Uitleg van het voorstel van George Clooney om de SAG-AFTRA-aanval te beëindigen

George Clooney, Ben Affleck, Scarlett Johansson en tal van andere beroemdheden dienden dinsdag een voorstel in om SAG-AFTRA te leiden, waarvan ze hopen dat dit zal helpen een einde te maken aan de 98 dagen durende acteursstaking.

Maar het voorstel werd woensdag verworpen door het onderhandelingscomité van de vakbond, dat vasthoudt aan de eisen die het gedurende meerdere weken onderhandelen heeft gesteld.

Om te begrijpen waarom, kan het nuttig zijn om dieper in het voorstel te duiken.

Er zijn twee hoofdcomponenten: grotere voordelen voor actoren met een hoog inkomen en een verandering in de residuen om ervoor te zorgen dat actoren met een laag inkomen als eerste worden betaald.

Contributie verhogen

Volgens de huidige regels betalen SAG-AFTRA-leden elk jaar $231,96 aan basisvergoedingen, plus 1,575% van de gedekte inkomsten tot $1 miljoen. Het voorstel van de A-listers zou dat plafond afschaffen en alle gedekte inkomsten van een acteur onderwerpen aan een beoordeling van 1,575%.

Clooney schatte dat dit jaarlijks $50 miljoen zou opleveren. (Dit lijkt hoog, omdat het impliceert dat acteurs jaarlijks ongeveer 3,2 miljard dollar boven de limiet verdienen, wat neerkomt op ongeveer 160 acteurs die gemiddeld 21 miljoen dollar per jaar verdienen, wat een vergezocht bedrag is.)

Belangrijker nog is dat het grootste probleem hiermee is dat de SAG-AFTRA-staking niet over contributie gaat. SAG-AFTRA staakt om het inkomen van de actoren te vergroten, niet om de vakbondsfinanciering te vergroten. De twee dingen zijn niet uitwisselbaar. Een verhoging van de vakbondscontributies kan de betalingen die studio’s verschuldigd zijn aan acteurs of aan hun pensioen- en ziektekostenfondsen niet compenseren.

Contributies hebben ook niets te maken met het collectieve onderhandelingsproces, omdat ze niet onderworpen zijn aan onderhandelingen tussen de vakbond en de Alliance of Motion Picture and Television Producers. Het wordt opgesteld door het nationale bestuur van SAG-AFTRA, dat een apart proces zou moeten doorlopen, waarbij mogelijk ook goed verdienende acteurs moeten worden verkocht met het idee om meer aan de vakbond te betalen.

Hoewel SAG-AFTRA waarschijnlijk gebruik zal maken van extra middelen, ervaart de vakbond geen verlaging van de contributie. De vakbond rapporteerde vorig boekjaar 127 miljoen dollar te hebben ontvangen, een aanzienlijke stijging ten opzichte van het voorgaande jaar toen de productie zich herstelde naar het niveau van vóór de pandemie.

Fran Drescher, president van SAG-AFTRA, legde uit dat contributies niet kunnen worden gebruikt om de pensioen- en gezondheidszorgplannen van een staat te financieren Instagram-video Donderdagavond vrijgelaten.

‘Het zijn een beetje appels en peren,’ legde ze uit. Ze voegde eraan toe dat de verhoogde contributie “helemaal geen invloed heeft op het contract dat we hebben”.

De overige structuur is “bottom-up”.

De groep stelt ook een reststructuur voor waarin de laagstbetaalde actoren als eerste worden betaald, en de hoogstverdieners als laatste.

Dit lijkt verspilling te verwarren met winstdeling. Acteurs op de A-lijst kunnen onderhandelen over een percentage van de winst, dat via de backend wordt betaald in een ‘watervalsysteem’. Naarmate er meer winst binnenkomt, begint het geld naar beneden te druppelen, dus het maakt een groot verschil waar de acteur in de waterval wordt geplaatst.

Zo werkt afval niet. Het restant wordt gelijktijdig uitbetaald aan iedereen die er recht op heeft. Telkens wanneer een project aan een nieuw medium wordt verkocht of opnieuw op televisie wordt uitgezonden, specificeren syndicaatcontracten precies wie wat waard is. Afval heeft niets met winst te maken. Er is geen “waterval”, en het maakt niet uit waar de acteur zich bevindt.

Drescher ging ook in op de resterende suggestie in haar Instagram-video.

“Dit is onderzocht door onze zeer ervaren vakbondsmedewerkers, onderhandelaars en advocaten, en zij hebben gezegd dat het helaas geen stand houdt”, zei ze. “Eerlijk gezegd is dit een heel voorzichtig kaartenhuis.”

Met andere woorden: geen van deze voorstellen pakt de problemen aan die de vertegenwoordigers ertoe brachten 98 dagen te staken. Deze kwesties zijn: een voorstel van de vakbond om een ​​deel van de inkomsten die naar actoren vloeien te betalen, waardoor het minimum wordt verhoogd om de inflatie bij te houden, en regelgeving met betrekking tot kunstmatige intelligentie.

Deze voorstellen lijken ingegeven te zijn door een oprechte wens om de staking te beëindigen, maar ook door sentiment Edelen zijn verplichtwat suggereert dat actoren met een hoog inkomen offers moeten brengen om tot deze beslissing te komen.

Vanuit het perspectief van het SAG-AFTRA-onderhandelingscomité lijkt het voorstel echter het gevoel van eenheid en betrokkenheid bij de voorstellen van de commissie te verzwakken – wat essentieel is om de best mogelijke deal te bereiken. Hij wijst er ook op dat acteurs met een hoog inkomen op de een of andere manier moeten ingrijpen om te betalen voor dingen waarvoor studio’s hebben geweigerd te betalen – waardoor de druk op studio’s om ervoor te betalen wordt verminderd.

Op de vraag wat topvertegenwoordigers zouden kunnen doen om tot een oplossing te komen, stelde een persoon die dicht bij de gesprekken stond voor om zich bij de piketlijn aan te sluiten.