de principes ervan – zijn verdediging van de packline en zijn houding ten opzichte van basketbal in het algemeen – houden nog steeds stand. Maar het aanvallende plan moet creatief worden om meer neerwaartse beweging te creëren en de bal naar belangrijke niet-middenklassegebieden van het veld te krijgen.

Opnieuw eindigt het basketbalseizoen van Virginia Cavaliers in een teleurstelling

Nou ja, het was leuk zolang het duurde. De Cavaliers slopen tegen de consensus van het publiek het NCAA-toernooi binnen en hadden het geluk nog een laatste kans te krijgen op de Big Dance voordat hun seizoen eindigde, ondanks dat hun voorspellende statistieken veel lager waren dan die van hun gemiddelde spelers. Ongeacht of de familie Obsessive hun plaats verdiende, ze had de kans om de bittere smaak weg te nemen die werd veroorzaakt door haar interne ineenstorting. Staat North Carolina Verlaat in ieders mond met een overwinning. Dit was echter de slechtst mogelijke uitkomst voor een ander NCAA Tournament-spel.

Sinds die verbluffende overwinning van 85-77 overuren in 2019 hebben de Cavaliers geen enkele March Madness-wedstrijd gewonnen. Dit is misschien wel het minst teleurstellende verlies van de drie sindsdien: het UVA-team van dit jaar was misschien niet zo goed als de staat Colorado, terwijl Virginia vrijwel zeker het vierde zaad had moeten verdienen in 2021 en 2023 tegen respectievelijk Ohio en Furman. – Maar het is misschien wel het meest gênante. Een ellendige reeks van 14 punten, Virginia's slechtste in meer dan 50 wedstrijden sinds 2022. ACC-kampioenschap Tegen North Carolina veranderde het van de Cavaliers in een nationale grap, terwijl het land zag hoe het team de hele wedstrijd feitelijk koud werd.

Een programma heeft niet elk jaar een nationale titel nodig om succesvol te zijn; er zijn stappen naar succes. Maar voor het vijfde seizoen op rij sinds die magische run in 2019 is het basketbalseizoen van UVA slecht geëindigd.