Transformers betreedt de ring en probeert de slechtste vechtgame ooit te worden met Beast Wars Transmetals

Als een enorme franchise met meerdere producten, is Transformers verschenen in zowat elk medium en subgenre van alles wat je maar kunt bedenken, en dat geldt ook voor slechte vechtspellen.

Matt McCamless Het gaat terug naar het verre verleden van 1999/2000 om te onderzoeken of Transformers: Beast Wars Transmetals de titel The Worst Fighting Game verdient.

Deze reis door de prehistorische mechanische geschiedenis is een iets ander verhaal dan de meeste omdat Beast Wars Transmetals eigenlijk een schande was omdat het twee verschillende PlayStation- en Nintendo 64-games waren, ontwikkeld door volledig afzonderlijke teams, respectievelijk Wavedge en Locomotive.

De PS1 biedt over het algemeen een betere presentatie met daadwerkelijke clips die betrokken zijn bij de langzame verhaaltekstcrawl van de N64, en heeft in ieder geval geprobeerd een aantal interessante ideeën te bedenken met zijn modi.

In plaats van de typische Arcade-modus van het tijdperk met persoonlijke eindes, bood de game een verhaalmodus voor zowel Maximals als Predacons en twee eindes elk na het voltooien van meerdere niveaus op de kaart – waar de N64 persoonlijke eindes had … die terug migreerden naar de tekstcrawls.

De gameplay is ook niet veel beter op de N64, omdat het er schijnbaar uitziet als een slordige snelle puinhoop waarbij spelers moeten jongleren met 3 transformaties met beperkte aanvallen op elk en niet veel variatie tussen de cast.

Aan de PS1-kant lijkt het iets langzamer en bewuster te zijn en het heeft meer aanvalsopties en zelfs superaanvallen, die McMuscles lof hebben opgeleverd als een “slechte krachtsteen”.

Het ziet er niet naar uit dat de PS1-versie in de race zal zijn om Expect No Mercy te verslaan, maar je kunt zien of Beast Wars Transmetals het in zich heeft om een ​​nog slechtere vechtgame te worden.